مشکل هندبال در اختیار نداشتن لژیونرها است
دبیر فدراسیون هندبال معتقد است که مهمترین مشکل تیم ملی در اختیار نداشتن لژیونرها و انتخاب سرمربی خارجی است.
کاپیتان سابق تیم ملی هندبال ایران چند ماهی است که در پست دبیری فدراسیون هندبال مشغول فعالیت است. او هندبالی است و مشکلات ورزشکاران را به خوبی درک می‌کند. کمتر از سه ماه تا بازی‌های آسیایی جاکارتا زمان باقی مانده است اما هنوز اردوی تیم ملی هندبال ایران تشکیل نشده و سرمربی تیم هم مشخص نیست. رجبی معتقد است که تیم ملی هندبال ایران پتانسیل خوبی دارد و باید تنها زمان کافی برای هماهنگی بازیکنان وجود داشته باشد تا این رشته دوباره به جایگاه اصلی خود بازگردد و در آسیا صاحب مدال شود.
متن گفت و گوی کامل ایسنا با دبیر فدراسیون هندبال را در ادامه می خوانید:
* وضعیت فدراسیون هندبال را چطور می بینید؟
بیشترین تلاش فدراسیون این است که ثبات را به هندبال بر گرداند، تا بتوان کار را ادامه داد، کار سختی هم است. رحیمی هم مدت طولانی نیست که به فدراسیون آمده است. در این مدت کاری هم، با توجه به عقبه‌ای که از فدراسیون‌های قبل برای ما به جا مانده کارمان را سخت‌تر شده است، اما خدا را شکر با این احوال هیچ کدام از کارها روی زمین نماند. تقویم و کارهای فدراسیون روی روال خود انجام شد. بالای ۹۵ درصد از برنامه‌های تقویم ورزشی انجام شد و فقط شاید گاها اردوهای تیم ملی جا به جا شده باشد.
در این سال ترافیک کاری خیلی زیاد است، باید خیلی بیشتر از سال گذشته کار کنیم. گروه کاری هم که در فدراسیون هستند خیلی تلاش می‌کنند. در حال تغییر سیستم‌های کاری فدراسیون هم هستیم که کمی زمان بر است و نیاز به آموزش دارد. استان‌ها و شهرستان‌ها هم همه به ما کمک می‌کنند و همه جوره با ما کنار می‌آیند.
در بحث ملی هم چند مشکل داریم. اولین موضوع این است که همه بازیکنان را در اختیار نداریم، یعنی هر وقت اراده کنیم نمی‌توانیم اردوی تیم ملی را تشکیل دهیم. قرار ما این بود که بعد از اتمام لیگ برتر (۱۷ اسفند ماه) یک ماه و نیم استراحت دهیم و بعد از آن اردوها تشکیل شود. اکنون برنامه را ادامه خواهیم داد و اردیبهشت ماه اردو را تشکیل می‌دهیم. اردوها را با ورزشکاران داخلی آغاز خواهیم کرد. تمام تلاش خود را می‌کنیم که در همین زمان مربی خارجی را جذب کنیم. اگر بتوانیم به هدف خود برسیم با مربی خارجی اردو را آغاز می‌کنیم، در غیر این صورت اردوها با مربی داخلی شروع می‌شود تا بچه‌ها از نظر فیزیکی به آمادگی برسند. لژیونرها هم که به تیم اضافه شوند آن موقع مربی خارجی می‌تواند نفرات را انتخاب کند.
مشکل بعدی آوردن سرمربی تیم ملی است. مربیانی که ما تاکنون انتخاب کرده‌ایم همگی در اروپا درگیر لیگ‌های باشگاهی هستند. مشکل این است که ما مربیانی را انتخاب کرده‌ایم که تیم‌هایشان اکنون به پلی‌آف رسیده است و ممکن است تا فینال پیش رود. لژیونرهای ما تا ۱۰ – ۱۵ خرداد ماه درگیر لیگ‌ها هستند مربیان هم اصولا تا همین مدت دیگر خواهند بود. بعد از آن هم می خواهند کمی در کنار خانواده استراحت کنند. ما با خیلی از مربیان به سبب همین شرایط به توافق نرسیدیم. مربی‌های خوبی بودند، اما مثلا تیر ماه می‌توانستند به ما ملحق شوند که برای ما خیلی دیر بود. البته با مربیانی که صحبت کردیم و توافقات اولیه انجام شده است. شرایط و تعهداتی را هم برای یکدیگر مشخص کرده ایم، ولی منتظر هستیم ببینیم بازی‌های تیم شان به کجا می‌رسد.
