مجتبی جلالوندی در گفتگو با «روزگارما»، به ضرورت توسعۀ صادرات محصولات و تولیدات بخش کشاورزی اشاره کرد و گفت: برنامه‌ریزی بلندمدت و جامع، تنها راه تحقق این هدف است البته به شرطی که رویکردهای منطبق بر واقعیت‌های بازار باشند.

وی با اشاره به ضرورت ثبات قوانین در صادرات، بی‌ثباتی را یکی از عوامل کاهش صادرات در سال‌های گذشته قلمداد کرد و افزود: از مشکلات اصلی در مسیر توسعۀ صادرات محصولات کشاورزی، می‌توان به بی‌ثباتی مقررات و عدم تضمین ثبات بخشنامه‌ها اشاره کرد. در یک دهه گذشته اوضاع صادرات در این بخش به حدی بد بود که تولیدکننده و بازرگان طبق مقررات موجود اقدام به بازاریابی و بازارسازی می‌کردند و حتی با گذراندن بروکراسی اداری پیچیده موانع موجود را رفع و مجوزهای لازم را اخذ می‌کردند و پای قرارداد را هم امضاء می‌کردند اما دقیقاً در لحظه‌ای که بار به سمت بازار هدف در حرکت بود، ممنوعیت صادرات آن محصول ابلاغ می‌شد. در این چرخه معیوب، تمام ضرر و زیان‌ها متوجه تولیدکننده و بازرگان می‌شد چراکه در نهایت بخش زیادی از محصول حتی به بازار داخلی هم نمی‌رسید و فاسد می‌شد. از سوی دیگر، اعتبار صادرکننده نیز به تدریج از بین می‌رفت.

جلالوندی اضافه کرد: در چنین شرایطی، طبیعی است که بازار هدف تلاش کند نیازهای خود را از منابع دیگر تامین و جایگزین‌های مطمئن‌تری را برای مراوده تجاری انتخاب کند. همین روند سبب شد در این سال‌ها محصولات کشاورزی ترکیه‌ای و حتی پاکستانی جای محصولات باکیفیت ایرانی را در بازار منطقه بگیرند.

این کارشناس اقتصادی با اشاره به اهمیت کشاورزی در اشتغالزایی پایدار و سبز و رونق اقتصادی، بر نقش مهم توسعه کشاورزی در پیشرفت منطقه‌ای تاکید و خاطرنشان کرد: رشد کشاورزی می‌تواند زنجیره‌ای طولانی و محکم از اشتغال را ایجاد کند و با درآمدزایی بالا، زمینه‌ساز توسعه منطقه‌ای باشد.

اشتغال ترکیه رشد کشاورزی محصولات کشاورزی