به گزارش اکونا پرس،

این زندانی که چند سالی است در ندامتگاه پایتخت محبوس است، با ارسال نامه‌ای به این روزنامه چنین نوشته است: «جمعیت زندانیان درون بندها بیشتر از ظرفیت است؛ ۱۸۶ زندانی در یک سالن با سه اتاق و ۷۰ تخت. زندانیان ناچارند در کف اتاق‌ها و سالن‌ها بخوابند و بدون هیچ تدبیری هر روز هم به تعداد زندانیان افزوده می‌شود.

این مربوط به‌ بندی است که اغلب زندانیان آن با جرم عدم موافقت اعسار به تقسیط، محکومان رد مال و جزای نقدی، آزادی مشروط، تأخیر تأدیه، محکومان کیفری بلاتکلیف و امثالهم در یک مکان نگهداری می‌شوند.

با وجود درخواست‌های مکرر کتبی و شفاهی ما به‌عنوان مستأجران این ندامتگاه در این چند سال، تاکنون هیچ یک از مدیران، مسئولان و بازرسان قوه قضائیه و سازمان زندان‌ها و حتی نمایندگان مجلس از این زندان بازدید نکرده‌اند و از حال و روز ناخوش ما خبر ندارند.

بسیاری از ما به خاطر مبالغ ناچیزی ناچاریم که در بند بمانیم و با عدم نظارت صحیح مسئولان وضعیت نابسامانی داشته باشیم. اما با این حال در تلاش هستیم و پیگیر تا بتوانیم حتی برای یک بار هم که شده یکی از مسئولان ذیربط را بر وضعیتمان ناظر کنیم و مشکلاتمان را برطرف سازیم.

با این حال امیدوارم از پشت میله‌های سرد و دیوار بلند زندان یک مسئول یا رئیس صدای ما را بشنود و واکنش مثبتی نشان دهد.»