به گزارش اکونا پرس،

زهرا نوری - استقلال تهران در این فصل از رقابت‌های لیگ برتر توانسته کلاس بالایی از نظم تیمی و کار گروهی را به نمایش بگذارد و با اقتدار، بدون باخت، با بالاترین گل زده و کمترین گل خورده با اختلافی شش امتیازی نسبت به رقیب دیرینه خود به صدر جدول تکیه بزند.

گرچه طبق نظر برخی از کارشناسان استقلال فوتبال زیبایی را ارائه نمی‌دهد اما شاید بهتر است تعریف از زیبایی فوتبال را اصلاح کنیم. تیمی که تا آخرین لحظات بازی میل به بردن دارد، می‌تواند با تنوع تاکتیکی موقعیت‌سازی کند، نظم تیمی بالایی خاصه در فاز دفاعی دارد و همه بازیکنان (حتی مهاجمان تیم) به خوبی به وظایف خود در این فاز عمل می‌کنند، تیمی که در سه بازی آخر خود بیش از ۵۰ شوت به سمت دروازه حریفان زده و علی‌رغم از دست دادن دو عنصر اصلی خط دفاعی خود، همچنان منسجم و منظم حرکت می‌کند و در ۲۱ بازی ۵۱ امتیاز کسب کرده (میانگین عالی 2.42 امتیاز در هر بازی)، بی‌جهت در صدر جدول قرار نگرفته است.

سبک فوتبال این روزهای استقلال، ایتالیایی است و بهترین دلیل برای اثبات این ادعا، همین موارد به ظاهر ساده بود؛ البته شاید این موفقیت را عده‌ای به حساب گابریل پین بنویسند که خب با توجه به سابقه و دانش این مربی ایتالیایی، پر بیراه هم نیست اما این مهم به معنای انکار هوشمندی فرهاد مجیدی نیست. مربی که از همان ابتدا اسبش را برای قهرمانی زین کرده بود و برعکس بقیه مربیان سال‌های اخیر (به جز استراماچونی) رغبتی برای شلوغ کردن نیمکت و تعدد مربیان نداشت و ندارد چون می‌داند مدیریت تیم فنی بخش زیادی از انرژی و تمرکز او را به عنوان سرمربی خواهد گرفت که شاید یکی از رازهای موفقیت او دقیقاً همین نکته باشد.

علاوه بر آن، فرهاد مربی با پرستیژ و برای استقلالی‌ها کاریزماتیک است و رفتار و کنش‌ها او در کنار زمین نیز به بی‌شباهت به مربیان ایتالیایی نیست. او رازهای محبوبیت را خیلی خوب می‌داند و خیلی خوب می‌داند چگونه باید از این محبوبیت برای رسیدن به اهداف خود بهره ببرد. این مربی با استفاده از هوشمندی و دانسته‌های خود و تزریق دانش و تجربه گابریل پین توانسته تیمی بسازد که بیش از هر فاکتور دیگری، تاکتیک‌پذیر است و بازیکنان آن درک درستی از افکار و اندیشه‌های مربی دارند. در چنین تیمی مصدومیت و یا محرومیت بازیکنان اصلی، گرچه چالش‌های جدیدی را برای مربی ایجاد می‌کند اما نمی‌توانند روند کلی را متوقف کنند.

نکته مهم دیگر اینکه استقلال این روزها، برعکس سال‌ها قبل، مدیریت کاربلدی دارد. مدیری که بیش از فوتبال، مدیریت بحران می‌داند و به خوبی توانسته ضمن حفظ جایگاه خود به عنوان مدیرعامل، اعتماد و اطمینان خاطر را در بین کادر فنی و بازیکنان ایجاد کند تا آنان با کمترین حاشیه لیگ را ادامه دهند.