امروزه، مسئولیت اجتماعی از مفاهیم کهن خود، همانند نوع دوستی و کمک های انسان‌دوستانه فراتر رفته و طیف گستره فعالیت‌های دولت در سطوح محلی، ملی و بین المللی را در بر می‌گیرد. از آنجا که مسوولیت اجتماعی دولت در حوزه های مختلف وجود دارد، بنابراین، سیاستگذاری اقتصادی باید در ارتباط با موضوعاتی همانند حقوق اجتماعی، بهداشت، سلامت، فعالیت بخش خصوصی و نقش شرکت‌ها در توسعه اقتصادی انجام پذیرد. هر یک از حوزه های یاد شده بخشی از فرآیند مسوولیت اجتماعی و سیاستگذاری اقتصادی دولت‌ها را شامل می٬شود. بنابراین، دولتی میتواند مسوولیت بیشتری در حوزه اجتماعی عهده‌دار شود که اولا، از قابلیت‌های زیرساختی برخوردار باشد، ثانیا، بتواند از قابلیت‌های خود در ارتباط با مسوولیت اجتماعی‌اش در برابر جامعه و ساختار قدرت در کشور استفاده کند. درباره مسوولیت اجتماعی دولت در برابر گروه های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی نظریات مختلف ارائه شده است. اما سوال این است که آیا دولت‌های ایران در طول ۴۳ گذشته توانسته‌اند به این نظریات جامه عمل بپوشانند؟

برای رسیدن به پاسخ این سوال با یکی از وزاری پیشین دولت هشتم و نماینده فعلی مجلس یازدهم به گفتگو پرداختیم.

مسعود-پزشکیان

 

کمبود دارو به یک چالش تبدیل شده است

مسعود پزشکیان در پاسخ به این سوال که سیاست گذاری دولت در زمینه اقتصادی و این جراحی پیش رو را چگونه ارزیابی می کند، اظهار کرد: جراحی به جراح نیازمند است و کسی که می خواهد جراحی انجام دهد باید تجربه‌های کوچکی داشته باشد، دوره جراحی دیده باشد تا بتواند کاری انجام دهد. پیشینه این انسان‌های که می‌خواهند جراحی انجام دهند در کجا است! چه چیزهایی را از نظر اقتصادی توانسته‌اند اصلاح کنند؟ چگونه می‌خواهند این جراحی بزرگ را در کشور انجام دهند؟ مدیریت چنین کاری توسط کسانی که تا بحال تجربه جراحی کردن ندارند،سخت است چون جراحی، کار هرکسی نیست!

وی ادامه داد: من که نمی توانم بیایم و اقتصاد را جراحی کنم،منی که جراح قلب هستم نمی توانم چشم و یا شکم را جراحی کنم. ممکن است این‌ها اقتصاددان باشند ،اما در یک رشته صاحب نظرند و نمی‌تواند در سایر رشته ها اقتصاد تصمیم بگیرند و بعد بگویند برویم آن را درست کنیم. مثال ساده آن دارو و درمان است چرا دارو مشکل پیدا کرده است! درست است که باید ارز و یا هر چیزی که این‌ها ارزان می‌دانستند، باید حذف شود اما باید چگونه آن را حذف کنند که نه تنها مردم بلکه تولید کننده و حاکمیت نیز به مسئله و یا مشکلی برخورد نکنند. این موضوع علم و تجربه می‌خواهد که اگر داشتند این گونه نمی‌شد‌.

وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دولت سید محمد خاتمی ادامه داد: مسئله توزیع و قیمت دارو مشکل پیدا کرده و این مشکل ادامه دار خواهد بود. امروزه کمبود دارو به یک چالش تبدیل شده است. باید از مردم سوال شود که این گرانی ها با آنها چه کرده، این مسئله به سادگی قابل جبران نیست و فشار آن بر روی مردم است. این عوامل نیازمند یک علم است. دارو یکی از این مسائل است بقیه آن از جمله کشاورزی،صنعت و بازار نیز به همین گونه است. حرف درست را باید آدم درست آن انجام ده. برای مثال اگر امور اقتصاد را به من بدهند من آن را خراب می کنم. درحالی که من فوق تخصص هستم که هیچ ربطی به اقتصاد ندارد.

راهکار برون رفت از مشکلات اقتصادی

وی در پاسخ به این سوال که راهکار برون رفت آیا توجه به دیپلماسی اقتصادی است یا خیر اظهار کرد: وقتی دیپلماسی خود ما مشکل دارد طبیعا اقتصاد هم روی آن است،قدم اول این است که ما روابط خود را با دنیا و تمام کشور ها اصلاح کنیم تا بعد بتوانیم دیپلماسی اقتصادی،اجتماعی ،فرهنگی و دانشگاهی را در آن جا بدهیم،مشکل ما در اصل موضوع است. بسته به نگاه ،نوع گفتار ،انسان ها و کارشناس های که برای این دیپلماسی ها گذاشته ایم دارد ،کسانی که دیپلمات هستند باید کارشناس این کار باشند، دوره های آن را ببینند و تجربه و علم آن را نیز داشته‌ باشند ولی علاوه بر علم و تجربه باید مراحل روند موفقیت را طی کرده و به آن رسیده باشد ،ما چنین ساختاری را در کشور نداریم.

نایب رییس مجلس دهم در پایان اظهار کرد: راهکار این است که راه درست را طی کنیم ،بخواهیم با راه غلط نتیجه درستی بگیریم اصلا شدنی نیست. راه درست روشن است به عبارتی با سلسله‌ مراتب بالا آمدن،با تجربه پیش رفتن ،علم داشتن و نوع گفتمان را دانستن است. بعد وقتی همه این‌ها را فهمیدند باید سیاست کلی کشور را روشن کنند تا کسی که می‌خواهد حرکت کند بتواند آن را اعمال کند. اکنون در سیاستی که ما همه را دشمن و مسئله دار می دانیم و در بسیاری از تریبون‌ها اعلام می‌کنیم حتی اگر دیپلمات خیلی زرنگ هم باشد شاید نتوانند کاری انجام دهد.

منبع: صمت