(توضیح: این مصاحبه پیش از انتخاب سرمربی تیم ملی هندبال انجام شده است.)
* پس جذب مربی خارجی کار آسانی نیست و زمان زیادی می‌خواهد. با این شرایط آیا نتایج قهرمانی آسیا در بازی‌های آسیایی تکرار خواهد شد؟
نمی توانیم کاری کنیم. هندبالیست‌ها تا بهمن درگیر تیم ملی بودند بعد از آن هم لیگ برتر را داشتیم. لژیونرها هم در لیگ‌های اروپایی مشغول هستند. در سایر کشورهای اروپایی هم وضعیت همین است. بازیکنان در اختیار باشگاه‌ها هستند و فقط برای بازی ملی برای هماهنگی جمع می‌شوند. زمان ما تا بازی‌های آسیایی از قهرمانی آسیا بیشتر است، اما مشکل این است که بازی‌های آسیایی در تقویم جهانی ثبت نشده است. این یکی از معضلات بزرگ ما است، حتی در برخی رشته‌ها بازی‌های آسیایی و قهرمانی جهان همزمان می‌شود. قهرمانی جهان هندبال چند ماه بعد از بازی‌های آسیایی جاکارتا انجام می‌شود، ما جواز حضور در مسابقات جهانی را کسب نکردیم اما اگر داشتیم به نفع ما می‌شد و می‌توانستیم بدون مشکل برای جاکارتا تمرین کنیم.
* چرا برای هدایت تیم ملی مربی داخلی مدنظر فدراسیون نیست؟ آیا بازیکنان و لژیونرها از مربی داخلی حرف شنوی ندارند؟
ما مربیان خوبی در کشور داریم ولی در تیم ملی همیشه با مربی خارجی کار کردیم. اگر بخواهیم جایگاه خود را در هندبال بالا ببریم باید با علم روز دنیا جلو رویم. مربیان ایرانی خیلی خوب و به روز هستند، اما به نظر من باید مربی خارجی باشد. مربی داخلی مکمل مربی خارجی خواهد بود. در تیم ملی هم به علم و دانش مربی خارجی و هم به شناخت و علم مربی داخلی نیازمندیم. مربی داخلی با توجه به شناختی که از فرهنگ و نحوه رفتاری ایرانی‌ها دارد، می‌تواند کمک خوبی برای مربی خارجی باشد. از طرفی می‌خواهیم مربی خارجی را بیشتر نگه داریم تا بعد از بازی‌های آسیایی هم بتوانیم با او کار کنیم و با حضورش هر چند وقت یکبار برای بزرگسالان اردو داشته باشیم. همچنین می خواهیم در سطح پایه نیز از او استفاده کنیم.
* دلیل انتخاب ماچک چه بود و چرا از تیم ملی هندبال ایران جدا شد؟
ماچک کارنامه خیلی خوبی در ایران داشت. او بعد از موفقیت‌هایی که با تیم ایران کسب کرد به تیم‌های بهتری هم ملحق شد. تیم قطر پیشنهاد سه برابری نسبت به ایران به او داد. ولی در قهرمانی آسیا زمان آماده‌سازی بازیکنان خیلی کوتاهی بود. همه چیز دست به دست هم داد تا آن چیزی که روی کاغذ بود، نشود. همه تیم‌ها کار و تلاش می‌کنند هیچ تیمی بیکار ننشسته است تا ما به آنها برسیم. ماچک مربی خوبی بود ولی در آن مقطع کوتاه که آمد نشد. وقت بسیار کوتاه بود. ماچک با تیم باشگاهی کویت قرارداد داشت. دو ماهی هم که قبل از قهرمانی آسیا به ایران آمد از باشگاه خود اجازه گرفته بود. بعد از قهرمانی آسیا هم به تیم خودش بازگشت و بلافاصله تیم‌اش بازی داشت.
