چند روایت فرهنگیان از تخلفات
درآمد ۱۰ هزار میلیارد تومانی مدارس دولتی از محل کمکهای مالی خانوادهها، خبری بود که در روزهای اخیر مشاور اقتصادی وزیر آموزشوپرورش از آن سخن گفت، طبق گفتههای او “از ۸۵ هزار مدرسه که تحت پوشش حساب یکپارچه مدارس هستند فقط ۱۹ هزار مدرسه ۲۸۰۰ میلیارد تومان از محل کمکهای مردمی دریافت کردهاند” پولهایی که نظارت دقیقی بر نحوه هزینهکرد آنها وجود ندارد.
اگر چه مسئولان آموزش و پرورش از اختیاری بودن کمکهای مالی به مدارس خبر میدهند اما در عرصه عمل اتفاق به گونهای دیگر رقم میخورد یعنی همیشه همین است، صحبتها و تاکیداتی که مسئولان دارند در عرصه عمل رعایت نمیشود و مناطق و مدارس ساز خود را میزنند و در این میان سردرگمیها نصیب خانوادهها میشود.
آنگونه که خبرنگار تسنیم در گفتوگو با تعدادی از مدیران مدارس شهر تهران و شهرستانهای تهران کسب اطلاع کرد، در شرایطی که آموزش و پرورش به مدارس سرانه دولتی اختصاص نمی دهد و هزینه مدرسه نیز بالاست، چاره ای ندارند جز اینکه از خانوادهها کمک مالی به صورت اجباری بگیرند و آن را برای هزینه هایی همچون آب، برق و گاز مدرسه و سایر مایحتاج مورد نیاز هزینه کنند.
میپذیریم که صحبت مدیران کاملا صحیح است و در شرایطی که آموزشوپرورش سرانهای به مدارس نمیدهد، برای تامین هزینهها ناچارند از خانوادهها پول بگیرند اما در این رابطه توجه به چند نکته ضروری است؛ نخست: در بحث دریافت کمکهای مالی خانوادهها به مدارس اگر تعداد دانش آموزان یک مدرسه را حداقل ۲۰۰ نفر حساب کنیم و هزینهای که به طور متوسط از هر دانش آموز دریافت میشود حداقل ۲۰۰ هزار تومان باشد مبلغی حدود ۴۰ میلیون تومان از خانوادهها دریافت میشود اما هزینههای مدرسه در طول ۹ ماه سال تحصیلی نیز همین رقم است؟
دوم: با آغاز سال تحصیلی و تشکیل انجمن اولیا و مربیان، رقم کمکهای مالی خانوادهها به مدارس مشخص میشود، انجمن اولیا که به عنوان بازوی کمکی مدیران مدارس برای دریافت پول از خانوادهها تلاش میکند آیا همین تلاش را برای ارائه صورت حساب مالی به خانوادهها انجام میدهد تا آنها بدانند پولهایی که دریافت شده به صورت مشخص در کدام بخشها هزینه شده است؟
سوم: برخی مدارس اقدام به نصب دستگاه پز کرده یا پول نقد از خانوادهها دریافت میکنند، در حالیکه هزینههای اعلام شده باید به حساب مدرسه واریز شود اما برخی مدارس از این کار طفره میروند و خانوادهها هم برای اینکه با تیم مدیریتی مدرسه درگیر بحث و جدل نشوند یا برای فرزندانشان مشکلی پیش نیاید ناچار به پذیرش خواست آنها هستند.
درباره مباحث مطرح شده، جمعی از معلمان منطقه ۲ آموزشوپرورش شهر تهران از نفوذ روزنههای فساد مالی به مدارس منطقه خبر میدهند و در گزارش نخستی که در این رابطه منعکس کردیم به بخشی از این مشکلات اشاره کردیم.
این معلمان در همین رابطه به تسنیم گفتند که مشکلات همچنان پابرجاست و عزمی برای مقابله با تخلفات برخی مدیران مدارس وجود مشاهده نمیشود.
