یلدای تاریخی ایرانیان
شب یَلدا یا شب چلّه یکی از کهنترین جشنهای ایرانی است. در این جشن، طی شدن بلندترین شب سال و به دنبال آن بلندتر شدن طول روزها در نیمکرهٔ شمالی، که مصادف با انقلاب زمستانی است، گرامی داشته میشود. نام دیگر این شب «چِلّه» میباشد، زیرا برگزاری این جشن، یک آیین ایرانیاست.
شب یلدا یکی از فرهنگ ها و سنت های ایرانیان است که خانواده ها را دور هم جمع می کند و آماده آمدن فصل زمستان می شوند.
با فرا رسیدن روزهای آخر پاییز حس و حال عجیبی در بین ایرانیان برای جشن شب چله به چشم می خورد. شبی که تنها یک دقیقه طولانی تر از شب های دیگر سال است . شبی که با یک دقیقه طولانی بودنش همه اعضای خانواده، فامیل ها را در کنار بزرگ ترها جمع می کند و موجب شادی می شود.
در بلندترین شب سال آیینهای مختلفی برگزار میشود اما چند مورد مشترک آن در همه شهرها یکسان است. خانوادهها با دورهمی که دارند سعی میکنند بهترین لذت را در این شب کسب کنند و استخاره با قرآن یکی از این آیینهایی است که در شب چله اتفاق میافتد تا برکت زندگی خود را دوچندان کنند.
شاهنامه خوانی و فال حافظ گرفتن یکی از آئین های ایرانیان در این شب است. در شب چله بیش از هر زمان دیگری شعرهای حماسی شاهنامه و شعرهای عاشقانه حافظ خوانده می شود و با آرزویی در دل، تفال بر دیوان حافظ زده می شود. این سنت شیرین هرسال با لذت و گرمی خاص تر و بهتری از سال های گذشته برگزار می شود.
در جشن شب یلدا سفره ای بزرگ از میوه و آجیل پهن می شود البته هندوانه و انار و پشمک از اصلی ترین خوراکی های شب یلدا هستند.در این شب بزرگ تر ها قصه می گویند.
با توجه به رسم و رسوم شهرها نحوه چیدمان سفره شب یلدا متفاوت است.
ارسال نظر