آقای رئیس‌جمهور؛ سیستم بانکی کشور بیمار است
ناصر بزرگمهر
به نام او که هرچه بخواهد همان می‌شود
آقای رئیس‌جمهور
جنابعالی بارها در ۶ سال گذشته از سیستم بانکی اظهار نارضایتی کرده‌اید و به‌صراحت با انتقاد از رقابت ناسالم بین بانک‌هاوافزایش نظارت بانک مرکزی بر بانک‌ها تأکید کرده‌اید.
اصلاح نظام بانکداری مهم‌ترین موضوعی است که این روزها تمامی اقتصاددانان، فقه‌ها و علما، نمایندگان و مردم کوچه و بازار بر آن تأکید .
جنابعالی فرموده‌اید که در شرایط کنونی، بانک‌ها گاهی به دولت کمک می‌کنند و گاهی بار بر دوش دولت می‌گذارند و برخی از بانک‌ها روزانه و نه ماهانه برای ما گرفتاری درست می‌کنند، هرروز و ساعتی برای ما مشکل درست می‌کنند.
به گفته شما وقتی دولت اقدام به استقراض از بانک مرکزی نکرده و پایه پولی را بالا نبرده است، این حجم از نقدینگی که همه از آن شکایت دارند، مشخص نیست که برای چه آمده و به کجا رفته است؟ اگر هم این افزایش به پایه پولی مربوط می‌شود، دولت نیست که این پایه پولی را بالا می‌برد، بلکه عمدتاً بانک‌ها هستند. بانک‌ها پایه پولی را بالا می‌برند؛ یعنی ازیک‌طرف با یکدست به مردم خدمت می‌کنند و با دست دیگر به جامعه فشار می‌آورند.
جنابعالی تأکید کرده‌اید که بانک‌ها باید سالم‌سازی شوند ، شما فرموده‌اید که در تهران، اول، وسط و آخر خیابان، نبش خیابان و جای حساس شهر را شما پیدا نمی‌کنید که بانک‌ها نگرفته باشند. چرا؟
جنابعالی به‌جای ما با اشاره به ساختمان‌ها و شعبات بانک‌ها در بهترین و حساس‌ترین نقاط خیابان‌های شهر طرح سؤال کرده‌اید و البته پاسخ نداده‌اید چرا؟
بررسی همین یک مورد می‌تواند نشان از تفکر ناسالم در سیستم بانکی کشور و تأثیری که بر قیمت ساختمان در سال‌های گذشته داشته باشد. بررسی واسطه‌ها و دلالانی که با خریدوفروش شعب بانکی و از این رهگذر صاحب ثروت‌های افسانه‌ای شده‌اند.این کار را به وزارت اطلاعات و مأمورانی صدیق بسپارید تا آلودگی فضای خریدوفروش شعب و دست‌های پنهان در آن را پیدا کنند و ببینید که بانک‌ها با خرید بیش از ده هزار شعبه در بیست سال گذشته چه باری را بر روی قیمت مسکن تجاری انجام گذاشتند.
آقای رئیس‌جمهور
فرموده‌اید که متأسفانه یا خوشبختانه امروز اقتصاد به بانک‌ها وصل است و باید این وابستگی و تکیه اقتصاد به بانک‌ها را به بازار سرمایه وصل کنیم. چراکه وضعیت بانک‌های دولتی بانک‌های دولتی و خصوصی و خصولتی هم وضعشان خوب نیست .
جنابعالی بارها از وزرای اقتصاد خودخواسته‌اید که نظام بانکداری را اصلاح کنند و از بنگاه‌داری خارج شوند؛ چراکه در حال حاضر تسهیلاتی که بانک‌ها می‌دهند، اول به بنگاه‌های خودشان می‌دهند، بنابراین بانک باید از بنگاه‌داری خارج شود تا بتواند عادلانه رفتار کند.
جنابعالی از نظارت ضعیف بانک مرکزی گفته‌اید و دیدیم که چند مؤسسه غیرمجاز چه بلایی سر کشور آوردند و چقدر به اعتماد عمومی مردم لطمه زدند و چه هزینه سنگینی بر دوش کشور گذاشتند.
آقای رئیس‌جمهور
تابه‌حال بارها در نقد سیستم بانکی حرف‌های خوبی زدید، اما همه این نقدها را ما هم‌بارها گفته‌ایم و حتی روزنامه‌نگاران و بعضی اقتصاددانان هم حتی بیشتر و تندتر از جنابعالی در مورد بانک و بانکداری سخن گفته‌اند.
اما موضوع این است که مشکل بانک‌ها را که ما روزنامه‌نگاران یا چهارتا اقتصاددان و مردم عادی که نباید حل کنیم، وزرای شما در برج عاج قرار دارند، چند وزیر اقتصاد عوض کردید، همه باسواد و کتاب‌خوان بودند، اما بهترین آن‌ها هم وقت برای دیدار و شنیدن و عمل کردن نداشت.
