صادرات لوازم خانگی ایرانی به بن بست خورد؟

رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به این که صنعت لوازم خانگی ایران را صنعتی پیشرو می دانم یادآور شد: «برای ما جای بسی افتخار است که این صنعت در طول زمان پیشرفت های بزرگی داشته است و برند های قدیمی و جدید داخلی ، قابلیت های بسیار بالایی داشته و معتقدم صنعت لوازم خانگی رشد قابل توجهی داشته و بهتراز این هم می تواند باشد».

روغنی گلپایگانی یکی از مهمترین چالش های این صنعت را قیمت تمام شده کالا دانست و ادامه داد: «اگرچه از وجود انرژی ارزان و منابع انسانی خوب، برخورداریم اما با بزرگترین مشکل این صنعت یعنی قیمت تمام شده کالا روبرو هستیم».

این پیشکسوت صنعت در ادامه، دلایل بالا بودن قیمت تمام شده محصول نهایی را منوط به پایین بودن بهره‌وری و تیراژ تولید دانست و با بیان این که محدود بودن تولید در افزایش قیمت تمام شده محصول نهایی تاثیرگذار است یادآور شد: «اگر شرایطی فراهم شود که  محصولات لوازم خانگی در تیراژ بالاتر و سنگین تر تولید شوند به طور حتم می توانستیم قیمت تمام شده کمتری برای تولید ایجاد کنیم در واقع امروز باید فضای رقابتی را باز گذاشته و اجازه دهیم در فضایی شفاف برند های مختلف با هم مقایسه شوند».

وی ادامه داد: «حمایت از تولید داخلی اگرچه این یک قانون و قاعده است و باید برای مردم ایران فرهنگ سازی کرده و جامعه را برای استفاده از تولید داخلی تشویق کرد اما باید تولیدکنندگان به کیفیت، قیمت و خدمات پس از فروش توجه شود».

رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران، از دیگر دلایل بالا بودن قیمت نهایی را، نبود بازار صادراتی عنوان کرده و افزود: در حال حاضر بازار صادراتی مهمی نداریم از این رو قیمت تمام شده کالای ایرانی در مقایسه با محصولات خارجی بسیار متفاوت بوده که تولیدکنندگان را با مشکلاتی مواجه کرده است».

هر چه لوازم خانگی شیک‌تر؛ استفاده بیشتر

وی با بیان این که برخی  مواد اولیه لوازم خانگی همچون کمپرسور یخچال، وارداتی است اضافه کرد: «بسیاری از مواد اولیه امروز از چین و سایر کشور ها وارد می شوند اما به اعتقاد من صنعت لوازم خانگی برای یک خانواده جزو سلیقه شخصی است و جزو چیدمان یک خانه تلقی می شود از این رو باید مورد توجه باشد. جامعه به عنوان مد و بخشی شخصی از این وسایل استفاده می کنند و هر چه وسایل شیک تر باشد و بتوانند جانمایی و رنگ آمیزی خوبی داشته باشند قاعدتا نقش موثر تر و حضوری پر رنگ تر در خانواده ایرانی خواهد داشت».

روغنی گلپایگانی در پاسخ به این سوال که چه اتفاقی می افتد که مردم حاضر به خرید اجناس دست دوم سایر کشور ها هستند ولی تمایلی به خرید محصول ساخت داخل ندارند؟ پاسخ گفت: « لوازم خانگی یا هر محصول دست دوم،  بیزینسی بزرگ در دنیا است. شاید که همه مردم بضاعت خرید اجناس جدید و دست اول را نداشته باشند که در همه اروپا و آمریکا این موضوع رایج است در نتیجه نمی توان به طور قاطع گفت اگر خرید دست دومی داخلی یا خارجی انجام می شود حتما به دلیل نبود اعتماد به بازار داخلی است».

فرهنگ مصرف گرایی اولین دلیل قاچاق

او از دلایل وجود قاچاق در بازار لوازم خانگی را استقبال جامعه دانست و با بیان این که اگر مردم جنس خارجی می خرند به دلیل فرهنگ مصرف گرایی در داخل کشور است خاطرنشان کرد: « اول باید بپذیریم جامعه ما مصرف گرا و طرفدار اجناس خارجی است و این موضوع تبدیل به فرهنگ شده در این صورت می توانیم با قدرت نقوذ کلام و توجیه، جامعه را به سمت و سوی مصرف کالای داخلی تشویق کنیم».

روغنی گلپایگانی با بیان این که اگر بخواهیم مقایسه ای از فروش لوازم خانگی خارجی و داخلی در بازار و در شرایط ثابت داشته باشیم قیمت ها هم تراز بوده و شاید کمی از قیمت داخلی پائین تر باشد ادامه داد: «این دومین عاملی است که قاچاق را تشدید کرده است».

به گفته وی، سومین دلیل قاچاق باور اشتباه جامعه از کیفیت و خدمات پس از فروش لوازم خانگی خارجی است.

روغنی گلپایگانی یادآور شد: « باید بپذیریم ترک ها، ژاپنی ها و کره ای ها از لحاظ تکنولوژی در این صنعت از ما جلوتر هستند بنابراین در  R&D، تحقیق و توسعه،‌ هزینه زیادی می‌کنند تا بازارها را به دست بیاورند.این در حالی است که دلیل انتخاب جامعه در لوازم خانگی، قیمت اما در همه دنیا اولویت با کیفیت است».

او در پاسخ به این سوال که وضعیت صادرات در این صنعت به چه صورت است؟ گفت: «ما بازار کمی در صادرات داریم که شامل افغانستان و عراق است اما بازار هدف ما در عراق توسط ترک ها از دست رفته اما بازار افغانستان را کماکان داریم اما بازار بزرگی نیست».