شرکت‌های سبز به طور ذاتی دانش‌بنیان هستند

به نقل از روابط عمومی مجمع تشکل‌های دانش‌بنیان ایران، آریا احمدیه عضو هیات مدیره انجمن ارگانیک ایران با بیان این مطلب تشریح کرد: مفهوم دانش‌بنیان همان‌قدر که ارزشمند و کاربردی است و می‌تواند منشا اثر اتفاقات خوب باشد ولی می‌تواند مورد سواستفاده هم قرار گیرد. گروهی باانگیزه بهره‌گیری از معافیت‌های مالیاتی و گمرکی برای دانش‌بنیان شدن اقدام می‌کنند درحالی‌که این مفهومی است برای تبادل دانش و می‌تواند زمینه‌ساز توسعه پایدار در هر کشوری باشد.

احمدیه با بیان اینکه زمانی یک شرکت دانش‌بنیان با تکیه‌بر دانش برای جامعه خلق ارزش‌افزوده می‌کند، هرچقدر دانش جنبه پررنگ‌تری داشته باشد ارزش‌افزوده هم بیشتر می‌شود، گفت: در دنیا برای ارزیابی شرکت‌ها برای ورود به بورس مواردی مانند فروش، سود و زیان و منابع را بررسی می‌کردند ولی اکنون رویکردها تغییر کرده و تحصیلات دست‌اندرکاران، تجربه و دانش آن شرکت موردبررسی قرار می‌گیرد. در ایران هم این مفاهیم را می‌توانیم در قالب دانش‌بنیان پیدا کنیم. یک کارخانه فولاد با صدها میلیارد هزینه راه‌اندازی، اهمیتی برابر یا حتی کمتر از یک محصول دانش‌بنیان که یک کسب‌وکار نوپا آن را تولید کرده است، دارد. آن محصول دانش‌بنیان می‌تواند موجب یک تغییر و تحول بنیادی در زندگی مصرف‌کنندگانش شود.

او با تاکید بر اینکه شرکت‌ها پیش از مرحله دانش‌بنیان شدن، دانش‌محور هستند، افزود: شرکت‌های دانش‌بنیان و کارآفرینان خیلی به دنبال حاشیه نیستند و به دنبال دانش و کسب‌وکار خودشان هستند. دولت‌ها باید با سیاست‌گذاری درست این شرکت‌ها را حمایت کنند. تا این شرکت‌ها هم بتوانند از حمایت‌های مالی، معنوی، معرفی شرکت‌ها به بازارهای هدف یا حضور در نمایشگاه‌های داخلی و بین‌المللی بهره‌مند شوند.

سازگاری با محیط‌زیست مبتنی بر دانش است          

احمدیه با تاکید بر اینکه سازگاری با محیط‌زیست نیز فرآیندی است که بدون دانش امکان‌پذیر نیست، افزود: شرکت‌های سبز ماهیت دانش‌محور دارند و حتی در هنگام قیمت‌گذاری سهام حایز امتیاز مثبت هستند. در ارزیابی شرکت‌های دانش‌بنیان هم باید به مولفه محیط‌زیست و گرمایش زمین توجه شود. در حال حاضر اغلب شرکت‌های کشاورزی یا مرتبط با بازیافت و پسماند به محیط‌زیست می‌پردازند ولی به مرور زمان باید تمامی شرکت‌ها را به این سمت سوق داد.

به گفته وی، سازگاری با محیط‌زیست نیز باید به‌عنوان یکی از مولفه های دانش‌بنیان شدن شرکت‌ها موردتوجه قرار گیرد یا حداقل امتیاز مثبتی را شامل حال شرکت‌های سبز متقاضی دانش‌بنیان شدن، کند.

فرازوفرودهای روند دانش‌بنیان شدن

احمدیه در ادامه از تجربه شرکت متبوعش و بروکراسی طولانی برای دانش‌بنیان شدن یادکرد و گفت: شرکت‌های دانش‌محور باید از ابتدای کار اطلاع داشته باشند که در مسیر دانش‌بنیان شدن با چه فرازوفرودهایی روبرو خواهند شد. تعدد فرم‌ها و حجم بالای اطلاعاتی که از شرکت‌ها به‌دفعات زیاد دریافت می‌شود و در بسیاری از موارد غیرضروری است و در مجموع می‌تواند عاملی برای ناامیدی شرکت‌ها برای ادامه مسیر باشد.

او از روندهای مبهم در رسیدگی و ارزیابی درخواست‌ها گلایه کرد و افزود: وقتی شرکتی پس از طی مراحل ارزیابی که شامل یک نوبت مراجعه کارشناس ارزیاب سازمان های متولی می‌شود، نامه‌ای با عنوان رد درخواست دریافت می‌کند باید بخش یا دایره‌ای برای پاسخگویی سریع به چرایی این تصمیم و دلایل رد درخواست وجود داشته باشد؛ نه اینکه با جواب‌های کلی باعث ابهام بیشتر شوند.

به گفته احمدیه، وقتی یک محصول تخصصی موفق شده از سد نظارت‌های سخت‌گیرانه نهادهای متخصص عبور کند و مجوزهای مختلف و متعددی را دریافت کند چرا این مجوزها لحاظ نشده و دوباره بازبینی و بررسی می‌شوند که علاوه بر اتلاف وقت به دلیل نداشتن تخصص لازم نمی‌توانند از معیارهای مناسب برای ارزیابی و سنجش محصول استفاده کنند و در نهایت یا به‌طورکلی درخواست رد می‌شود یا مجوزهای اخذشده کنار گذاشته می‌شود.

احمدیه یکی دیگر از دشواری‌های مسیر دانش‌بنیان شدن را ارزیاب‌های کم‌تجربه با تخصص و دانش غیر مرتبط دانست و گفت: علی رغم سیاست های سازمانهای متولی برای گسترش و همچنین دقت نظر در مولفه ها و تایید شرکتهای دانش بنیان ولی با احتمال اعزام کارشناسان کم تجربه و ناآشنا به علم مورد نظر امکان عدم تایید شرکتها و تضیع حق آنها وجود دارد.