به گزارش اکونا پرس،

حجت الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی روز شنبه در دومین جلسه ستاد ملی زن و خانواده و نشست زنان مدیر و فرهیخته، ضمن تبریک میلاد با سعادت دخت پیامبر اسلام فاطمه اطهر(ع) و امام راحل و روز زن و مادر، گفت: باید در جامعه به زنان و مردان فرصت برای رقابت سالم داد و رقابت سالم با فرصت های برابر و رفع موانع امکان پذیر است.

متن کامل سخنان رئیس جمهور به این شرح است:

 بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین و صحبه المنتجبین

«وَمَنْ یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَی وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا یُظْلَمُونَ نَقِیرًا»

 

میلاد با سعادت دخت پیامبر اسلام؛ فاطمه اطهر(ع) را به همه حضار محترم، ملت ایران و همه مسلمانان تبریک و تهنیت عرض می‌کنم؛ همچنین روز زن، این مظهر عواطف، هنر و زیبایی از جانب خداوند و روز مادر و همچنین میلاد فرزند فاطمه اطهر(س) امام راحل(ره) را به همه تبریک و تهنیت عرض می‌کنم.

فاطمه اطهر(س) به عنوان بهترین الگو و نمونه برای مشی و سلوک زندگی و همچنین برای خلق و خوی و سبک زندگی است. گر چه دوران زندگی حضرت زهرا(س) دوران طولانی نبود، اما در عین حال کلمات، بیانات و حضورش و خطبه معروفش بعد از رحلت پدر بزرگوارش در مسجد مدینه و فرزندان برومندی که تربیت کرد؛ حسنین و زینبین؛ و همچنین شیوه او در اداره خانه و همسرداری به عنوان بهترین الگو برای زنان جامعه ما می‌باشد.

امروز در شرایطی که هستیم، الگوسازی برای سبک زندگی و رفتار ما بسیار حائز اهمیت است؛ همان که امروز به عنوان مراجع اجتماعی می‌نامیم و می‌خوانیم؛ برای حرکت در مسیر زندگی، علاوه بر داشتن قانون، مقررات، دانش و علم و تعقل و خردورزی، الگو نیز حائز اهمیت است.

خداوند می‌توانست اسلامش را توسط یک کتاب به جهانیان عرضه کند، اما این کار را نکرد؛ کتابش را بر قلب یک انسان والایی به نام پیامبر(ص) نازل کرد و گفت او آیه آیه آن کتاب را بر مردم بخواند و تلاوت کند و او عمل به آیات را در مقام عمل به مردم نشان دهد؛ که گفت شما عبادت اسلامی، نماز و حج را آنگونه که من انجام می‌دهم، انجام دهید.

پیامبر(ص) علاوه بر اینکه رسول، پیام‌آور، معلم و مبین کلام خدا بود، زندگی او هم الگو و نمونه و شاهد برای جامعه انسانی بود؛ یک الگو بهتر می‌تواند هادی انسان باشد و انسان را هدایت کند و در میان زنان بزرگ تاریخ، بهترینش الگوی فاطمی است و از آن الگو بالاتر نداریم؛ گر چه مریم مقدس در قرآن مجید و همچنین زنان دیگر چون مادر موسی دارای مقام و شأن بلندی هستند، اما در عین حال هیچ الگویی بالاتر و بهتر از فاطمه اطهر(س) سراغ نداریم.

نسبت به زنان جامعه، لازم می‌دانم چند نکته را به عرض شما برسانم؛ اولاً‌ دیدگاه همه، حتی خانم‌ها و ‌بویژه مردها و ‌دیدگاه همگان نسبت به مقام زن باید تصحیح شود؛ به زبان می‌گوییم زن و مرد مساوی هستند، هر دو انسان‌اند و دارای کمالات هستند؛ اما این گفتن کافی نیست؛ در مقام عمل، قانون‌گذاری و اجرا باید این حقیقت را ببینیم.

اگر زن با مرد از لحاظ خلقت و قدرت انسانی و کمالات معنوی و قرب به خداوند مساوی هستند؛ پس باید در عمل، رفتار، الگوی زندگی، برخورد و سخن گفتن هم این مقام مساوی را ببینیم و مشاهده کنیم.

تردیدی نداریم که خداوند زن و مرد را کنار هم قرار داده و به صراحت گفته است عمل صالح؛ «من ذکر او انثی»؛ به صراحت گفته «من عَمِل صالحاً من ذکرا او انثی»؛ به روشنی گفته «و من یعمل من الصالحات من ذکر او انثی»؛ اساساً خداوند ما را خلق کرده و عالم را آفریده برای اینکه محل آزمایش انسان‌ها باشد.

« وجَعَلْنا ما عَلَی الْأَرْضِ زِینَه لَها لِنَبْلُوَهُمْ أَیهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا»؛ خداوند می‌گوید همه زمین و همه زیورهای زمین و هر آنچه در زمین قرار دادیم برای این است که نشان داده شود کدام یک از شما بهتر عمل می‌کنید؛

«احسن عملا»؛ هر که بهتر عمل می‌کند و هر که کاراتر، مفیدتر است و هر که می‌تواند جامعه را به سمت سعادت ببرد؛ این تعبیر قرآن است و می‌گوید ما، شما و جهان و زینت را خلق کردیم، زینت زمین یعنی کوه‌ها، ‌دریاچه‌ها، رودخانه‌ها، جنگل‌ها؛ هر چه روی زمین است، زینت و زیور زمین است؛ همه اینها برای این است که معلوم شود کدام یک بهتر عمل می‌کنیم.

اینکه می‌گوییم جامعه اسلامی باید جامعه‌ رقابت سالم باشد، برای این است که خداوند در یک رقابت سالم ما را آفریده است؛ باید در اقتصاد جامعه، در مدیریت و در علم و دانش یک رقابت سالم باشد و این رقابت سالم وقتی امکان‌پذیر است که موانع را برداریم و فرصت‌ها را برابر کنیم.

وقتی فرصت برابر نیست چگونه می‌شود رقابت انجام داد؛ در مسایل اجتماعی، سیاسی، قضایی، قانون‌گذاری و فعالیت‌های علمی، اگر فرصت مرد با زن برابر نیست، چطور می‌شود این رقابت را انجام داد؟ شما به یکی همه فرصت‌ها را بدهید و به دیگری ندهی و بگویی این دو از نظر من مساوی و دارای مقام برابر‌اند؛ پس چرا فرصت برابر به اینها ندادیم.