سال‌هاست رویه بانک‌ها مشخص است و این وظیفه دولت و دستگاه‌های نظارتی است که بانک‌ها را مدیریت کنند. خوشبختانه در این مورد ظاهراً سران محترم قوا هم‌نظر هستند، خوب اصلاح نظام بانکی را نه در شعار ،در عمل آغاز کنید وگرنه با حرف که دهان مردم شیرین نمی‌شود.
آقای رئیس‌جمهور
شنیدن برخی حرف‌ها و خصوصاً انتقاد از مسئولان کشور خنده دارشده است. جنابعالی و هیچ مسئولی اجازه ندارد از وزارتخانه‌ها و سازمان‌های زیردست خود انتقاد کند، شما باید با آن‌ها برخورد کنید و سیستم را اصلاح نمایید.
نقد کردن و انتقاد کردن و دیدن بخش خالی لیوان را به مردم و ما روزنامه‌نگاران و اساتید دانشگاه واگذار کنید و برخورد کردن و تغییر دادن را خود به عهده بگیرید.
حدود شغلی یکدیگر را رعایت کنیم، در بقالی و چقالی هم متراژ صنفی در نظر می‌گیرند، نمی‌شود که هم ما انتقاد کنیم، هم وزیر انتقاد کند و هم معاون اول انتقاد کند و هم رئیس‌جمهور انتقاد کنید و بعد هیچ‌کس نباشد که به این انتقادها رسیدگی کند.
گاهی مدیران عامل بانک‌ها و هیئت‌مدیره‌های آن‌ها را هم دیده‌ام که از سیستم انتقاد می‌کنند و خلاصه این روزها که بازار اقتصاد به‌هم‌ریخته است همه نقش مخالف خوان را پیداکرده‌اند و گروه مخالف خارج از کشور شده‌اند و کم‌کاری و بی‌عرضگی وندانم کاری خود را به دیگری نسبت می‌دهند اما همچنان میز مدیریت کوتوله خود را دودستی چسبیده‌اند.
این‌همه سال می‌گذرد و همه حرف‌ها تبلیغاتی است،نظام بانکی اسلامی نیست، از غرب هم غربی‌تر است، بی‌بندوبار است، این دولت آن دولت هم ندارد. مسئولان فکر می‌کنند مشکلات کشور با سخنرانی حل می‌شود که نمی‌شود.
آقای رئیس‌جمهور
اظهار داشتید که در برخی رسانه‌ها این موضوع عنوان می‌شود که دولت در مورد افزایش نقدینگی کاری نکرده، اما آمارهای ارائه‌شده نشان می‌دهد اینکه نقدینگی را در پایه پولی کنترل کردیم، کار بسیار مهمی است.
نقد ما به همین آمارهای غیرواقعی است که به شما ارائه می‌کنند، این آمارها اکثراً واقعی نیست،دروغ است.
آقای رئیس‌جمهور
یکی از موفقیت‌های خوب بانک مرکزی که با کمک دولت و قوای دیگر حاصل شد، رسیدگی به وضعیت مؤسسات اعتباری غیرمجاز بود که اگر واقعاً از بین رفته باشند و دوباره سبز نشوند و چند بانک در هم ادغام شوند شاید کار بزرگی در دولت شما به یادگار بماند.
آقای رئیس‌جمهور
ایجاد تعادل قیمت ارز در بازار را حائز اهمیت توصیف کرده و گفتید که همه باید در این راه به بانک مرکزی کمک کنند تا نرخ ارز به قیمت منطقی، متعادل و قابل‌قبول برسد.
ای‌کاش به رئیس بانک مرکزی می‌گفتید از طلا گشتن پشیمان شده‌ایم ،لطف کنند ما را مس کنند.ایشان ویارانشان و دستگاهشان همین‌که مارادونا را رها کنند و مملی را بگیرند لطف بزرگی کرده اند، آن‌ها هرروز قیمت ارز را بالاتر نبرند، کافی است.
آقای رئیس‌جمهور
جنابعالی فرمودید که نمی‌شود کشور را به 10، 20 نفر داده و بگوییم که هر تصمیمی آن‌ها بگیرند، ما نیز تابع هستیم؛ چنین نیست و صاحب این کشور، ملت بزرگ ایران هستند و تأکید کردید که امروز باید متخصصین ،حرف حق را به گوش مردم برسانند تا مردم بدانند واقعیت چیست؟
بله حق با شماست،اما بفرمایید چگونه بگوییم که شما بخوانید و یا بشنوید. مدیران عامل بانک‌های شما در این سال‌ها هرروز ضعیف‌تر از دیروز شده‌اند،بعضی از آن‌ها تفاوت ارز و عرض را هم نمی‌دانند، این انتصاب‌های رانتی و فامیلی و رفاقتی را قطع کنید. بعضی از اعضای هیئت‌مدیره‌ها در حد کلاس اکابر می‌دانند ، این مدارک قلابی و دکتر و دکتر گفتن‌ها را جدی نگیریم.
ارسال نظر