برجام و توان دفاع ملی ایران

حسن هانی زاده- کارشناس روابط بین‌الملل در جهان اقتصاد نوشت: موضوع قدرت دفاعی هر کشور  قطعا یک امر مقدسی است که هویت ملی ، اعتبار بین المللی و تعامل با خارج وابستگی مستقیمی به این مولفه دارد.

بدون برخورداری از این مولفه هیچ کشوری نمی‌تواند در برابر رخدادهای منطقه ای و تحولات جهانی ایستادگی کند و بطور قطع هویت واقعی خود را به مرور از دست خواهد داد.

زمانی که مذاکرات هسته ای ایران با جدیت و در راستای تامین منافع ملی آغاز شد تنها مساله هسته‌ای ایران در مدار بحث ایران و کشورهای ۵+۱ قرار داشت.

در طول مذاکرات نفس گیر ، تیم هسته‌ای ایران با هوشمندی از پذیرش هر گونه پیش شرطی که مستقیما با فعالیت هسته ای ایران ارتباطی ندارد خودداری کرد.

سرانجام پس از ماهها مذاکره توافق نامه هسته ای بین ایران و کشورهای ۵+۱ با حضور نماینده اتحادیه اروپا به امضاء رسید که بسیاری از ناظران بین المللی ان را مهمترین توافقنامه قرن تلقی کردند.اما متاسفانه سمت و سوی جهت گیری ایالات متحده با تغییر رئیس جمهوری امریکا و ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید به کلی دگرگون شد و امریکا در صدد جریان سازی شدید علیه این توافقنامه بین المللی برآمد.

نفوذ ایران در منطقه ، توان دفاعی و موشکی ایران،کمک جمهوری اسلامی به کشورهای عضو جبهه پایداری منطقه بخشی از بهانه گیری‌های کاخ سفید و وزارت خارجه امریکا برای خروج از توافقنامه برجام بود.

این در حالی است که امریکا و برخی کشورهای اروپائی مانند فرانسه ،انگلیس و آلمان سالانه ده‌ها میلیارد دلار تسلیحات به کشورهای شرور منطقه می‌فروشند و این امر نوعی پارادوکس در رفتار سیاسی این کشورها تلقی می‌شود.

عربستان،رژیم صهیونیستی ، امارات متحده، کویت، بحرین و قطر بیشترین خریداران سلاح‌های پیشرفته امریکا و غرب هستند که این میزان خریدهای تسلیحاتی قطعا در بر هم زدن توازن قدرت در منطقه کاملا موثر است.

عربستان با امضاء قرار داد ۵۰۰ میلیارد دلار خرید تسلیحاتی یکی از بزرگترین خریداران سلاح امریکایی در جهان است در حالی که رژیم صهیونیستی با داشتن ۲۵۰ کلاهک هسته ای بزرگترین زرادخانه اتمی خاور میانه را در اختیار دارد.

بر اساس گزارش‌های موجود در منطقه شرق جهان از روس،چین،هند،کره شمالی و پاکستان و رژیم صهیونیستی حدود ۳۲ هزار موشک و کلاهک هسته‌ای وجود دارد و این تعداد سلاح‌های هسته‌ای برای ۷ بار نابودی جهان کفایت می‌کند.

طبیعی است وجود چنین سلاح‌های کشتار جمعی در منطقه‌ای از جهان می‌تواند به بروز مسابقات تسلیحاتی که عامل ان غرب است منجر شود. اما متاسفانه تناقض شدیدی در رفتار سیاسی و تعاملات بین المللی امریکا و اروپا نسبت به ایران وجود دارد که این رفتار نوعی پارادوکس در تصمیم‌گیری غربی‌ها نسبت به ایران ایجاد کرده است.

امریکا بدون ارائه یک منطق قابل قبول از ایران می‌خواهد که از تولید موشک‌های دفاعی  بالستیکی خودداری کند و این با قوانین بین المللی که دفاع را حق مشروع ملت‌ها می‌داند، کاملا مغایر است.

ایران کشوری است که همواره از سوی کشورهای پرخاشگر جهانی و منطقه‌ای مورد تهدید قرار دارد. بلوک‌بندی‌های جدید و همکاری‌های نظامی و امنیتی و سیاسی امریکا،عربستان،امارات، بحرین و رژیم صهیونیستی علیه ایران و محور مقاومت نگرانی‌های مشروعی را برای ملت و دولت ایران نسبت به توطئه‌های پیش رو ایجاد کرده است.

کدام قانون این اجازه را به امریکا و غرب داده که سالانه ده‌ها میلیارد دلار سلاح‌های فوق پیشرفته در اختیار دشمنان ایران قرار دهد در حالی که ایران این حق را نداردکه با اتکاء به توانمندی‌های داخلی خود، توان دفاعی خود را افزایش دهد؟

عراق و لیبی می‌تواند تجربه خوبی برای ملت ایران باشد که از رفتارهای متناقض غرب و امریکا نسبت به کشورهای منطقه تلقی شود.

معمر قذافی و صدام حسین دیکتاتورهای معدوم لیبی و عراق که عمری سر سپرده امریکا و غرب بودند و به ظاهر شعار ضد امپریالیستی هم می‌دادند در اخرین لحظه در برابر فشارهای غرب وامریکا تسلیم شدند و کشورهای خود را تسلیم امریکا و ناتو کردند.

قذافی دیکتاتور لیبی در اخرین سال قدرت خود بیش از ۳۰ میلیارد دلار سلاح‌های لیبی را بدون گرفتن تضمینی تسلیم امریکا و غرب کرد تا شاید چند صباحی بیشتر در قدرت باقی بماند.

صدام حسین دیکتاتور عراق نیز تمام سلاح‌های عراق را نابود کرد و سرانجام به خاطر این بی‌بصیرتی و ضعف، سرنوشت شومی پیدا کردند.

اکنون که برجام وارد مرحله اجرائی شده امریکا و برخی کشورهای اروپائی که زمانی مدعی بودند برجام موجب مهار و فلج شدن فعالیت هسته‌ای  ایران خواهد شد اکنون همصدا ساز مقابله با توان دفاعی و نفوذ ایران سر می‌دهند.

قطعا مقامات جمهوری اسلامی ایران عاقل‌تر از آن هستند که تسلیم فشارهای امریکا و غرب قرار گیرند، زیرا توان دفاعی ایران در چارچوب قوانین بین المللی قرار دارد و هیچ کشوری حق دخالت در مسائل داخلی و توان دفاعی ایران را ندارند.

ایران تجربه تلخی در جنگ تحمیلی ۸ ساله دارد که اغلب کشورهای جهان در کمک به رژیم سابق عراق در رقابت با یکدیگر بودند و ایران از داشتن سلاح‌های بازدارنده برای سالهای متمادی محروم بود.

حتی اگر امر بر این دایر شود که امریکا از برجام خارج شود وکشورهای اروپائی نیز با امریکا همگامی کنند قطعا موضوع توان دفاعی ایران همچنان به عنوان خط قرمز نظام باقی خواهد ماند واین امر اساسا قابل مذاکره نیست.