* در رقابت‌های قهرمانی آسیای کره با توجه به این که ستاره‌های زیادی در تیم ملی بودند، انتظار می‌رفت نتیجه خوبی گرفته شود اما نشد. به نظر شما دلیل ان چه بود؟
هندبال ورزش تیمی است. دفاع در هندبال خیلی مهم است و فوق‌العاده هماهنگی می‌خواهد. تیم‌های بزرگ دنیا سال‌ها است که مهره‌های دفاعی شان در کنار هم بازی می‌کنند. ما زمان و وقتی برای هماهنگی در دفاع نداشتیم. در یک فاصله طولانی (حدود ۲۰ ماه) بچه‌ها کنار هم نبودند. هر کدام از آنها در یک باشگاه و با یک مربی متفاوت تمرین کرده بودند و شناخت لازم را از یکدیگر نداشتند. ما باید بچه‌ها را هماهنگ می کردیم اما زمان نداشتیم. بازیکنان تیم ملی در قطر به طور کامل به هم پیوستند و تنها سه تا بازی در کنار هم داشتند. اگر بخواهیم خوب کار کنیم و نتیجه بگیریم باید خیلی خوب تمرین کنیم. بچه‌ها باید در کنار هم بازی کنند. ما از نظر فردی و مهره‌ای خوب هستیم اما هماهنگی لازم را نداشتیم.
* با وجود اینکه در حال حاضر هم همان شرایط حاکم است آیا برای بازی‌های آسیایی نمی توان انتظار کسب مدال داشت؟
نسبت به قهرمانی آسیا زمان بیشتری برای آماده سازی هندبالیست‌ها جهت حضور در بازی های آسیایی داریم. اگر بچه‌ها جمع شوند و به اردو بیایند زمان بیشتری داریم. در اردوهایی که در نظر گرفتیم سعی کردیم بچه‌ها بیشتر در کنار هم باشند تا بتوانند به هماهنگی برسند. البته بچه‌ها چند ماه قبل در قهرمانی آسیا کنار هم بودند و با هم بازی کردند. هنوز خیلی از هم دور نشده اند و کار راحت‌تر است.
* چرا تکیه فدراسیون روی لژیونرها است. لژیونرهایی که پنج سال است نتوانسته اند هیچ نتیجه‌ای برای هندبال ایران کسب کنند؟
لژیونرها در تیم‌های اروپایی تجربه اندوزی می‌کنند و برای ما فوایدی دارند. اما باید از آنها جوری استفاده شود که برای هندبال ایران امتیاز آوری کنند. مشکل ما این است که زمان‌های کمی لژیونرها را در اختیار داریم. این جمع نشدن باعث شده هماهنگی ملی‌پوشان از بین برود. هر مربی یک سبک و سیاق خود را دارد و هر بازیکنی با سبک و سیاق مربی خود پیش می‌رود. ما باید زمان کافی برای یکی شدن این لژیونرها با یک مربی واحد داشته باشیم. این بچه‌ها در سال‌های گذشته مدال‌های خوبی برای ایران گرفته‌اند. خیلی سال است که اسکلت تیم ملی تکانی نخورده است و همان بازیکنان شاکله تیم را تشکیل می دهند. ما اگر بخواهیم به آینده نگاه کنیم باید پشتوانه بسازیم بعد انتظار تغییر داشته باشیم. اما متاسفانه هنوز پشتوانه خیلی قوی در هندبال نداریم که تزریق کنیم.
* جوانگرایی تیم ملی هندبال چند سالی است که مطرح است، با گذشت این همه زمان هیچ اتفاقی نیفتاده است. آیا برنامه‌ای برای پشتوانه‌سازی دارید؟
در حال حاضر روی رده‌های پایه کارمی‌کنیم.نوجوانان ملی از نظر تکنیکی و فیزیکی خیلی خوب هستند و اگر روی آنها سرمایه‌گذاری شود بازیکنان خوبی ساخته خواهند شد. رده‌های پایه و نونهالان خیلی خوب کار می‌کنند و تا چند سال آینده یک ترکیب پایه خیلی خوب خواهیم داشت. ساخته شدن پشتوانه کار و زمان زیادی می‌خواهد و یک روزه به نتیجه نمی رسد. باید درست کار کرد و پایه گذاری شود تا پشتوانه ساخته شود. اگر این اتفاق‌ها نیافتد، تا چند سال آینده بازیکن نخواهیم داشت.
