تلخ و شیرین های ۳ دهه روزنامه نگاری

از کلاس اول راهنمایی با جمع کردن روزنامه های مختلف و مطالب مهم آن ها، این موضوعات را بریده بریده، کنارهم قرارمی دادم، خصوصا مطالب انتقادی و منتقدانی که شجاعانه قلم می زدند و به تدریج  به کار روزنامه‌نگاری علاقه پیدا کردم و در اوان نوجوانی، هنگامی که در سال اول راهنمایی، درس می خواندم، رسما وارد عرصه مطبوعات شدم و این عشق و علاقه را تا به امروز که قریب به ۳۰ سال از آن زمان می‌گذرد، حفظ کرده ام.

در این مدت عاشقانه درعرصه رسانه ها وخبرگزاری ها، همچنین تالیف کتاب درهیچ موقعیت ومنصبی ازروزنامه نگاری غافل نبوده و نیستم.

اگر روزی روزنامه‌ از مدار استقلال خارج شود، باید آن را تعطیل کرد واگر روزنامه نگاری درجامعه تاثیرنداشته باشد و شجاعت لازم برای به چاپ رساندن خواسته های به حق مردم را نداشته باشد و یا نتواند خواسته مردم را بدون هیچ روتوشی، به مسولان انتقال دهد، بایستی سریعا این میدان فرهنگی را ترک کند.

مظلومیت ها ومحرومیت های فروانی به ایل و تبارم و عزیزان لکستانی ام که بالغ بر چندین میلیون نفرهستند، روا داشته شده، طایفه باستانی، قوی و مستعدی که ریشه عمیق در تاریخ تمدن این دیار دارد، در عصر مدرنیته، همچنان فاقدرسانه هستند. اولین واخرین نشریه لکستان درکشور، افتخاروتاسیسش نصیب مهدی زارعی شده که به نام "  افق لکی "  است و به خاطر فعالیت ها و مطالب وزین و در خور توجهی که دارد، بی شک درتاریخ به یادگار خواهد ماند و همین که با دستان شکسته، توانسته ام بابخش عظیمی ازبهترین انسان های قوم سلحشور و بافرهنگ لک، باقدمت چندین هزارساله را نمایندگی کنم،  آن را  افتخاری واقعا بزرگ می دانم وهیچ افتخاری بالاترازاین نمی بینم  که صاحب امتیاز روزنامه «افق لکی» باشم.  «پویان غرب »، «امیدباختر»، «فهیم»، «افق لکی»، ماهنامه وطلیعه فردا و مصلحت هم متعلق به دو همسربنده است»، خانواده ما مجموعا همگی روزنامه نگار، سردبیر و صاحب امتیاز ومدیر مسئول هستیم و این نهضت مبارک و خجسته هم چنان ادامه خواهد داشت.

عشق وعلاقه روزنامه نگاری درخاندان ما موج می زند و همسرم خانم نوری؛  به عنوان تنظیم کننده و سوپاپ اطمینان، همیشه مدافع محرومان ومظلومان و در یک کلمه؛  به عنوان پل ارتباطی به رفع مشکلات مردم می اندیشیم. خداراگواه می گیرم که وقتی شهروندی به من مراجعه می کند و مشکلش را برطرف می کنم، در آن لحظه  گویی سرمایه دارترین ومتمدن ترین شخصیت کشورم هستم. هیچ گاه دربرابر قلدرترین و شرورترین افراد قداره کش معروف،  دستم نلرزیده و همیشه سعی نموده ام به نقاد تنومند ترین مدعی ترین مسولانی مغرور مطلب بزنم وهمیشه گفته ام ومیگویم اگر روزنامه نگاری نتواند ریس جمهور و وزرا را نقد کند برای جرز در خوب است. 

افتخارم این است که خود را از قدیمی‌های روزنامه‌نگاری و پیشکسوت ترین مدیر رسانه ای جمهوری اسلامی در طرز اولین های خطه غرب و کرمانشاه هستم من در کار مطبوعاتی شروع نمودم کرمانشاه یک نشریه محافظه کار داشت وهمچنان به کارتجارت اگهی مشغول است متاسفانه من  از ۱۴ سالگی و اول راهنمایی با «کاروگارگر و ندای خاوران ندای قومس و صفیرغرب با اقایان یحیی اکبری بهرام باقری معتمدیان مرحوم میرحیاث صیدی  وسایر دوستان وارد عرصه روزنامه نگاری شدیم . 

از کلاس  اول راهنمایی اوج فعالیت روزنامه نگاری وموقعیت های فراوانی  نصیبم شد همه راپشت پا زدم وعشق وعلاقه در مطبوعات باعث شد همچنان درعرصه روزنامه نگاری بمانم و اوایل علیرغم اینکه دستم باز نبود و خبرنگار عادی و سردبیر و سرپرستی نشریات زیادی بودم  خیلی فعال بودم و در بسیاری از نشریات تهران فعالیت خبری می‌کردم و خدماتی درعرصه رسانه انجام دادم بیشتر از خدمات نمایندگان، استانداران،و فرمانداران لذت میبرم توانسته جاده مدرسه اب وسایرخدمات به مناطق محروم و صعب العبور و جاهای که رفتم شناسنامه وعقدنامه نداشتند وجاده نبود بایستی با چهار پایان رفت و آمد میکردند هم اکنون با پیگیری حقیر تا درب خانه میرود.

روستاهای چشمه مار.چم نوزه سفلی.چم نوزه علیا.کاگه وشهری چندین روستا یک نفر که آن هم به میمنت تریاک در زندان کلاس اول ابتدایی نهضت فراگرفته بود الان هم اکنون به لطف و مرحمت مسولین آموزش پرورش  خصوص آقایان باقری رئیس فعلی ناحیه  ۲کرمانشاه داری مدرسه هستند به لطف حاج آقا قبادی مدیرکل وقت تبلیغات اسلامی آقای محمدی عراقی نماینده مقام معظم رهبری به مناطق محروم بردیم به لطف آقای حسین سلیمانی مدیرکل وقت منابع طبیعی وآقای علی اکبردارابی مرد فهیم شجاع  دلسوز مشکل مناطق محروم را حل نمودند.آقایان شاه رضایی صنیعی مدیران روابط عمومی آقای جهانگیرشاهمرادی مدیرکل وقت صنعت ومعدن و راه و شهرسازی آقای یدالله محمدی کار را تمام نمود. احداث  ۲۰کیلومترجاده کوهستانی درتاریخ ماندگاراست چشمه مارچم نوزه مناطق محروم لکستان جاده زنگی کردکاندار ابطاف بان ریوندفرضعلی خان رحیمی گدارپی و......مناطقی که بطورکل فراموش شدند. من درخبرگزاریهایی فعالیت نمودم یکبارزیر بار خبر تحمیلی نرفتم اتفاقا بخاطر ذلت ناپذیری ازخبرگزاری عزلم نمودند و خدا را شکرصاحب امتیاز و مدیرمسئول شدم.