ضایعات هسته ای در ساحل + عکس

وقتی به ساحل سن‌اونفره ـ حدود ۶۰ مایلی شمال سن دیگو ـ قدم گذاشتم، خورشید سوزان فصل داغ تابستان را محصور میان لایه ای از مه از بالا و دریا از پایین مشاهده کردم. تفاوتی با باقی سواحل کالیفرنیا نداشت جز تابلوهایی نصب شده با این مضمون: منطقه ی ممنوعه، نیروگاه هسته ای و دو گنبد راکتورهای هسته ای نیز پدیدار بودند.

من برای دیدن پایگاه غنی سازی سن‌اونفره به آنجا رفته بودم؛ نیروگاهی درست بغل اقیانوس آرام. زمانی تأمین کننده ی برق جنوب کالیفرنیا بود، ولی در سال ۲۰۱۳ تعطیل شد.

برنامه بر برچیده شدن آن است اما حتی پس از عملی شدن آن نیز بیش از ۱۷۰۰ تن سوخت هسته ای مصرف شده به جای می مانند که پشت یک سد و در بشکه های عظیم بتونی مدفون شده اند؛ بشکه هایی که قرار است در برابر سیل، زمین‌لرزه، توفان و حتی برخورد هواپیما بی نقص بمانند.

نیروگاه های هسته ای سراسر آمریکا به علت قیمت پایین گاز طبیعی، تعمیرات و نگهداری پر خرج، و فشارهای سیاسی یکی یکی رو به تعطیلی هستند. جوامع اطراف این نیروگاه ها می مانند و ضایعات آنها؛ این یعنی کسی نمی تواند از این زمین ها به هیچ منظور دیگری استفاده کند. سوخت مصرف شده در هشتاد نقطه در ۳۵ ایالت آمریکا پراکنده خواهد شد. برنامه ریزی اصلی البته به این گونه بود که این فضولات به شدت رادیواکتیو زیر زمین دفع شوند، چون گویا بنا به دلایلی که علم زمین شناسی قابل به توضیح آنهاست، این کار می تواند مردم را از شر پرتوهای رادیواکتیو، تا زمان اتمام این مواد، در امان بدارد و البته جالب است بدانید این کار می تواند تا صدها هزار سال به طول بینجامد؛ هرچند این طرح با شکست سیاسی روبه رو شد و اکنون این مواد زندگی مردم اطراف این نیروگاه ها را مشوش کرده است.

تصمیم بر این است که طی سال های آتی این فضولات رفته رفته به مدافن زیرزمینی منتقل شوند. این نیز نمی تواند سرسری صورت گیرد، باید سال ها وقت و هزینه صرف شناسایی محل مناسب دفن شود. اکثریت قریب به اتفاق مجلس نمایندگان آمریکا از هر دو حزب بر این باورند که وزارت انرژی آمریکا بنا به دلایل مختلف، مثلا کمبود بودجه قادر به اعمال این پروژه ی سنگین نخواهد بود.

چیزی که مشخص است این که ساخت مدفن های زیرزمینی زباله های هسته ای امکان پذیر است. مثلا فنلاند حداکثر تا ده سال آینده همه ضایعات را به زیر زمین منتقل خواهد کرد. مشکل اما اعتماد است. همه چیز به اعتماد مردم ختم می شود. اگر مردم گمان کنند خطری تهدیدشان می کند به نمایندگانشان اجازه ی ساخت مدافن در ایالت محل زندگی شان را نخواهند داد. بدون اعتماد تصمیمی گرفته نخواهد شد و بدون تصمیم هیچ اتفاق مفیدی نمی افتد. زباله ها همانجایی که تولید شده اند باقی می مانند و با اینکه ادعا می شود در برابر خطراتی چون بالا آمدن سطح دریا، زلزله و سونامی بیمه شده اند شاید طبیعت راهی برای رساندن خود به این فضولات بیابد؛ راهی که هیچ یک از طراحان این بشکه های رادیواکتیو پیش بینی نکرده باشند.