* در حال حاضر اوضاع مالی فدراسیون هندبال چطور است؟ فدراسیون را با چه مقدار بدهی تحویل گرفتید و در حال حاضر چقدر از بدهی ها تمام شده است؟
فدراسیون را با حدود چهار میلیون بدهی تحویل گرفتیم البته بعد هم به مرور کمی اضافه شد. تاکنون توانسته ایم نیمی از بدهی ها را پرداخت کنیم. اگر آن بدهی‌ها نبود دست ما خیلی باز بود و می‌توانستیم روی خیلی از موارد هزینه کنیم تا کمک زیادی به رشد هندبال شود. ولی نمی‌توان از واقعیت فرار کرد. باید فدراسیون به عنوان بالاترین مرجع، هزینه‌هایی که هرچند در گذشته انجام شده را تسویه کند. تلاش می‌کنیم تا در این سال همه بدهی‌ها را آرام آرام صاف کنیم. البته مشکلات مالی سبب شده که حتی مجبور باشیم برای دستمزد مربی خارجی چانه بزنیم. در صورتی که اگر بدهی نبود دستمان بازتر بود.
* لیگ برتر ۹۶ جذابیت و پویایی لازم را نداشت. برای پویایی لیگ برنامه‌ای دارید؟
امسال لیگ برتر با ۱۰ تیم انجام خواهد شد. لیگ ۹۶ با ۸ تیم انجام شد اما نسبت به سال‌های گذشته ثبات داشت. شرایط باشگاه‌ها خوب نیست، بحث شرایط اقتصادی در همه رشته‌های ورزشی وجود دارد. باشگاه‌هایی که وضع مالی خوبی دارند از رشته‌های ورزشی دور شدند و دیگر خیلی سرمایه‌گذاری نمی‌کنند. وقتی منابع مالی نباشد آن کیفیت که باید دیده نخواهد شد. باید لیگ را پویا تر کنیم، برای این منظور باید باشگاه‌های خوبی را هم جذب کنیم. اسپانسر خوب باید به هندبال بیاید. تمام تلاش خود را می‌کنیم که اول جو هندبال را آرام کنیم. در سال‌های گذشته آن طور که باید و شاید آرامش نداشت و آمدن رسانه‌ها و پخش تلویزیونی در جو نا آرام هندبال کمکی نمی‌کرد. اما اکنون خدا را شکر لیگ آرامی داشتیم و با نظم بود. اکنون هم تلاش بر این است لیگ با نظم برگزار شود و در برنامه ما این است که پخش تلویزیونی داشته باشیم.
* حضور شما در بدنه مدیریتی فدراسیون به عنوان کاپیتان سابق تیم ملی چقدر کمک کرده است؟ آیا حضورتان در جمع کردن ملی‌پوشان و اتحاد نقشی داشته است؟
بعد از کدورت‌هایی که مدت‌ها قبل در هندبال ایجاد شده بود، توانستیم بچه‌ها را جمع کنیم. آرامش مهمترین رکن ما بود، بعد از آن باید بازیکن در زمین هیچ دغدغه‌ای نمی داشتند. من با شناختی که از همه بچه‌ها دارم، با آنها بازی کرده‌ام، همه چیز خوب پیش رفت. تا جایی که امکان داشت به آنها کمک کردم، در اعزام‌ها هم کنار آنها بودم. تمام دغدغه آنها را درک و در حد توان برطرف کردم. خدا را شکر اردوهای تیم ملی هم بدون دغدغه انجام شد و بازیکنان راضی بودند. اکنون هم باید بتوانیم شرایطی ایجاد کنیم تا لیگ پویاتر شود و دستمزدها بالاتر رود تا فشار مالی از بازیکنان برداشته شود و شرایط خیلی بهتر شود.
