تیم ملی مقتدرانه دو بازی مقدماتی را پشت سر گذاشت

ایران بازی دومش را هم با موفقیت پشت سر گذاشت. یک پیروزی نویدبخشی در مقابل تیمی که در چند سال گذشته توسعه و پیشرفت زیادی داشت. ویتنامی‌ها پشتکار دارند و ذره‌ذره از تیمی که در درجه سه آسیا قرار داشت به درجه دو صعود کردند و بازی‌هایی که در مقابل عراق و ایران کردند، نشان دهنده آن است که آنها با سعی و کوشش نگاهی به صعود در رده تیم‌های درجه یک آسیا دارند.

ما دیدیم که ویتنام در ثانیه‌های آخرین بازی در مقابل عراق روی یک ضربه ایستگاهی سه بر دو مغلوب شد و نیمه اول بازی ما در مقابل این تیم نشان دهنده قدرت تیمی به نام ایران داشت. ما می‌بینیم که تیم‌های بزرگ آسیایی چه مشکلاتی در مقابل تیم‌های بی‌نام و یا کم نام و نشان دیگر آسیایی دارند. تیم ملی ما مقتدرانه دو بازی مرحله مقدماتی را پشت سر گذاشت.

شکست ویتنام با بسته نگه داشتن دروازه خودی کار بزرگی است. ولی ما باید بیدار باشیم چون بازی در مقابل ویتنام دقایق ناآرامی هم همراه داشت. اینطور نیست که ما این انتظار را داشته باشیم که حریفان ما هرگز شانسی در مقابل دروازه ما نداشته باشند. ولی در نیمه دوم، تیم ملی ما درهم ریختگی‌های دور از انتظاری داشت که این مسأله کمی نگران کننده است. تیم‌های خوبی که انتظار ما را می‌کشند، مطمئنا از این درهم ریختگی‌ها نهایت استفاده را خواهند برد.

به نظرم کادر فنی تیم ملی ما، باید نیمه دوم بازی در مقابل ویتنام را خوب آنالیز و تجزیه و تحلیل کند تا به دلیل این ناآرامی‌ها پی ببرد. کلید موفقیت ما در آینده در دست آنالیزورهای تیم ملی ماست. کادر فنی باید بهترین برداشت را از این تجزیه و تحلیل‌ها داشته باشند و در یکی، دو روز آینده برای بازی با عراق این کلید را برای بازکردن دروازه این تیم و بسته نگه داشتن دروازه خود به‌کار ببرند.

در بازی ویتنام سه بازیکن بهتر از دیگران ظاهر شدند؛ سامان قدوس، سردار آزمون و احسان حاج صفی. البته از هنرنمایی بیرانوند نباید به سادگی بگذریم. برای اینکه واقعا مرد میدان است و دو، سه حرکت بسیار عالی داشت که در آن دوران ناآرام تیم ملی ما این بیرانوند بود که آرامش خود را حفظ کرد. بیرانوند همان مرد باتجربه دروازه ایران است که اگر بیدار نبود، کمی کارمان مشکل می‌شد.