ایران بزرگترین اقتصاد خارج از WTO است

مسعود کمالی اردکانی در گفت‌وگو با ایسنا، به ارائه‌ توضیحاتی درباره صادرات محصولات صنعتی - معدنی پرداخت و با بیان اینکه بخشی از این صادرات مربوط به محصولات پتروشیمی می‌شود، اظهار کرد: شاید در هیچ یک از کشورهای دنیا آمار صادرات نفتی و غیرنفتی تفکیک نشود.

مدیر کل دفتر توسعه صادرات محصولات صنعتی و معدنی در پاسخ به منتقدان خام‌فروشی فرآورده‌های نفت و پتروشیمی گفت: در این زمینه نظرات متفاوت است به عنوان مثال وقتی طی فرایندی از گاز به گرانول می‌رسیم، خام‌فروشی نکرده‌ایم زیرا محصول بدست آمده دارای ارزش افزوده خوبی است. البته اگر شرایطی فراهم شود که این گرانول برای تولید محصولاتی با ارزش افزوده بیشتر مورد استفاده قرار گیرد تاثیرگذاری اقتصادی بیشتری خواهد داشت.

وی افزود: به هر صورت ساختار اقتصاد ایران به این شکل است که صنایع پایین دستی در بخش پتروشیمی و حتی معدن نسبت به صنایع بالا دست توسعه کمتری داشته‌اند. با این وجود اگر دراین سال‌هاتمرکز بر توسعه و سرمایه گذاری صنایع بالادستی در زمینه‌هایی مانند فولاد، صنایع فلزی و پتروشیمی نبود قطعاً امروز صادرات ما به همین عدد هم نمی‌رسید.

مدیرکل دفتر توسعه صادرات سازمان توسعه تجارت در پاسخ به این سوال که‌ آیا پس از ۴۰ سال از انقلاب این انتظار درستی نیست که صنایع پایین دستی هم دارای رشد متوسط باشند؟ توضیح داد: توسعه صنایع پایین دستی نیازمند سرمایه گذاری های کلان است و بدون تعامل با اقتصاد جهانی و جذب سرمایه خارجی امکان توسعه گسترده و سریع این فعالیت ها نیست.

اردکانی در ادامه با اشاره به برنامه‌های توسعه صادرات اظهار کرد: شاید بتوان گفت در یک اقتصاد نفتی اگر بخواهیم صادرات را افزایش دهیم در گام اول لازم است که حجم تولید را بالا ببریم. از سوی دیگر باید زیرساخت‌های توسعه صادرات نیز اصلاح شوند که این زیرساخت‌ها شامل مواردی مانند توسعه راهها، تجهیز گمرکات، توسعه حمل و نقل و لجستیک بهینه وبالاخره زیرساختهای مالی و بانکی می‌شوند.

وی افزود: اکنون در هر یک از بخش‌ها اقتصادی که صحبت می‌شود متولیان آنها می‌گویند ما برای توسعه این بخش ها نیاز به سرمایه داریم. حال آنکه اقتصاد ایران هم متکی به نفت است و در این سال‌ها قیمت نفت رو به کاهش بوده است. واقعیت این است که بودجه‌ای که برای امور زیرساختی و توسعه‌ای مورد نظر است اکنون وجود نداشته و بودجه کشور بیشتر صرف امور جاری می‌شود، در حالی که اقتصاد دنیا برای خود مدل‌های خاصی دارد که براساس روابط میان تجارت و اقتصاد جهانی بخشی از سرمایه‌ گذاری لازم برای تجهیز اقتصاد از خارج از کشورها تأمین می‌شوند.