* برنامه‌ای برای تضمین مالی تیم‌های شرکت کننده در لیگ برتر دارید که تسویه مالی با ورزشکار داشته باشند و ورزشکار به حق خود برسد؟
تا جایی که من در جریان هستم در بزرگترین رشته‌ها همچون فوتبال هم تضمین مالی گرفته نمی‌شود. باید ساز و کار کلی برای باشگاه‌های ورزشی در همه رشته ها نوشته شود. باید یک نظام باشگاه داری منسجمی داشته باشیم و قانون مدار باشد که وقتی خدماتی ارائه می‌شود در برابر آن دستمزد دریافت کند. هیچ باشگاه مالی نیست که نخواهد پول کسی را ندهد اما خب به مشکلات مالی بر می خورند. تا جایی که من می‌دانم در لیگ سال گذشته تمام دستمزدها پرداخت شد. البته دستمزدها پایین بود که به مرور زمان این دستمزدها رشد خواهد کرد. اینها مستلزم این است که نظام باشگاه‌ه‌داری در ایران تعریف شود تا هر باشگاهی که کار می‌کند بداند تعهداتش چیست. نه این که وسط لیگ گاهی تیم‌ها کنار روند یا رشته‌ای را کم یا زیاد کند. قانون خاصی در این رابطه وجود ندارد. نمی‌توان باشگاه را مستلزم کرد تا ودیعه یا چک به ما بدهد. حتی اگر ضمانت هم بگذارد و پرداخت نکند باید به دنبال صمانت رفت و پروسه طولانی دارد. بازیکنان برای هر مورد بدهی با کل سیستم ها درگیر می‌شوند تا بتوانند بدهی سه سال قبل خود را بگیرند. از پارسال که به فدراسیون آمدم چندین کمیته انضباطی برای این منظور داشتیم.
* آیا می‌دانید که بدهی کل ورزشکاران ایران چقدر است؟
نه. ولی خیلی‌ها درگیر طلب گذشته خود هستند. باشگاه‌ها در هندبال محدود هستند و بیشتر تیم داری می‌کنیم. شرایط در تیم داری سخت‌تر است. باشگاه ها ساز و کار، سلسله مراتب، ساختار و جایگاهی دارند اما تیم‌ها از سوی یک شرکت یا سایر سیستم‌ها ایجاد می‌شوند و هر وقت هم که نتوانستند کنار می‌روند.
* دلیل دور ماندن رسانه ها عدم پوشش رسانه‌ای است. آیا فدراسیون از افتتاحیه لیگ برتر پوششی داشت؟
ما تمهیدات خود را می‌چینیم. ولی پوشش خبری با میزبان است. میزبان افتتاحیه یزد و کازرون بود و ما کاپ ها را چند جا فرستادیم. من به کازرون و رحیمی به یزد رفت. کاپ اول و دومی در کازرون و کاپ سومی در یزد اهدا شد. دوستان رادیو و تلویزیون هم آمده بودند. ما نمی توانستیم از تهران برای پوشش خبری نیرو ببریم و باید میزبان این کار را انجام می داد.
سال‌ها قبل درگیری زیاد بود و ما نمی خواستیم هندبال را این گونه به کسی نشان دهیم و پوشش تصویری داشته باشیم، اما این اتفاق در سال گذشته نبود. امسال هم سعی می‌کنیم نباشد. اگر اسپانسر دیده نشود به این رشته نمی آید. ما دغدغه اسپانسر را درک می‌کنیم ولی باید بستری فراهم شود تا هندبال واقعی را نشان دهیم. سال گذشته در کمیته انضباطی جرایم سنگین بردیم. برای جوانان سپاهان خیلی محرومیت سنگینی در نظر گرفتیم. چون ما می‌خواهیم اخلاق ورزشی را نشان دهیم نه خشونت. گاهی نیاز است تا جلوی بی اخلاقی‌ها گرفته شود. امسال هم در برنامه ما است که بازی لیگ‌ها را پوشش تلویزیونی داشته باشیم خیلی از سالن‌ها، امکانات نداشتن و تا حدودی مهیا کردند. تیم تهرانی هم در سالن نیروی زمینی است و نمی‌توان پخش داشت ولی تدابیری می چینیم که این شرایط فراهم شود.
