امروز تقریبا می‌توان گفت شغل و حرفه‌ای وجود ندارد که بی‌ارتباط با حوزه «فناوری اطلاعات» باشد. حیات برخی از شغل‌ها دیگر بدون این صنعت امکان‌پذیر نیستند و در بسیاری دیگر از مشاغل مانند کشاورزی، استفاده نکردن از فناوری اطلاعات در کشور موجب کاهش بهره‌وری است. این که روزی را به عنوان فناوری اطلاعات در نظر بگیریم از این حیث مهم است که کاربرد آن دیگر فقط مرتبط با فعالان این حوزه نیست و تمامی آحاد جامعه و مشاغل را در بر می‌گیرد. با توجه به اهمیت این عرصه، ما نیاز داریم، افرادی را که به نوعی متاثر از فناوری اطلاعات هستند، جایی گرد هم بیاوریم و درباره اثرات آن در جنبه‌های مختلف زندگی با هم بحث و گفت‌وگو کنیم.

مشاغل می‌توانند در چنین جمعی، بازخورد‌ها و نیازهای خود را با بازیگران عرصه فناوری اطلاعات در میان بگذارند و همچنین فعالان این حوزه نیز می‌توانند همبستگی خود را در راستای بهبود رفاه عمومی مردم افزایش دهند. زمانی پیش می‌آید که رقابت‌ها راه را بر رفاقت‌ها می‌بندد و این مسئله باعث آسیب ‌دیدن اکوسیستم فناوری کشور می‌شود. برگزاری رویدادی به بهانه روز فناوری اطلاعات باعث تقویت ارتباط میان کسب‌وکارها می‌شود که نتیجه آن می‌تواند شکل‌گیری و تقویت یک رقابت سالم باشد که در مواقعی موجب همکاری و هم‌افزایی میان کسب‌وکارها هم خواهد شد. در این حوزه سرعت رشد و تنوع آنقدر زیاد است که هیچ‌کس نمی‌تواند ادعا کند که من همه چیز را می‌توانم به تنهایی انجام دهم و این ویژگی، همکاری برای کارهای با کیفیت در این عرصه را ضروری می‌کند. در نهایت چنین اتفاق‌هایی به سود ذی‌نفعان اصلی که مردم هستند، خواهد بود.

همراهی فعالان این حوزه با یکدیگر در زمینه رگولاتوری نیز می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. اگر رگولاتور مقرراتی را تصویب کند که همه بازیگران از آن آسیب ببینند، این اتحاد می‌تواند شرایطی را رقم بزند که موجب اصلاح قوانین از سوی رگولاتور شود؛ همبستگی میان‌ کسب‌وکارهای فعال در این زمینه مزیت‌های زیادی دارد که همه از آن بهره‌مند خواهند شد.

استان تهران رایانه رشد فناوری اطلاعات هیئت مدیره