فقر و امنیت روانی خانواده (اجتماع کوچک )

پس از تعریف اجتماع و خانواده که بخش کوچکی از اجتماع میباشد ، تاکنون فقر را از زاویه های مختلف و اثرات آن بر خانواده و جامعه بیان کردیم از جمله :

فقر اقتصادی و آموزش و تفاوت معنادار آن درجامعه و اثرات مخرب آن

فقر اقتصادی و فرهنگ که براثرفقر فرهنگی افرادجامعه به سمت خودکشی و دگرکشی سوق داده میشوند

اینک به فقر اقتصادی و امنیت روانی خانواده و اجتماع میپردازیم

 در خانواده هایی که فقر در آن نفوذ کرده آثار عدم امنیت روانی به وضوح آشکارست .

پدری که بیکارست و یا درآمدی ندارد که کفاف هزینه های جاری او از جمله نان ،مسکن ،آموزش را بدهد همواره در عدم امنیت روانی قراردارد 

این بدان معناست که تمام فکر و ذکر بزرگان خانواده که پدرو مادر میباشند صرف تهیه مایحتاج اولیه زندگیست و همواره در عدم امنیت از فردا و فرداها که شامل بیکارشدن ، تعدیل و اخراج شدن ، و عدم توان تامین تحصیل و آموزش فرزند و یا فرزندان ، تفاوتهای محسوس در محل تحصیل فرزند ویافرزندان از قبیل فرهنگی و اقتصادی 

خانواده که شامل پدرو مادر وفرزند میگردد همه دچار عدم امنیت هستند و هر کدام به نوعی ،

پدر خانواده از تمام خواسته های خود گذشته و برای امرارمعاش گاه به دوشغل اگرباشد رومیاورد و خود را از تفریح و استراحت و در کنار خانواده بودن محروم میکند  و نتیجه این عدم امنیت تبعاتیست مثل اعتیاد که بعد به آن خواهیم پرداخت

مادر خانواده خود را در مقایسه با زنان دیگر جامعه دچار شکست میبیند و این میشود سرآغاز موارد دیگری مثل فحشا و کسب درآمد برای گذران زندگی که این میشود سرآغاز انحطاط خانواده که بعدها به آن خواهیم پرداخت 

و فرزند ویا فرزندان که در مقایسه با همکلاسیها و فرزندان  اطرافیان خود دچار خود کم بینی و حسرت اولین نیازهائی میشودکه یک کودک میتواند باداشتن آنها دوران کودکی خود را شاد زندگی کند که از آن محروم است و یا در معرض محرومیت از داشته های اندک خود با بالارفتن مخارج زندگی 

اینجاست که با بیان یک واقعیت کوچک که در جامعه بسیار فراوان است میبینیم خانواده چگونه در معرض عدم امنیت روح و روان و از هم پاشیدگی  قرار دارد 

و اینجاست نقش حاکمیت و دولتها و اجرای اصول اولیه قانون اساسی که برخی حقوق را از اصول اولیه و بدیهیات در جامعه ایرانی میداند که با تاسف از آن بی بهره ایم

در جایی که طبق اعلام بالاترین مقام اجرایی کشور حدود ۷۰ میلیون نفر از جامعه نیازمند کمک هزینه معیشت ویارانه هستند بسی جای تاسف است که چرا ؟!

و سوال اساسی تراینکه مقامات تلاش میکنند امنیت فیزیکی را پررنگ کرده و نشان دهند امنیت برقرارست که دراین مورد هم جای سوال و حرف بسیارست ولی باید ازایشان پرسید آیا امنیت روان جامعه را چگونه تامین میکنید با این همه بی تدبیری ؟!