* سایر تیم‌ها مثل کره، عربستان در سطح آسیا رشد خوبی داشتند، با این شرایط شما مهمترین رقبای هندبال ایران در بازی‌های آسیایی را کدام تیم‌ها می‌دانید؟
همه رقبای ما در قهرمانی آسیا در بازی‌های آسیایی هم هستند. کره، عربستان و حتی ژاپن هم خیلی خوب کار می‌کنند. در قهرمانی آسیا متوجه شدیم که تیم‌های عربستان و بحرین چندین سال در اردو بودند. همه بازیکنان آنها در اختیار تیم ملی‌اند و اردوهای خیلی خوبی را در اسلوونی و رومانی و ژاپن پشت سر گذاشته‌اند. حوزه خلیج فارس که وضع مالی خوبی هم دارند هندبال را خیلی دوست دارند و خیلی خوب در هندبال کار می‌کنند. کویت، امارات ، بحرین ، قطر، عربستان و ... که پولدار هستند روی فوتبال و هندبال سرمایه‌گذاری می‌کنند. آنها بهترین مربیان دنیا را به اختیار می‌گیرند. آنها خیلی بیشتر از ما هزینه می‌کنند و ما اصلا نمی‌توانیم آنقدر هزینه کنیم. تنها تفاوت ما با آنها این است که ما نیروی انسانی قوی‌تری داریم. ما باید بتوانیم از نیروی انسانی خود خوب استفاده کنیم تا بتوانیم به امکانات آنها غلبه کنیم. این موضوع امکان پذیر است اما زمان می خواهد.
قطر چند بازیکن جدید به تیم خود اضافه کرد و تغییراتی در تیم خود داده است. قطری‌ها خیلی سرمایه‌گذاری می‌کنند و فراتر از آسیا و دنیا در این رشته ظاهر می‌شوند. به مربی هندبالی خود اندازه یک مربی فوتبالی دستمزد می‌دهند، دستمزد مربی هندبال آن قدر بالا نیست. مبلغ قرارداد مربی قطر برابر بودجه یک سال فدراسیون بحرین است. ما نمی توانیم خود را با اینها قیاس کنیم اما ما نیروی انسانی خوبی داریم که خوب کار می‌کنند. ما که منابع مالی و امکانات آنها رانداریم، باید از طرف دیگری کمبودها را جبران کنیم.
* با توجه به حضور قطر در بازی‌های آسیایی، ایران چقدر شانس روی سکو رفتن را دارد؟
به نظر من اختلاف ما با آنها خیلی زیاد نیست. ما اگر کار کنیم می‌توانیم این تیم‌ها را ببریم و این دور از دسترس نیست. تیم ملی ایران، قطر را در جام ملت‌های آسیای ۲۰۱۳ با یک اختلاف گل باختیم. می‌توان به این تیم‌ها نزدیک شد اما باید خوب کار و تلاش کرد. آنها با ما خیلی فاصله داشتند اما در حال تلاش هستند. بحرین در گوانگجو با هفت گل از ما باخت. در اینچئون که ۹ تا از بازیکنان را هم نداشتیم با شش گل بحرین را بردیم، در انتخابی المپیک ریو عربستان را با هفت گل و بحرین را با شش گل بردیم، اما ظرف یک ماه و نیم بعد تیم ما به آنها باخت. نمی‌توان نشست و گفت درست می‌شود باید کار و تلاش کرد و وقت گذاشت تا به جایگاه خودمان برسیم.
* زمان ریاست کوزه‌گری ایران خوب نتیجه می گرفت اما بعد فدراسیون به هم ریخت. می‌گفتند تیم باشگاهی برای تیم ملی تصمیم می‌گیرد، بسیاری از مشکلات هندبال از آن زمان شروع شد. به نظر شما ریشه این مشکلات چه بود؟
اولین باری که ثامن قهرمان شد من در تیم ثامن بازیکن بودم و بعد از آن تیم جدا شدم و به بیرون از ایران رفتم. ایده فدراسیون آن زمان این بود که همه بچه‌های ملی را در یک تیم جمع کند تا آماده شوند، اما آن مشکلاتی هم پیش آمد. باشگاه انتظار داشت همه بازیکنانش در تیم ملی باشند، اما خب بازیکنان خوب در سایر تیم‌ها هم بودند. آن زمان هم منابع مالی خوب نبود و فدراسیون به باشگاه تکیه کرد. زمان‌های گذشته هم این مسائل پیش آمده بود. در زمان رحیمی در رده‌های پایه این مشکل پیش آمد اما مدیریت شد و کسی چیزی متوجه نشد. تیم هم به مسابقات رفت و مدال گرفت. ۱۳ – ۱۴ سال قبل که من خودمم در تیم ملی جوانان، نوجوانان بودم تمام رده‌های پایه تا سال ۹۰ در آسیا مدال می‌گرفتند. در یک مقطعی از سال ۹۰ به بعد، تیم‌های ملی در رده‌های پایه اصلا مدال نگرفته است و تنها توانستیم یک یا دو نفر را جذب تیم ملی بزرگسالان کنیم.