همچنین تعدادی از والدینی که فرزندشان در یکی از دبیرستانهای نمونه دولتی پسرانه منطقه تحصیل میکنند، گفتند: مدرسه علاوه بر شهریه مصوب تعیین شده در طول سال به بهانههای مختلف از آنها هزینه دریافت میکند از جمله هزینه تعمیرات غیرضروری مدرسه یا هزینههایی همچون برگزاری کلاسهای کنکور.
یکی از اعضای انجمن اولیا و مربیان این مدرسه میگوید: هماکنون بیشتر وقت مدیریت مدرسه صرف کارهای تعمیراتی شده و فعالیتهای آموزشی کمرنگ شده است، سوال خانوادهها نیز این است که آیا تعویض کانال کولر یا سرامیک مدرسه واجبتر است یا کارهای آموزشی مدرسه؟ عمده وقت مدیر صرف کارهای تعمیراتی میشود که اجرای آن چندان هم ضروری نیست و در این رابطه فاکتورهایی نیز به انجمن مدرسه ارائه میشود مثلا ۱۶ میلیون برای تعویض سرامیک و از آنجایی که ما از میزان قیمت بازار آگاهی کافی نداریم این برگهها را امضا میکنیم و اینکه واقعا هزینه ۱۶ میلیون است یا کمتر نمیدانیم. در حقیقت مشکل اصلی مدرسه این است که مدیریت بدون مشورت و نظرگیری از شورای مدرسه یا انجمن اولیا و مربیان اقدام به اجرای برنامههای تعمیراتی میکند و نوعی سلطه در مدرسه ایجاد شده است که حرف سایر افراد اهمیتی ندارد.
همچنین یکی دیگر از اعضای انجمن مدرسه میگوید: معمولا پس از پرداخت وجه بنایی مجدد مدرسه اذعان میکند که همچنان بدهکار پیمانکاران هستیم و مبالغ اضافی به نام پیمانکار از حساب مدرسه خارج میشود.
وی معتقد است: به علت عدم نظارت دقیق حوزههای نظارتی در آموزش و پرورش در برخورد با مدیران متخلف، تخلفات مالی بعضی از مدیران معمولا با عزل یا استعفاء به فراموشی سپرده میشود در صورتیکه بسیاری از این تخلفات در صلاحیت رسیدگی در هیئت تخلفات اداری نیست و باید در قوه قضاییه رسیدگی و برخورد شود، ولیکن درصد بسیار بالایی از تخلفات مدیران به قوه قضاییه منعکس نمیشود از اینرو واهمهای از تخلفات وجود ندارد.
عملکرد یکی از مدارس فرزانگان منطقه دو نیز مورد نقد خانوادهها است که به دلیل بارها پیگیری و نگرفتن نتیجه این انتقادات را به خبرگزاری تسنیم منعکس کردند.
طبق گفته خانوادههای این دانشآموزان، بعد از خودکشی یکی از دانشآموزان تیزهوش مدرسه، هیچ اتفاق خاصی رخ نداد و حتی نظارتها بر مدرسه افزایش نیافت.هماکنون مشکل اصلی خانوادهها این است که مدرسه ضعیف عمل میکند و هزینهای که از دانشآموزان به عنوان شهریه گرفته میشود برای دبیر خوب هزینه نمیشود و آنها مجبورند به کلاس خصوصی بروند و هزینه اضافهتری را پرداخت کنند.
خانوادهها از بیان مشکلات خود با آموزشوپرورش منطقه دو سخن میگویند که هیچ فایدهای هم نداشته است و هماکنون مدرسه به لحاظ علمی دچار تزلزل شده و در سطح مدارس سمپاد نیست و سال گذشته نیز علاوه بر شهریه مصوب دو میلیون تومان اضافهتر هزینه کردند تا مشاور گزینه دو را به مدرسه بیاورند اما هیچ نتیجهای به نفع دانشآموزان نداشت.
خانوادهها معتقدند افت سطح کیفی مدرسه باعث شده دیگر در حد و اندازه مدارس سمپاد نباشد و به مدرسه نمونه دولتی تبدیل شود و برای جبران این ضعف یکی از والدین میگوید سال گذشته ۶ میلیون تومان در آموزشگاههای خصوصی هزینه کرده است.
ارسال نظر