نظام فشل مالیاتی دولت!

همانطور که می دانید مالیات  به عنوان یکی از منابع اصلی درآمدی دولت محسوب می شود  مالیات می‌تواند به عنوان یکی از ابزارهای مهم توزیع ثروت  در میان آحاد جامعه باشد. مالیات نه تنها منبع مهم درآمد دولت ها است  بلکه می‌تواند باعث کاهش فقر در جامعه ، کاهش فساد، از بین رفتن شکاف طبقاتی  و موجب تنظیم گری اقتصادی به دست دولت می شود.

اما توزیع درآمد دولت که در سال ۱۴۰۰ پیش‌بینی شده است بدین شرح است  ۳۸ درصد از  درآمد حاصل از کالاها و خدمات،  مالیات بر  واردات حدود ۹.۲۵ درصد، مالیات بر درآمد حدود 19.67  و مالیات بر شرکتها  حدود ۲۳ درصد.

 گفتنی است سهم درآمدهای مالیاتی دولت در نیمه نخست سال ۱۳۹۸ حدود  شصت و چهار هزار میلیارد تومان و در نیمه نخست سال ۱۳۹۹ این درآمد به حدود ۸۵ هزار میلیارد تومان یعنی در حدود  ۳۴ درصد افزایش یافته است.

 اما نباید از این نکته غافل بود که با توجه به وجود تورم ۴۰ درصدی در سال ۹۹ علیرغم رشد ۳۴ درصدی  درآمد مالیاتی، دولت نسبت به سال ۹۸ با کاهش درآمد مواجه بوده است.

یکی از مهمترین مشکلات نظام مالیاتی کشور فصلی بودن آن است  بر این اساس  در ماههای خرداد و تیر با توجه به اظهارنامه های مالیاتی درآمد حاصل از آن افزایش و در ماههای بعدی سال  کاهش پیدا خواهد کرد  از این رو دولت نمی تواند با درآمدهای نامتعادل خزانه خود را تنظیم کند

 همچنین طبق آمار و ارقام درآمد مالیاتی دولت از شماره گذاری خودرو حدود دو دهم درصد و از عوارض خروج مسافر از مرزهای کشور حدود ۳ صدم درصد است اما مالیات بر فروش فرآورده های نفتی به حدود ۲۹ درصد و مالیات بر ارزش افزوده به حدود  ۲۲ درصد  میرسد.

یک باور غلطی که در جامعه وجود دارد این است که چرا از افراد حقیقی درآمد گرفته می شود این در حالی است که باید از شرکت‌ها و تولیدکنندگان  مالیات بیشتری گرفته شود  این در حالی است که سهم مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی در کشور آمریکا حدود ۵۰ درصد همچنین سهم مالیات از تولید ناخالص داخلی در این کشور حدود ۲۴ درصد و سهم مالیات و سود شرکت های آمریکا ۱۱ درصد و سهم مالیات بر مصرف کشور آمریکا ۲۳ درصد است.