سال‌ها است که اسکلت تیم ملی همین باقی مانده و تنها امین یوسف نژاد و پویا نوروزی نژاد به ترکیب اضافه شده‌اند. اگر بخواهیم خوب جلو برویم باید در پایه‌ها خوب کار کنیم اکنون مشکل این است که پشتوانه خوب برای تیم ملی نداریم. اما در حال حاضر هیات ها خوب کار می‌کنند و نوجوانان خوبی داریم. ما هم سعی می‌کنیم که مسابقات و اردوهای خوبی برای آنها بچینیم تا رشد کنند. باید در این رده‌ها از مربیان به روز استفاده شود تا برای سال‌های آتی پشتوانه خوبی ساخته شود. "
* رحیمی که دیگر می‌ماند؟
زمانی که رحیمی به فدراسیون آمد پست‌های زیادی به او پیشنهاد شد. اما در حال حاضر او در کنفدراسیون آسیا دوباره به پست خود بازگشته است. در شورای برون مرزی و کمیته اجرایی هم دوباره رای گرفت. رحیمی، مدیر توانمندی است و باید از او استفاده کرد. مدیر سرشناس و ورزشی است و تجربه زیادی دارد. یکی از خوبی‌هایش هم این است که ۱۶ سال در فدراسیون بوده است و با همه زیر ساخت‌های فدراسیون آشنا است. باید کمک کرد تا از این مدیر استفاده شود. او همه جوره تلاش می‌کند و سابقه او آنقدر بالا است که نمی‌شود با کسی او را مقایسه کرد. رحیمی شروع به کار کرده و قاعدتا در سال‌های آینده کارهای او نمود می‌یابد. ما در حد توان همه به او کمک خواهیم کرد.
* برای تیم ملی هندبال زنان چه برنامه‌هایی دارید؟ آیا مربی خارجی جذب خواهد شد؟ این تیم به بازی‌های آسیایی جاکارتا اعزام می‌شود؟
تیم ملی بانوان هم در این ماه به اردو می آیند. برای انتخاب مربی خارجی مشکلاتی در این بخش وجود دارد. خیلی پیگیر جذب سرمربی هستیم، حتی با همسر کولاکوویچ هم صحبت کردیم. او درگیری‌های کاری داشت و نتوانست به تیم ملی بیاید. تمام تیم‌های اروپایی از مربیان مرد برای تیم‌های زنان خود استفاده می‌کنند و ما هم به دلیل فرهنگ کشورمان محدودیت‌هایی در این زمینه داریم. با این شرایط اردوی تیم ملی هندبال زنان را با مربی داخلی آغاز می‌کنیم. اگر مربی خارجی جذب کردیم به اردوها اضافه خواهد شد در غیر اینصورت با همین شرایط جلو خواهیم رفت.
* کمیته برای اعزام تیم ملی هندبال زنان به بازی‌های آسیایی موافقت نکرد
نه کمیته موافقت نکرده است. کمیته رشته‌هایی را به بازی‌های آسیایی می‌فرستد که شانس مدال‌آوری آنها بالا باشد. هندبال آقایان ۴ دوره بازی‌ها را رفته و دو مقام چهارمی، یک مقام سومی و یک مقام دومی کسب کرده است. همیشه آنها در بین ۶ تیم اول قرار گرفته اند و برای کاروان ایران امتیازآور بوده‌اند. اما خانم‌ها اگر اعزام می‌شدند اولین بارشان بود. هیچ رشته تیمی توپی در این مسابقه‌ها شرکت نمی‌کند. در هندبال زنان کره مدال‌آور المپیک، جهان و آسیاست. ژاپن و چین هم تیم‌های خوبی هستند. چشم‌انداز ما این است که تیم بانوان را به گونه‌ای تقویت کنیم تا آنها بین۴ تیم برتر آسیا قرار بگیرند. بعد این تیم را برای رفتن روی سکو ارتقا دهیم. به خاطر محدودیت‌هایی که خانم‌های ما دارند واقعا انرژی بیشتری نسبت به سایر حریفان‌شان می‌گذارند. هندبال هم خیلی رشته فیزیکی است ولی با این احوال باز هم در غرب آسیا خوب بازی کردند. ما پتانسیل خوبی در بانوان داریم ولی کار می‌برد و کار در خانم‌ها کمی برای ما سخت است.
