نخ نایلون؛ از تولید تا کاربرد

نخ نایلونی همچنین در تولید انبوه تجهیزات نظامی در طول جنگ جهانی دوم به شدت مورد استفاده قرار گرفت، 

در این مطلب نگاهی به چگونگی تولید نخ نایلون و عرضه آن به بازار خواهیم داشت. 

تاریخچه نخ نایلون 

اگر تولید ابریشم مصنوعی اتفاق نمی‌افتاد، نخ نایلون هم کشف نمی‌شد. شرکت DuPont شروع به آزمایش سلولز کرد و این شرکت به یکی از بزرگترین تولیدکنندگان ابریشم مصنوعی تبدیل شدند.

سال 1927 

پس از پیشنهادهای مداوم چارلز ام. ای استین، مدیر بخش شیمیایی DuPont، این شرکت شروع به تحقیق برای مواد شیمیایی جدید و بهبودیافته کرد. در سال 1927 بودجه هنگفتی به بخش تحقیقات اعطا شد و استین دانشمندان برتر کشور را برای انجام این کار استخدام کرد. زمانی که استین توانست والاس کاروترز (استاد هاروارد) را برای پیوستن به تیم تحقیقاتی استخدام کند، برنامه تحقیقاتی امیدوارکننده‌تر شد. تا اینکه در سال 1930 کاروترز و تیمش گزارش اولین تلاش خود را برای ساخت پلی‌استر ارائه دادند. این ماده جدید خاصیت ارتجاعی داشت و می‌توانست در هنگام کشیده شدن، نخی چهار برابر طولانی‌تر از نخ اصلی ایجاد کند. اما به دلیل نقطه ذوب پایین، این ماده نمی‌توانست به‌عنوان یک الیاف نساجی تجاری استفاده شود چون قابل شست‌وشو یا اتو کردن، نبود.

سال 1935 

پس از آزمایش‌های مکرر، تیم تحقیقاتی که زیر نظر کاروترز کار می‌کردند، دو پلی‌آمید مهم، پلی آمید [5،10] و [6،6] را کشف کردند که لین کشف به تولید نایلون امروزی منجر شد. این تیم روی پلی‌آمید [6،6] تمرکز کردند، زیرا می‌توانستند آن را از بنزن، تهیه کنند. 

سال 1938 سالی بود که پس از نهایی کردن تمام فرآیندها، DuPont یک کارخانه تولید نایلون را در راه‌اندازی کرد و زمان برای صنعت نساجی در حال تغییر بود. 

نایلون فقط برای خانم‌ها 

اگرچه اکنون از نایلون برای تولید اقلام نساجی و غیر نساجی بی‌شماری استفاده می‌شود، اما ابتدا DuPont تصمیم گرفت با نخ نایلون تنها یک محصول مصرفی تولید کند و آن هم جوراب زنانه بود. DuPont اولین جوراب بافی نایلونی را در سال 1938 عرضه کرد و استقبال از آن خیره‌کننده بود. این شرکت علاوه بر تولید جوراب نایلونی، نخ‌های نایلونی را نیز به شرکت‌های نساجی می‌فروخت. 

تغییر در تمرکز 

درست در عرض دو سال پس از عرضه اولیه جوراب نایلونی، DuPont بیش از 30 درصد از بازار جوراب‌بافی را به خود اختصاص داده بود. با این حال، یک تغییر قابل توجه در تمرکز باعث ایجاد شکاف در تولید و در دسترس بودن جوراب نایلونی شد. در سال 1941، DuPont تمام تمرکز خود را بر روی تولید اقلام نظامی به جای جوراب‌بافی زنانه معطوف کرد. 

فعالیت‌های محیط زیستی و ترکیبات نایلون 

در طول دهه 1960، نخ نایلون از باند فرودگاه‌ها و محصولات گران‌قیمت بیرون آمد و وارد بازار مصرف روزمره شد. با این حال، فرسودگی و پارگی لباس‌ها یک نقطه ضعف برای نخ نایلون بود، نایلون رطوبت را در خود نگه می‌دارد و پوشیدن آن در هوای گرم و مرطوب غیرقابل تحمل بود. علاوه بر این، در پایان دهه 1960، جهان در مورد مسائل زیست‌محیطی بیدارتر شد و محبوبیت نایلون کاهش قابل توجهی داشت و مردم به سمت الیاف طبیعی مانند پنبه و پشم بازگشتند. با این وجود، ترکیبات نایلونی عمده در بازار معرفی شدند. نخ نایلون با ترکیبی از پنبه و پلی‌استر دوباره معرفی شد و این منجر به تولید طیف گسترده‌ای از پارچه‌های ترکیبی شد که مشکلات را برطرف می‌کرد. دهه 1970 دوباره تقاضا برای نخ نایلون افزایش یافت اما با یک نسخه ترکیبی. 

نخ نایلون در دنیای امروز

اگرچه نخ نایلون ممکن است ماده مورد استفاده برای اکثر صنایع نساجی مصرفی نباشد، اما جایگاه مهمی در تولید بسیاری از کالاهای دیگر به خود اختصاص داده است. نایلون از تولید وسایل ماهیگیری گرفته تا وسایل ضروری کمپینگ و اسباب‌بازی‌های کودکانه، همچنان جایگاه مهمی در صنعت تولید کالاها دارد. همچنین صنعت پلاستیک را متحول کرده است.

در ایران نیز نخ نایلون به دلیل تنوع کاربرد‌های آن تقاضای زیادی دارد و یکی از شرکت‌های تولیدکننده نخ نایلون در ایران، شرکت نایلون نخ بوشهر، یکی از شرکت‌های زیرمجموعه گروه وطن‌زرین است.

شرکت نایلون نخ بوشهر، بزرگ‌ترین کارخانه تولید نخ تک‌رشته‌ای (مونوفیلامنت) به‌صورت نخ‌های صنعتی در سطح کشور است و جالب است بدانید که مواد اولیه اکثر زیپ‌ها، نخ برس‌های صنعتی و نخ دستگاه‌های واکس که در کشور تولید می‌شود،  از نخ‌های تولیدی این کارخانه است.

منابع:

https://sewingmachineshopper.com/the-history-of-nylon-thread/