به گزارش اکونا پرس،

مهدی پیرهادی درباره این طرح توضیح داد و گفت: به موازات تحولات جمعیت و توسعه شهرنشینی در جهان، مصرف انواع منابع و انرژی افزایش یافته و هر ساله تامین این منابع برای جمعیت روبه رشد شهری محدود تر میشود؛  از سوی دیگر استفاده بی رویه از منابع و انرژی، به ویژه انرژی های حاصل از سوخت های فسیلی به همراه انتشار طیف گسترده ای از آلاینده های شیمیایی و دیگر منابع آلوده کننده، کیفیت محیط زیست را به مخاطره انداخته است.

وی با بیان  اینکه در شرایط موجود، ارتقای کیفیت محیط زیست در کانون های شهری به عنوان یکی از مهمترین چالش های جوامع انسانی در هزاره سوم در کانون توجه برنامه ریزان و سیاست گذاران قرار گرفته است، اظهار داشت: از سوی دیگر مصرف بالای مواد غذایی، انرژی، مواد خام و آب در شهرها و ناتوانی بستر طبیعی در تامین همه این ملزومات در محدوده شهری، موجب شده که بسیاری از شهرها نیازمند انتقال این مواد و انرژی از مناطق بسیار دور دست باشند و بخش قابل ملاحظه ای از این مواد پس از مصرف به صورت پسماندهای صنعتی و خانگی، فاضلاب و انواع آلاینده ها در محیط زیست تخلیه شوند.

پیرهادی ادامه داد: بررسی ها نشان میدهد گرچه شهرها تنها 2 درصد سطح کره زمین را اشغال کرده اند، اما نیمی از جمعیت جهان را در خود جای داده اند. همچنین 78 درصد انتشار کربن، 60 درصد مصرف آب شرب و 76 درصد چوب مصروف مقاصد صنعتی، در شهرها به مصرف میرسد.

به گفته وی، نگرانی ها در خصوص کاهش کیفیت محیط زیست شهرها به عنوان یکی از مهمترین چالش های فراروی جامعه جهانی در کانون توجه قرار گرفته است و کلانشهر تهران نیز از این قاعده مستثنی نیست و بروز معضلات محیط زیست شهری و کاهش تاب آوری تهران به عنوان یکی از مهمترین دل نگرانی های مسئولین و شهروندان به شمار می آید.

رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران ادامه داد: قطعا ساماندهی این امر مستلزم اتخاذ تدابیر لازم برای کاهش آثار و پیامدهای تخریب و آلودگی های محیط زیست شهری است. در این میان وجود اطلاعات و داده های کمی و کیفی مناسب و همچنین سامانه های پایش کارآمد از ضروری ترین پیش شرط های تحقق این هدف محسوب میشود.

به گفته وی، داده ها و اطلاعات حاصل از پایش های مستمر، شالوده مدل سازی ها پیش بینی ها، و اطلاع رسانی و ارتقاء آگاهی های جامعه و سیاست گذاران و تصمیم گیران سطوح مختلف مدیریت کلان شهری هستند و وجود سامانه های پایش منسجم و فراگیر، از اهمیت بسیار زیادی در مدیریت محیط زیست شهری برخوردار است.

وی بر استقرار سامانه پایش و ارزیابی منابع آلاینده در زمره یکی از مهمترین ارکان سیاست گذاری و تصمیم گیری برای ارتقای کیفیت محیط زیست، تاکید کرد و افزود: ارائه تصویری شفاف و واقع گرایانه از وضعیت منابع آلاینده بر محیط زیست شهری، ایجاد هوشمندی سیاستی، ایجاد همزبانی و وفاق در ارائه گزارشات تحلیلی و عملکردی در زمینه محیط زیست شهر تهران و امکان مقایسه دستاوردهای محیط زیستی با سایر کلانشهرهای کشور و حتی کلانشهرهای سایر کشورها از ضرورت های ایجاد این سامانه است.

پیرهادی تاکید کرد: چنین سامانه ای ابزاری مهم و متوازن برای ارائه تصویری جامع، شفاف و منطبق با واقعیت از وضعیت محیط زیست شهر تهران است که می توان بر مبنای آن بخشی از عملکرد محیط زیست را مورد ارزیابی و قضاوت قرار داد.

وی، کمک به تجزیه و تحلیل اطلاعات و تخمین و برآورد ظرفیت ها و توانمندی ها برای بهبود کیفیت محیط زیست، زمینه سازی و ایجاد بسترهای لازم برای توسعه و پیاده سازی سامانهی یکپارچه اطلاعات محیط زیستی، تسهیل دسترسی آسان و سریع به اطلاعات و شاخصهای مناسب و شفاف محیطزیستی در حوزه منابع آلاینده را از جمله اهداف این طرح عنوان کرد.

پیرهادی خاطر نشان کرد: پاسخ به هنگام به نیاز اطلاعاتی ساختار تصمیم سازی، تصمیم گیری در حوزه منابع موجود آلاینده، کاهش خطاها و انحرافات و افزایش دقت و ارتقاء بهره وری در نظام اجرایی فعالیت های محیط زیست شهری، تامین درآمد پایدار حاصل از عوارض آلایندگی موضوع قانون مالیات بر ارزش افزوده، افزایش میزان اطلاع رسانی و مطالبه گری شهروندان در راستای ارتقای کیفیت محیط زیست شهری از دیگر اهداف ضروری این طرح است.

بر اساس این طرح که به تصویب اعضای شورای اسلامی شهر تهران رسیده است، سازمان فن آوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران (فاوا) مکلف است با همکاری اداره کل محیط زیست و توسعه پایدار، ظرف مدت 4 ماه، نسبت به ایجاد سامانه شناسایی و پایش منابع آلاینده به منظور نظارت بر فعالیت واحدهای تولیدی، صنعتی، معدنی و خدماتی آلاینده با استفاده از کلیه ظرفیت های خود و همچنین دستگاههای دولتی، مراکز تحقیقاتی و پژوهشی و نهادهای عمومی و مدنی و با رعایت قوانین و مقررات اقدام کند .