* برخی فدراسیون‌ها مدیر تیم‌های ملی را یک مرد انتخاب می‌کنند، شما برنامه‌ای ندارید؟
شاید ما هم انجام بدهیم. باید ما هم مثل همه ورزش بانوان را ببینیم. اگر می‌خواهیم مدال بگیریم و پیشرفت کنیم باید خوب کار کنیم. وقتی کسی به عنوان زن نمی تواند کار کند باید مربی مرد به خدمت گرفت. شاید حالا ما هم به همین تصمیم رسیدیم. نمی‌دانم.
* فدراسیون هندبال چه برنامه‌ای دارد و سقف اهدافش چیست؟
اگر بتوانیم خودمان را به شرایط ایده‌آل خودمان برسانیم، خیلی خوب است و می‌توانیم نتیجه لازم را بگیریم. از نظر نیروی انسانی در آسیا بهترین هستیم. در آسیا هیچ تیمی بازیکنش بیرون نیست و همه در کشور خود بازی می‌کنند. فقط ایران است که بازیکن‌هایمان بیرون هستند و از نظر فنی و انفرادی خوب‌اند. از نظر تیمی هم باید هماهنگ با هم کار کنند و یک مربی خوب بالاسر آنها باشد تا انسجام تیمی لازم به دست آید.
*قرارداد فدراسیون هندبال با مربی تیم ملی کوتاه مدت خواهد بود یا خیر؟
صحبت می‌کنیم. اگر بتوانیم او را به ایران بیاوریم قرارداد طولانی مدت می‌بندیم تا او را نگه داریم. باید بتوانیم بلافاصه بعد از بازی‌های آسیایی در زمان استراحت‌هایی که فدراسیون جهانی در تقویم در نظر گرفته است بچه‌ها را در حضور مربی خارجی دور هم جمع کنیم تا رها نشوند.
**اعتراض برخی برای حضور شما و شهداد مرتجی به کلاس‌های مربیگری چه بود؟
تعدادی از دوستان اطلاعات کافی از این دوره نداشتند و صحبت‌هایی کرده‌اند. من خودم به عنوان آخرین نفر به لیست اضافه شدم چون دیگر نفری به جز من نبود و اگر من هم اضافه نمی‌شدم یکی از شانس های خود را از دست می‌دادیم. نمی‌دانم اعتراض برخی نسبت به اعزام مرتجی چیست؟ مرتجی در سال‌های گذشته با تیم منیزیم قهرمان، با تیم ذوب آهن سوم و سال گذشته با تیمش چهارم شد. او ملی‌پوش و دروازه‌بان تیم ملی هندبال بوده است و سابقه مربیگری تیم ملی را دارد، اعتراض دوستان را نسبت به او متوجه نشدم. مرتجی قبل از اینکه داماد رحیمی باشد ۱۶-۱۷ سال دروازه‌بان بوده است. زمانی هم که رحیمی در فدراسیون نبود مرتجی با تیمش در سال ۹۳ قهرمان شده بود. اما آنها معترض هستند. به دوستان معترض بودند می‌گوییم چه کسی باید می رفت، نمی‌دانند.
نسبت به من معترض می‌شدند معقول‌تر بود. اما باید بگویم در آن دوره تمام هم‌دوره‌ها و حریفانی که با آنها بازی می‌کردم آنجا بودند. این دوره شرایطی، چون سن، سابقه ملی و مربی بودن داشت. اسامی زیادی برای این دوره فرستادیم اما برگشت خورد. تنها مرتجی مورد قبول واقع شد. در لحظه آخر نام مرا هم رد کردند که با رزومه من هم موافقت شد. در ضمن باید به زبان انگلیسی هم مسلط می‌بودند. مربیان بررسی شدند و به گزینه‌ای به جز من و مرتجی نرسیده بودند. من رزومه مربیگری زیاد نداشتم اما سایر گزینه‌ها را داشتم. ۷-۶ سال پیش این دوره برگزار شد. مرحله اول در قطر و مرحله دوم در عمان بود حبیبی، رزمگر، طاهری و سلیمی در آن شرکت کردند. آن موقع شرایط سنی نیاز نداشت. ولی این دوره بسیار سخت برگزار شد و سخت‌گیری زیادی شد.
ارسال نظر