حرف های زیبایی که در عمل دیده نمی شود

آقایان می گویند: «نان مردم را به برجام گره نمی زنیم!»

ما می گوییم: «این نان و سفره را قبلا به برجام گره زده اند. “هنر شما” این باشد که گره های بیشتری نزنید و تا حدامکان گره های فعلی را بگشایید.» 

جمله ی «نان مردم را به برجام گره نمی زنیم»اگرچه دارای بار مثبت است اما نویدی از گشایش نیست. چون واقعیات روی زمین چیز دیگری را نشان می دهد. البته شاید می دانند که توافق نمی شود، شاید هم مثل ما، مردم عادی، دو دِلَند، بی حس شده اند و بیشتر گمان می کنند که نمی شود.

نمی شود... چون اولا؛ خواسته ی «همه چیز یا هیچ» را داریم و دارند. 

دوما؛ ابر قدرت همیشه از موضع قدرت می آید و شکل گیری قدرتی مثل انقلاب اسلامی، آن هم با «مواضعی خاص و خواستن همه چیز» را نمی پذیرد. عرصه فعلی بین دو مذاکره کننده اصلی (انقلاب اسلامی و آمریکا) عرصه صفر و صد شده است. آنها چیزهایی می خواهند (تخفیف برنامه های موشکی - عدم نفوذ منطقه ای) که ما نمی پذیریم. از طرفی، ما چیزهایی را طلب می کنیم (عدم دخالت ایشان در مباحث موشکی و منطقه ای) و خروج سپاه پاسداران از لیست سازمان های تروریستی و بعد رفع تمام تحریم ها، که آنها نمی پذیرند. دو طرف درک مشترکی ندارند و اگر هم بخواهند نمی توانند در برخی موارد به اشتراک نظر برسند. چه بسا کشورهای دیگر هم از فضای ایجاد شده خشنود باشند حتی آنهایی که ادای دوستی در می آورند، چه بسا از این تحریم ها به نفع خود بهره برداری کنند. در معادله شکل گرفته امروز، نقاط کور و گره های دشواری وجود دارد که رسیدن به یک جواب و نقطه مشترک را از ذهن ها بسیار دور می‌کند. سیاست مدار عاقل و بالغ هم حتما در این فضای فشرده و وهم آلود هرچند «سفره مردم به برجام گره خورده باشد» می گوید: «سفره مردم را به برجام گره نخواهیم زد» در واقع سیاست حکم می کند که آن چیز دیگر را بگوید، که خلاف واقعیت هم می تواند باشد. اما واقعیت کف خیابان را باید دید. قیمت های اجاره بها، برنج، مرغ، گوشت، میوه و سبزی و هر آنچه لازمه گذران یک روزمره عادی است سر به فلک کشیده است. به جایی رسیدیم که همه اقشار معترضند، هرچند این اعتراض ها علنی نباشد. آنقدر فشار زیاد شده که مداح معروف (سعید حدادیان) هم از گرانی لجام گسیخته به زبان آمده، مسوولین به خود بیایید. 

آقایان مدعی هستید که سفره مردم را به برجام گره نمی زنید اما چرخ اقتصاد عملا منتظر علامت هایی از برجام است. آنچه عیان است چه حاجت به بیان است. ثانیا بدانید دستیابی به توافق به آن شکل «همه یا هیچ» تقریبا بعید بنظر می رسد چون کار از ریشه خراب است و دشمن هم حاضر به پذیرش ایرانی قوی تحت حکومت انقلاب اسلامی نیست. پیشنهاد راهکار: «با مردم راحت تر صحبت کنید و بگویید که در برجام سودی برای ما نیست و مجبوریم دست بر زانو بگذاریم و هر ایرانی باید توانمند ترین شود، هر چند این مهم طرح و برنامه می خواهد و اجرا و نظارت دقیق» حرف های زیبایی است که در عمل دیده نمی شود.