حل بحران معلمان
با توجه به اینکه وزارت آموزش و پرورش به دلیل برخی مشکلات مالی امکان پرداخت تمام و کمال حقوق و مزایای بسیاری از معلمان و نیز بازنشستگان این وزارتخانه را نیافته است، هر از چندگاهی اعتراض‌هایی در این زمینه از سوی کانونهای صنفی برگزار میشود که محور همه آن‌ها مسائل مالی و رفاهی است؛ اعتراض‌هایی که تقریباً همه آن‌ها بدون پاسخگویی کامل پابرجاست و حالا وزیر آموزش و پرورش راهکاری عجیب برای حل آن مطرح کرده است.
آموزش و پرورش از جمله نهاد‌هایی است که به واسطه جامعه پر شمار نیروی انسانی، مدتی است در پرداخت حقوق و مزایای کارکنان خود با مشکل مواجه شده و به همین دلیل در ماه و سال‌های گذشته شاهد برگزاری برخی تجمعات صنفی بوده است. هر چند شرکت کنندگان در این اعتراضات میدانی به واسطه مطالبات مالی و رفاهی گرد هم می‌آیند، اما گو مقامات ارشد وزارتخانه از این اعتراض‌ها برداشت دیگری دارند.
او در ادامه و با اشاره به موضوع اعتراض‌های میدانی معلمان گفت:: با وزیر کشور صحبت‌هایی داشته‌ام که محل‌هایی مشخص شود تا معلمان جهت اعتراض‌هایشان در آن محل‌ها حضور پیدا کنند و تهدید‌هایی که در این موارد وجود دارد کم شود و در استان‌ها هم به مدیران کل تاکید خواهم کرد تا با هماهنگی با استانداران چنین محل‌هایی را مشخص کنند.
بر اساس آنچه مورد اشاره قرار گرفت، مسئولان ارشد آموزش و پرورش ضمن درک مشکلاتی که معلمان و نیز بازنشستگان این وزارتخانه را ناچار به برگزاری تجمع می‌کند، دو راه برای کاهش آسییب‌های این رخداد مطرح کرده است که البته هیچکدام راهکاری ریشه‌ای برای حل مشکل نیست.
نخست اینکه با جذب مشارکت معلمان در نظام تصمیم گیری و فعالیت‌های صنفی آن‌ها را نیز در فرایند مدیریت وزارتخانه درگیر کنند؛ شرایطی که شاید به کاهش زمینه‌های اعتراض کمک کند، اما قطعاً تأثیر چندانی در حل ریشه‌ای مشکل نخواهد داشت. چرا که حضور پرشمار و به بیان بهتر نمایشی معلمان در تصمیم گیری رخداد خارق العاده‌ای نیست و به نظر نمی‌رسد با افزایش مشارکت چند معلم بتوان به راهکار‌های نابی دست یافت که زمینه کاهش مشکلات مالی و رفاهی کارکنان این وزراتخانه را فراهم کند.
راهکار دیگری که وزیر برای حل بحران اعتراضات گسترده معلمان مطرح کرده است، ناظر بر تلاش مشترک وی و وزیر کشور برای ایجاد محل‌هایی مشخص برای تجمع و اعتراض صنفی معلمان است.
این ایده در حالی از سوی بطحایی، وزیر آموزش و پرورش مطرح شد که یکی از کارکرد‌های اعتراض‌های میدانی و اهداف برگزارکنندگان آن جلب توجه مسئولان است. اینکه بر فرض سالن و یا محوطه‌ای محدود برای اعتراض معلمان در نظر گرفته شود و از آن سو مقامات مسئول از خطرات و تهدید‌های آن آسوده خاطر باشند، نه تنها ربطی به ریشه‌های اصلی مشکل ندارد بلکه فلسفه اعتراض را نیز زیر سئوال می‌برد.
ارسال نظر