تشریح برنامه توسعه محله در سمپوزیوم "بازآفرینی شهری و تحلیل راهبردهای فضایی"

به نقل از اداره ارتباطات و امور بین الملل سازمان نوسازی شهر تهران، کاوه حاجی علی اکبری با بیان این که موضوع فرسودگی و ناکارآمدی بنا به علت های متنوع و متفات در برخی محلات شهری شکل می گیرد، توضیح داد: یکی از این دلایل، عامل اقتصادی است که منجر می شود ساکنان قدیمی از محله ها خارج شوند و محله تبدیل به سکونتگاه گروه های اجتماعی و اقتصادی خاص شود و در پی آن مسکن دچار فرسودگی می شود، فضاهای عمومی کیفیت خود را از دست می دهند و شرایطی به وجود می آید که ساکنان امکان بهسازی و نوسازی محله را از دست می دهند.

مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران افزود: عامل دیگر، مهاجرت های گسترده از شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ است که در پی آن محلات فرسوده بصورت خودانگیخته شکل می گیرند و از روز نخست مسکن، فضاهای عمومی و خدمات پشتیبان سکونت در آنها از کیفیت لازم برخوردار نیست.

علی اکبری با بیان این که در مکان ها و زمانهای مختلف برای مواجهه با مسئله فرسودگی، مجموعه ای متفاوت از راه حل ها و راهکارها پیش بینی شده است، یادآور شد: تمرکز سیاست های نوسازی از میانه دهه 80 عمدتاً بر نوسازی مسکن بوده و جنبه های اجتماعی، اقتصادی و محیطی خیلی مورد توجه قرار نگرفته است.

مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران گفت: در سیاست مداخله نوسازی با ضرورتی مواجه هستیم که بر اساس آن تمامی ابعاد و جنبه های مسئله می بایست با یکدیگر بصورت متوازن بهبود پیدا کند، به همین منظور برای مواجهه با فرسودگی و ناکارآمدی در شهرهای کشور نیازمند تدوین چارچوبی هستیم که بتواند فرآیند و محتوای مداخله را هدایت کند.

علی اکبری با اشاره به تدوین برنامه توسعه محله، تصریح کرد: مسکن، فضای عمومی، اقتصاد، موضوعات مربوط به سلامت و ... عواملی هستند که می توانند در توسعه محله مؤثر باشند.

وی با بیان این که توسعه محله ای را می توان در دو بعد رویه ای و محتوایی تقسیم بندی کرد، توضیح داد: بعد رویه ای که به حکمروایی شهری باز می گردد موضوعاتی همچون آموزش، حق برنامه ریزی و مشارکت دخیلان در فرآیندهای برنامه ریزی را شامل می شود و بعد محتوایی مجموعه ای گسترده ای از معیارها، شاخص ها و سنجه های کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی را در برمی گیرد که توزیع آنها می تواند محتوای توسعه محله ای را مشخص نماید.

مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران با بیان این که برنامه توسعه محله می بایست منجر به افزایش برخورداری، ایمنی، امنیت و پایداری شود، عنوان کرد: برنامه ریزی باید دربرگیرنده باشد، با مشارکت همه دخیلان تهیه شود، همه جانبه نگر باشد و جنبه های اجتماعی، کالبدی، اقتصادی و نهادی را با یکدیگر مورد توجه قرار دهد، مشکل سو باشد و روی حل کردن یا کاهش مشکلات محله تمرکز نماید.

علی اکبری تصریح کرد: برنامه توسعه محله، برنامه ای است که مشکلات کلیدی محله را شناسایی می کند، زمینه محور است و منحصر به فرد بودن شرایط هر محله را مد نظر قرار می دهد.

مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران ضمن ارائه اطلاعات جامعی در خصوص نحوه گردآوری اطلاعات، داده ها و سنجه ها و بارگذاری اطلاعات مربوط به هر محله در سامانه پیشخوان توسعه محلات، از تصویب 160 برنامه توسعه محله در ستادهای بازآفرینی مناطق خبر داد و گفت: برنامه های تهیه شده به نظام بودجه بندی سالیانه شهرداری تهران متصل شده اند و هر اقدامی خارج از این برنامه، شانسی برای اجرا پیدا نخواهد کرد.

علی اکبری اظهار داشت: پاشنه آشیل همه اقدامات بین بخشی در ایران و شاید سخت ترین کار در عرصه های شهری، کنار هم نشاندن دستگاه های مختلف اجرایی و رسیدن به برنامه ای است که همگان در مورد محتوا، زمانبندی و منابع آن اتفاق نظر داشته باشند، چون دستگاه ها ماهیت بخشی دارند و در چارچوب دستور کاری که برایشان تعریف شده عمل می کنند و خیلی آسان نیست که مأموریت جدید بین بخشی و یا فرابخشی که نیازمند همکاری باشد را در دستور کار خود قرار دهند.

مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران در این باره افزود: تلاش می کنیم از ظرفیتی که در ستاد بازآفرینی پایدار کلانشهر تهران و ارتباط مثبتی که میان مجموعه دولت و مدیریت شهری وجود دارد استفاده کنیم تا برنامه های توسعه محله از امکان تحقق برخوردار شوند.