به گزارش اکونا پرس،

شهر اصلی یا سیاسی یک کشور پایتخت آن کشور نامیده می شود که محل استقرار حکومت و نهادهای اصلی حکومتی مانند وزارتخانه‌ها و ادارات مرکزی است. عموما هر کشور یک پایتخت دارد، اما جالب است بدانید چندین کشور در جهان وجود دارد که بنا به دلایلی دارای دو پایتخت هستند. در این مطلب قصد داریم شما را با این کشور ها آشنا کنیم.

بولیوی

در سال ۱۸۹۹ و طی انقلاب فدرال، این کشور دو پایتختی شد. حزب لیبرال در لاپاز زندگی می کردند و در مقابل حزب محافظه‌کار در سوکره بودند. در نهایت سوکره به عنوان پایتخت قانونی و رسمی شناخته شد و پایتخت دولتی در شهر لاپاز مستقر شد.

شیلی

سانتیاگو پایتخت رسمی شیلی است ولی در سال ۱۹۹۰ و در پایان دوران حکومت پینوشه پایتخت دیگری در شهر والپرایزو ایجاد کردند.

گرجستان

شهر تفلیس، پایتخت رسمی و مرکز عملکرد‌های اجرایی دولت است. همچنین شهر کوتایسی نیز پایتخت دوم این کشور محسوب می شود که پارلمان گرجستان در آنجاست و قانون‌گذاری‌های دولت در انجا صورت می گیرد.

هندوراس

دو پایتختی شدن این کشور حاصل تصمیم دولت در سال ۱۹۳۷ است که علاوه بر تگوسیگالپا، خواهر آن یعنی شهر کومایاگوآ را به عنوان پایتخت معرفی کرد.

ساحل عاج

آبیجان پایتخت قدیمی این کشور است، اما در سال ۱۹۶۰ و پس از استقلال ساحل عاج، فلیکس اوفویت بوانی اولین رئیس جمهور این کشور پایتخت را به زادگاهش یعنی یاموسوکرو انتقال داد. اما هنوز سفارت‌خانه‌ها و نهاد‌های دولتی در آبیجان قرار دارند.

مالزی

به دلیل ازدحام بیش از حد و دلایل سیاسی، دولت تصمیم گرفت که کشور دو پایتخت داشته باشد. پایتخت اول آن کوالا لامپور و پایتخت جدید شهر پوتراجایا است که تمامی سازمان‌های دولتی و وزارت‌خانه‌ها به آنجا انتقال یافته است.

هلند

از سال ۱۸۱۴ و زمانی که پادشاهی جدید هلند تشکیل شد، آمستردام به عنوان پایتخت رسمی تعیین شد. اما بعد‌ها وزارت‌خانه‌ها و سفارت‌خانه‌ها به شهر لاهه انتقال یافت.

آفریقای جنوبی

آفریقای جنوبی تنها کشور دارای سه پایتخت رسمی در جهان است که دلیل آن به توافق نرسیدن شهر‌ها بر سر تعیین مرکز قدرت در یک جا بود. پرتوریا مقر دولت و ریاست جمهوری، کیپ تاون محل پارلمان آفریقای جنوبی و در بلوم فونتین قوه قضاییه قرار دارد.

کره جنوبی

در سال ۲۰۰۳ دولت تصمیم گرفت تراکم سیاسی در سئول را کم کند و در نهایت در سال ۲۰۱۲، سجونگ سیتی به طور رسمی به عنوان پایتخت اداری این کشور تعیین شد.

سریلانکا

به دلیل شلوغی بیش از حد و سیاسی شدن شهر کلمبو، دولت در سال ۱۹۷۷ مجلس ملی را از کلمبو به سری جایاواردنپورا کوته منتقل کرد و این شهر پایتخت سیاسی سریلانکا شد.