تفریحی به بهای شکنجه حیوانات+عکس
فیل‌ها از مهربانترین موجودات این کره‌ی خاکی هستند که به خاطر مقاصد گردشگری انسان‌ها مورد شکنجه قرار میگیرند.
آشتی با طبیعت و حیوانات حال روحی هر انسانی را که در دنیای مدرن امروزی گیر افتاده است، بهتر می‌کند. داستان طبیعت‌گردی سه دختر جوان را از زبان خود آن‌ها بشنوید.
اگر دوست من جس (Jess) را ملاقات کنید، متوجه بعضی تفاوت‌ها در مورد او خواهید شد. او خیلی کم لهجه‌ی آفریقای جنوبی دارد. مقداری خجالتی است، ولی همیشه فعال است. وقتی که مشغول صحبت کردن است، آنقدر از حرکت دست‌های خود استفاده می‌کند که متوجه خالکوبی فیل روی مچ او نخواهید شد.
در سال گذشته ما با هم به سفر رفتیم؛ این سفر هم مقاصد کاری و هم تفریحی داشت. من داستان‌های زیادی در مورد دوستی با فیل‌ها از او شنیدم. او تصویری از قاره‌ی خود را بر پشتش خالکوبی کرده است.
در ژانویه گذشته در روز تولد جس، ما در چیانگ مای (Chiang Mai) بودیم. من و یکی دیگر از دوستان‌مان، الیزابت تصمیم گرفتیم برای کادوی تولد، جس را به پارک فیل‌ها ببریم. پارک فیل‌ها در تایلند حدود یک ساعت با ما فاصله داشت. من خوشحالی جس را دیدم ولی هیچگاه تصور نمی‌کردم که این تجربه چقدر روی من تاثیر خواهد گذاشت.
در راه برگشت من برای ظلم و خشونتی که در حق فیل‌ها می‌شد، اشک ریختم و حس همدردی با آن‌ها واقعا قلبم را می‌فشرد.
در بسیاری از پارک‌هایی که از فیل‌ها نگهداری می‌کنند، مانند پارک‌هایی که در آسیای جنوب شرقی قرار دارند، فیل‌ها زندانی می‌شوند و فرصت زندگی سالم و عادی از آن‌ها صلب می‌شود. زخم‌های روی پوست‌شان، کوری تعدادی از آن‌ها و همین‌طور ترس بیش از حد از انسان‌ها، بقایای خشونتی است که در گذشته به آن‌ها وارد شده است. این حقیقتی تلخ است که حدود ۱۴۰۰۰۰ گردشگر به‌صورت سالانه در پارک فیل‌ها آن را مشاهده می‌کنند. متاسفانه بسیاری از گردشگران به این موضوع‌ها اهمیت نمی‌دهند و فقط برای عکسی که روی فیل بگیرند و در دنیای مجازی به اشتراک بگذارند، به این خشونت علیه فیل‌ها به‌صورت غیرمستقیم دامن می‌زنند.
نورا لیوینگستونه (Nora Livingstone)، موسس انجمن بین‌المللی حیوانات در این مورد برای من توضیح می‌دهد:
برای اینکه بتوان آموزش‌های لازم را به یک فیل جهت سوار شدن روی آن دارد، باید مدت زمان بسیار طولانی آن را آموزش داد که این آموزش عموما از نوزادی فیل شروع شده و طی فرآیندی بسیار خسته‌کننده تا بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند و اکثرا منجر به جدایی فیل از خانواده‌ی خود می‌شود.
او ادامه می‌دهد:
بچه فیل از مادر خود جدا شده و آنقدر مورد شکنجه قرار می‌گیرد تا در نهایت اهلی شود. فیل‌هایی که در این برنامه‌های گردشگری استفاده می‌شوند اکثرا با زنجیر بسته شده‌اند. تصور کنید که حیوانی با ۵۰۰۰ کیلوگرم فقط اجازه دارد که به علت زنجیرهایی که به پاهایش بسته شده، در هر راستا دو قدم بردارد، زنجیرهایی که محکم به پایش وصل شده و در پوست حساسش فرو رفته و همیشه پاهایش پر از زخم می‌کند.
این برنامه‌های گردشگری مختص تایلند نیست بلکه در بسیاری از مناطق آفریقا هم اجرا می‌شود. گاوین تولمن (Gavin Tollman) توضیح می‌دهد:
در حال حاضر کمتر از ۴۱۵۰۰۰ فیل به‌صورت آزاد در کره‌ی زمین زندگی می‌کنند. تعداد فیل‌های آزاد از اوایل قرن بیستم که ۳٫۵ میلیون فیل بود به‌صورت شرم‌آوری به این تعداد نزول کرده است. دلیل کاهش تعداد فیل‌ها، گذشته از شکار شدن برای مقاصد گردشگری، شکار آن‌ها برای عاج فیل است و در حال حاضر قوانین درستی برای برخورد با شکارچیان وجود ندارد.
شکنجه‌ی فیل‌ها در هند نیز مسئله‌ای رایج است. این شکنجه در هند، فاجاان (phajaan) نام دارد که در واژه به معنی کشتن روح است.
طبق تحقیقی که در این زمینه انجام شده، تعداد زیادی از فیل‌هایی که در هند برای سواری استفاده می‌شوند، دچار مشکلات روحی و افسردگی‌های شدیدی هستند. نمود این مشکلات روانی را می‌توان در لرزه‌ی سر و تکان دادن مرتب سر آن‌ها به طرفین مشاهده کرد که از علایم این مشکلات است.
