به گزارش اکونا پرس،

جایگاه استراتژیک برزیل با هدف افزایش سهم بازار در صادرات سویا به چین موجب شد تا تنها کشوری که منفعت بسیاری را در جنگ تجاری بین آمریکا و چین تجربه می‌کند، برزیل باشد.
بر اساس این گزارش، انتظار می‌رود چین در سال جاری میلادی ۱۰۰ میلیون تن سویا را به کشورش وارد کند که در مقایسه با ۹۵ میلیون تن در سال ۲۰۱۷ خبر از افزایش آن می‌دهد. آمریکا سهم ۳۳ درصدی صادرات سویا به چین معادل یک سوم حجم کل سال ۲۰۱۷ میلادی را به خود اختصاص داد. 
اخبار منتشرشده از سوی موسسه خرید و فروش جهانی Platt نشان می‌دهد، جنگ تجاری بین آمریکا و چین در بخش سویای آمریکا، در حال حاضر تحت تاثیر تعرفه‌های ۲۵ درصدی قرار گرفته و خریداران چینی تمایل دارند تا به سمت بازار‌های آمریکای جنوبی بروند که بیش از نیمی از تولید جهانی سویا را به خود اختصاص می‌دهند.
برآورد‌های اخیر وزرات کشاورزی آمریکا نشان داد، میزان تولید محصول سویا در سال ۲۰۱۷/۲۰۱۸ میلادی به بیش از ۱۱۹ میلیون تن می‌رسد که در مقایسه با آخرین برداشت محصول سال گذشته به میزان ۱۱۴ میلیون تن، روند رشد آن به وضوح دیده می‌شود. از مجموع این مقدار، ۵۱ میلیون تن به چین صادر شد که در مقایسه با ۲۰۱۶ میلادی، رشد ۳۳ درصدی را پشت سر گذاشت.
دیگر تولیدکنندگان اصلی آمریکای جنوبی مانند آرژانتین در حال حاضر از جایگاه ویژه رقابتی برخوردار نیست چراکه شرایط نامساعد جوی باعث شد تا میزان برداشت محصول در دهه اخیر به کمترین میزان خود برسد.
این امر مسیر رقابت را برای برزیل هموار می‌سازد تا این تامین کننده اصلی سویا بتواند در میان بحبوحه حاصل از جنگ تجارت خودی نشان دهد و با تعیین قیمت‌های رقابتی در مقایسه با همتایان خود از دسترسی بیشتری در بازار برخوردار باشد.
در همین حین، ارزش پول برزیل سطح امنیت کشاورزان را در مقایسه با غلات گران آمریکا نشان می‌دهد که برخلاف افت قیمت‌ها به دنبال مشاجره اقتصادی و تجاری بین دو کشور آمریکا و چین هنوز جذابیتی برای کشاورزان ندارد. 
با این حال، هنوز علامت سوالی در خصوص چگونگی سرعت برزیل برای واکنش دادن به موقعیت جدیدِ تجاریِ ایجاد شده وجود دارد چرا که در سویی دیگر، بازار شاهد اعتصاب کامیون دار‌ها به موجب افزایش قیمت سوخت است که این امر نیز خود حمل و نقل بار به بنادر را برای بیش از دو هفته با تعویق همراه ساخته است.
منابع کشتیرانی در همین راستا اعلام کرده‌اند: نمی‌دانم در صورتی که شاهد اعتصاب دیگری باشیم، چه اتفاقی خواهد افتاد چرا که حتی از میزان حجم موجود در ذخایر نیز خبری در دست نداریم. اگر مسئله با کامیون داران حل نشود، فروش محصولات به تعویق می‌افتد و به دنبال آن بسیاری از پیش بینی‌های مثبت و خوش بینانه‌ای که پیش از این شده بود، رنگ می‌بازد.