از کشاورزی قرارداری تا تصاحب بازار های جهانی

با توجه به خبر فاسد شدن ۳۰ میلیون کیلو پرتقال که باقی مانده ز ذخیره میوه شب عید است شاهد ضرر و زیان های هنگفتی به تولید کننده و مصرف کننده هستیم این روند برای تمام محصولات کشاورزی در اردیبهشت ماه امسال تکرار می شود.

 اما سوال اینجاست که آیا راهکار عملی برای جلوگیری و تحمیل ضرر و زیان هنگفت ضایعات محصولات کشاورزی وجود دارد یا خیر؟ بر این اساس یک روش مهم در جهان به نام کشاورزی قراردادی وجود دارد  که ضرر و زیان ضایعات محصولات کشاورزی را به حداقل ممکن می‌رساند.

 اما کشاورزی قراردادی یعنی انعقاد قراردادی قبل از شروع فرایند تولید برای مدت معین بین کشاورز و شرکت  دولتی یا خصوصی. در این قرارداد سرمایه گذار و کشاورز در قالب شروطی در زمینه تأمین نهاده‌های تولید، مشاوره، تولید، بازاریابی و فروش محصول اقدام می کنند. نکته قابل اهمیت این است که این قرارداد قبل از فرایند کشاورزی و حتی شخم زدن زمین و پاشیدن بذر منعقد شده است.

 در کشاورزی قراردادی کشاورز متعهد می شود  محصولاتی مشخص با استانداردهای کمی و کیفی تعیین شده از سوی خریدار را تضمین کند از طرفی نیز حمایت از تولید و بازاریابی و خرید محصولات کشاورزی جزء تعهدات پشتیبان کشاورزی قراردادی است.

 نکته قابل توجه اینست که هرچه بازاریابی و خرید محصولات کشاورزی از سوی پشتیبان به خوبی صورت بپذیرد هر دو طرف قرارداد سود مناسبی را دریافت می کنند.

 گفتنی است  تاریخ‌های کاشت، داشت و برداشت، میزان سطح زیر کشت، مقادیر محصولات تحویلی، نهاده ها، فرآیند تولید، تقاضا برای نیروی کار، کیفیت و درجه بندی، قیمت یا فرمول قیمتی، مشاوره فنی از جمله محتوای کشاورزی قراردادی است.

 جالب است بدانید  چندی پیش ایران به علت عدم تامین محصولات کشاورزی با درجه کیفیت و خلوص بازارهای روسیه و قطر  از صادرات محصولات به این کشورها عاجز شد  درحالی که با کشاورزی قراردادی می توان به خوبی چنین محصولاتی را تولید و صادر کرد.

 بر این اساس مهم‌ترین مزایای کشاورزی قراردادی برای تولیدکننده شامل  قیمت و بازار تضمینی برای محصولات تولیدی، آشنایی با فناوری های جدید، نظارت بر محصولات و استفاده از مشاوره رایگان فنی، استفاده از کشاورزی قراردادی به عنوان وثیقه، تسهیم ریسک  و محافظت در برابر تغییرات قیمت بازار است.