مقایسه‌ای بین فیل‌ها و اسب‌ها در زمینه‌ی استفاده‌ی سواری از آن‌ها انجام شده است که لیوینگاستون توضیح می‌دهد:
بیولوژی بدن این دو حیوان کاملا متفاوت است. هیچ و هیچ سواری با فیل در چهارچوب اخلاقی نمی‌گنجد.
او ادامه می‌دهد:
تمام فیل‌هایی که انسان‌ها بر پشت آن‌ها سوار شده‌اند، تجربه‌ی درد، شکنجه و استرس‌های فراوانی داشته‌اند. فیل‌ها شانه و گردن قوی دارند، ولی طاقت فشاری که به ستون مهره‌های آن‌ها وارد می‌شود را ندارند..
با توجه به اینکه ما گردشگرانی هستیم که تعلیم‌دهندگان فیل‌ها به خاطر وجود ما این موجودات مهربان را شکنجه می‌کنند، پس وظیفه‌ی ما لست که از آن‌ها محافظت کنیم. بسیاری از موسسه‌های گردشگری هم هستند که به این مسائل اهمیت داده و سعی دارند جلوی فعالیت‌های ضد حیواناتی را بگیرند. موسسات گردشگری مانند ترافالگار (Trafalgar) و کونتیکی (Contiki) فعالیت‌هایی را برای گردشگران انتخاب می‌کنند تا هم به فیل‌ها و هم به گردشگران خوش بگذرد. ترافالگار با موسسه جهانی حمایت از حیوانات همکاری داشته و مخالف سواری روی فیل‌ها و زندانی کردن نهنگ و دلفین برای تفریح گردشگران است. با عدم استفاده از تفریحات ضد حقوق حیوانات می‌توانید به ریشه‌کن شدن این شکنجه کمک کنید.
بسیاری از این تفریحات که سبب آزار و اذیت حیوانات می‌شود، میراث گذشتگان است. اگر ما علاقه به محافظت از فیل‌ها داریم، باید تقاضای بازار را برای استفاده از آن‌ها در فعالیت‌های گردشگری و تفریحی کاهش دهیم. این مسئله بسیار مهم است که متوجه باشیم که علاقه‌ی ما به سواری با فیل‌ها، سلامت آن‌ها را تحت تاثیر قرار داده و روز به روز تعداد آن‌ها را کاهش خواهد داد.
شاید این سوال برای شما مطرح شود که چگونه تشخیص دهید که شرکت گردشگری قابل اعتماد است یا خیر. متخصصان مردم را در مورد واژه‌هایی مانند فیل‌های نجات یافته یا تور دوستدار طبیعت آگاه می‌کنند و هشدار می‌دهند که نباید فریب این تبلیغات دروغین را خورد. این موسسات آموخته‌اند که استفاده از اینگونه الفاظ سبب فریفتن گردشگران آگاه می‌شود. موسسه‌ای که واقعا به سلامت حیوانات اهمیت دهد، هیچگاه اجازه‌ی سواری با فیل‌ها، شیرین‌کاری و انواع نمایش با فیل‌ها را نخواهد داد. همچنین تعلیم‌دهندگان به هیچ وجه از شلاق یا ابزار دیگر شکنجه استفاده نخواهند کرد. موسسه‌ای که اخلاقی باشد حتما سلامت روان فیل‌ها را در اولویت قرار خواهد داد.
ما در سفر خود به پارک فیل‌ها، همراه با فیل‌ها قدم زدیم و به آن‌ها آب و موز دادیم. در یک برکه همراه با آن‌ها بودیم و در جنگال آن‌ها را همراهی کردیم. یک فیل نوزاد قصد نشستن در بغل من را داشت که در عین ترسناکی بسیار شیرین بود. ما به شستشوی آن‌ها کمک کردیم و درست بعد از حمام به گل بازی با آن‌ها مشغول شدیم.
ما در فعالیت‌های روزانه همراه آن‌ها بودیم و آن‌ها به معنی واقعی قلب ما را ربودند و باور کنید که همین عکس‌ها برای اینستاگرام من کافی بود. این تجربه خاطره‌ی بسیار زیبایی برای ما سه نفر شد و الیزلبت دو هفته بعد، پدر خود را هم به دیدن فیل‌ها برد. این موسسه امکان سکونت به مدت یه هفته در کنار فیل‌ها را فراهم آورده، ولی بنا به برنامه‌ی فشرده‌ای که داشتیم نتوانستیم از این امکان استفاده کنیم.
از الیزابت به خاطر تمام چیزهایی که آموختم ممنونم، ولی اینکه ارتباط من را با حیوانات و طبیعت قوی‌تر کرد، هدیه‌ای است که هیچ وقت قادر به جبران آن نخواهم بود. من تا به این موقع در مورد فیل‌ها فکر نکرده بودم، ولی الیزابت باعث شد که آن‌ها را بیشتر بشناسم و عاشق آن‌ها شوم. الان من روزشماری می‌کنم تا با الیزابت به وطن او، آفریقای جنوبی برویم و پارک ملی کروگر (Kruger National Park) را ببینیم. در آنجا من شانس دیدن فیل آفریقایی را در زادگاه خودش خواهم داشت. ولی سوار آن‌ها نخواهم شد و آزادی و شادی آن‌ها را تماشا خواهم کرد.
ارسال نظر