از تورم 50 درصدی تا نقدینگی 4 هزار میلیارد تومانی

طی هفته‌های اخیر عددهایی برای نرخ تورم به ثبت رسید که  توجه همگان را به خود جلب کرد. بر این اساس نرخ تورم سالیانه تا فروردین‌ماه سال  ۱۴۰۰  از رقم ۴۹.۴ درصد نیز فراتر رفت این رقم به گواه بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران رکورد بی نظیری را در بی ثباتی اقتصادی و سوء مدیریت دولت دوازدهم ثبت کرد.

بنابراین گزارش  قطعا یکی از مهمترین سوژه ها و اهداف نامزدهای ریاست جمهوری توجه به نرخ بالای تورم است  تورم یکی از مهمترین چالش ها و مشکلات اقتصاد جمهوری اسلامی ایران است  که حل آن نیازمند اقدام فوری کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت  می باشد.

 گفتنی است تعریف ساده تورم  به معنای افزایش بی رویه قیمت خدمات  و کالاها است که  اولین و بارزترین نتیجه آن کاهش شدید قدرت خرید مردم است.اگر به تعداد مشخصی تولید ناخالص ملی وجود داشته باشد و بانک مرکزی به ازای این خدمات و کالاها به فرض ۳ میلیون تومان پول چاپ کند توازن بین قیمت و کالا حفظ شده است اما اگر بانک مرکزی به جای ۳ میلیون تومان شش میلیون تومان پول چاپ کند برای خرید هر کالا دو برابر هزینه نیاز است و این به معنای تورم است.

 متاسفانه در اقتصاد  کشور به ازای نرخ بالای تورم  به مردم ۲  آدرس یکی درست و دیگری غلط  داده می شود.گاهی مسئولین علت تورم را بر گردن قصاب، کاسب، تولیدکننده و... می اندازند که این آدرس غلط است  چرا که سر منشاء اصلی تورم بانک مرکزی است که پول غیر واقع چاپ کرده است.

 آمار و ارقام موجود از سال ۱۳۹۰ تا سال ۱۳۹۹  حاکی از آن است که نقدینگی اقتصاد کشور با شیب صعودی همراه بوده به طوری که پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال ۱۴۰۰ نقدینگی کشور از رقم  ۴ هزار و ۶۰۰ هزار میلیارد تومان  عبور کند.این در حالی است که میزان نقدینگی در سال ۱۳۹۰ زیر ۵۰۰ میلیارد تومان بوده است  و میزان نقدینگی نزدیک به ۱۰ برابر افزایش یافته است.