به گزارش اکونا پرس،

به نقل از روابط عمومی اداره کل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران؛ «عادل خزایی» معتقد است زمان زیادی نگذشته است که واژه شهروند محیط‌زیستی در دائره‌المعارف جامعه محیط‌زیستی کشور گنجانده شده است.اما این واژه به چه معناست و آیا توانسته پا را فراتر از جامعه‌ای که به دنبال محیط‌زیست پایدار هستند، بگذارد؟‌ شاید این سوال را بتوان در بررسی وضعیت محیط‌زیست شهری از بعد وظایف شهروندی پاسخ داد.

وی گفت :میزان آسیب یا حفظ محیط‌زیست یک شهر را تنها نمی‌توان فقط از رفتار شهروندان آن تحلیل کرد چرا شهروندان مکمل تصمیمات مسئولان هستند و برآیند نگرش، رفتار و تصمیم این دو بخش به وضعیت نهایی محیط‌زیست منجر می‌شود اما شهروند محیط‌زیستی به معنای داشتن دانش، نگرش‌ها و مهارت‌هایی در زمینه محیط‌زیست شهری است، به‌طوری‌که این موارد منجر به رفتار طرفدار محیط‌زیست شود.

به گفته معاون راهبری و هماهنگی اداره کل محیط زیست و توسعه پایدار شهر یک پدیده پویاست بنابراین تغییر در بخش‌های مختلف آن در طول زمان ضروری است و شهروندان با رفتارهای محیط‌زیستی، بیشترین مسئولیت را در قبال محیط‌ شهری و حفظ ارزش‌های طبیعی، تاریخی و میراثی آن دارند.

خزایی اظهار داشت: محیط شهری خوب و با هویت نیز مکانی است که تا حدی با شخص، فرهنگ و رفتارهای وی تناسب داشته باشد و ابزاری برای برقراری پیوند بین فرد و جامعه‌اش، گذشــته و تاریخش، حیات شهری، زمان و محیط پیرامونش گردد.

اهمیت رفتارهای محیط‌زیستی غیرقابل اغماض است

وی با تاکید بر اینکه شهروندان با رفتارهای خود، می‌توانند در کاهش مشکلات مربوط به محیط شهری خود نقش مهمی را ایفا نمایند. آنها باید دانش و آگاهی خود را نسبت به مسائل محیط‌زیستی شهر خود بالا ببرند، نسبت به مسائل پیرامونی خود حساسیت و نگرانی داشته باشند و در کاهش مشکلات شهری مشارکت نمایند. تحقق این رفتارها به معنای تحقق رفتار شهروندی محیط‌زیستی است. بنابراین بررسی و شناسایی عوامل مؤثر بر رفتارهای محیط‌زیستی شهروندان ضروری است.

معاون راهبری و هماهنگی اداره کل محیط زیست و توسعه پایدار با اشاره به ضرورت نوع آگاهی بخشی به شهروندان تصریح کرد: در دنیای پرهیاهوی امروز، ما نیاز داریم که برای قشرهای مختلف، بسته‌های کوچک آگاهی داشته باشیم تا به مانند یک کپسول کوچک عمل کنند؛ همان‌قدر کوچک و فوری. ما دیگر نمی‌توانیم یک نسخه آموزشی را برای همه افراد اجرا کنیم. در دنیای پر سرعت امروز که حجم انتقال اطلاعات افزایش پیدا کرده است، دیگر زمان زیادی برای انتقال آموزش و آگاهی نیست.

به گفته وی باید با بهره‌گیری از دانش نوین، علم تبلیغات اجتماعی، آگاهی از نوع رفتار شهروندان در موقعیت‌های مختلف اجتماعی، کپسول‌های سواد محیط‌زیستی، هویت شهری داشت و در زمان مناسب کپسول را به شهروند ارائه داد تا شاهد پاسخگویی مؤثر آن باشیم.

خزایی با طرح این سوال که چقدر حوزه گروه‌هایی که حامی محیط‌زیست هستند افزایش پیدا کرده و افراد جدیدتری به آنان پیوسته‌اند؟ چقدر از جامعه امروز حاضر است در کلاس آموزشی حضوری و غیرحضوری آموزش محیط‌زیست بنشیند؟ اظهار کرد: آگاهی باید مانند یک اپیدمی عمل کند و در سطح جامعه منتشر شود، نه اینکه تنها برای گروه و قشر