در سایه صادرات و رویکرد توسعه روابط تجاری با دیگر کشورها می‌توان زمینه را برای فعالیت‌های مشترک با تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی و دالبته بازرگانان دیگر کشورها فراهم کرد.

یکی از اقدامات مهمی که امروزه در کشورهای در حال توسعه، تجربه شده و نتایج خوبی نیز داشته، تولید محصولات مشترک و یا محصولات تحت لیسانس است. در این موارد، سرمایه‌گذار خارجی برای تولید محصول خود و عرضه آن به بازار هدف، وارد مشارکت می‌شود و به شرط برخورداری از تسهیلات و همچنین مهیا بودن شرایط برای تولید، در نزدیکترین نقطه با بازار هدف خود، خط تولید را راه‌اندازی می‌کند. با این اقدام هم سرمایه‌گذار به هدف خود می‌رسد و هم فناوری روز به صنعت و بخش‌های تولیدی تزریق می‌شود. از سویی با اشتغالزایی، بخشی از مشکل بیکاری در دو حوزه تخصصی و عام نیز رفع می‌شود.

نکته اینکه جذب سرمایه‌گذار خارجی تنها در کشورهای در حال توسعه وجود ندارد بلکه این مهم یک اصل در اقتصاد همه کشورهاست چرکه می‌تواند با رونق دادن تولید و به جریان انداختن خون تازه در رگ‌های صنعت، به پویایی اقتصادی و در نتیجه رفاه بیشتر جامعه ختم شود.

متاسفانه علی‌رغم همه این موارد، کشور در اغلب موارد از جذب سرمایه‌گذار خارجی ناتوان بوده و نتوانسته ظرفیت‌هیا منحصربفرد خود را در این بخش فعال کند.

علاوه بر آن، به بهانه وابستگی و یا موضوعاتی از این دست، همیشه عرصه برای فعالیت اقتصادی سرمایه‌گذاران خارجی (به جز دو سه کشور) در ایران محدود بوده و هست.

این اقدام اگر به صورت هدفمند صورت بگیرد، می‌تواند خیلی زود بازار داخلی را نیز رقابتی کند و انحصار موجود در بخش‌های مختلف صنعت را بشکند تا صنایع در محیطی رقابتی با نمونه‌های مشابه خارجی، خود را ارتقاء دهند./ روزگارما 

اقتصاد بیکاری سرمایه صنعت کشورهای در حال توسعه