نکته اساسی در نوسازی محلات از بین بردن فقر و توانمندسازی جوامع محلی است

به نقل از  اداره ارتباطات و امور بین الملل سازمان نوسازی شهر تهران، کاوه حاجی علی اکبری در مراسم افتتاحیه دوره آموزش توسعه کارآفرینی و توانمندسازی برای ارتقا بهره‌وری و نهادینه شدن روش‌های اجتماع‌محور در توسعه کسب‌وکارهای محلی در تعریف از محله اظهار کرد: بنده اعتقاد دارم آن چیزی که می‌تواند مفهوم محله را در دوران حاضر شکل دهد، موضوع منفعت مشترک است و مقیاس فضایی که بتوان منفعت مشترک را میان شهروندان ایجاد کند و آن چیزی که می‌تواند این منفعت مشترک را ایجاد و پررنگ کند و به آن جان بدهد مشارکت است وقتی من در ذهن خودم محله را تعریف می‌نمایم آن را در یک مقیاس فضایی میدانم که افراد بتوانند با همدیگر مشارکت نمایند در مورد دغدغه در موضوعی، یک نیاز، یک تقاضا با همدیگر مشارکت داشته باشند.

مدیر عامل نوسازی شهر تهران در مورد کارآفرینی بیان کرد: موضوع کارآفرینی، اشتغال و توانمندسازی ذیل سیاست‌های اجتماعی قرار می‌گیرد و یکی از ویژگی‌های سیاست اجتماعی این است که تمرکز به فضا ندارند و بیشتر به گروه‌های اجتماعی متمرکز می‌باشند. زمانیکه که راجع به موضوعی مانند بیکاری صحبت می‌شود، محله و مکانی که فرد زندگی می‌کند مهم نیست و مهم این است که شاخص بیکاری را کاهش بدهیم.

مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران به اعلام اینکه فقر از مشکلات بعدی محلات است ادامه داد: زمانی که بخواهیم فقر را بررسی نمائیم همه اتفاقاتی که رخ می‌دهد از قبیل کالبدی، فرسودگی محله، ناکارآمدی محله، رهاشدگی محله و افتادن محله در یک چرخه قفل و زوال که باز ریشه اصلی فقر می‌باشد. در کنار فقر مطلق، موضوع مهارت‌های پایه‌ای و عدم ارتباط با زنجیره اشتغال و بعنوان موضوعاتی است که اصطلاحاً اشتغال ناقص را به وجود می‌آورد و در مواردی هم که اشتغال وجود دارد، اشتغال کامل نیست.

علی اکبری در مورد نادیده گرفتن فقر توضیح داد: زمانی که از مداخله برای نوسازی صحبت به میان می‌آید نمی‌توانیم موضوع فقر را نادیده بگیریم و سیاست‌هایی مانند توانمندسازی، بانک پذیری و موضوعاتی از این دست از دل همین رویکرد بیرون می‌آید و مهم‌تر از همه مفهوم تسهیلگری هم در همین چارچوب شکل می‌گیرد.

علی اکبری همچنین در مورد کارآفرینی و توانمند سازی بیان داشت: زمانی که از کار و کارآفرینی، توانمندسازی صحبت می‌کنیم نمی‌تواند تغییراتی را که در مفهوم کار و اشتغال در یک دهه گذشته ایجاد شده است را نادیده بگیریم. در گذشته نه چندان دور زمانی که از توانمندسازی صحبت به میان می‌آمد، این موضوع به ذهن می‌رسید که افرادی که کار ندارند کارهایی از قبیل عروسک سازی، غذاهای خانگی و … انجام بدهند و امروزه اینها خیلی ابتدایی قلمداد می‌شوند و در واقع تعریف از کارآفرینی در چارچوب و اساساً مفهوم کار و اشتغال تغییر پیدا کرده است و در سیستم از کار و کارآفرینی بعنوان یک اکوسیستم مطرح می‌شود و باید انتظار داشته باشیم اگر این اقدامات به موفقیت برسد باید این جریان‌ها را مد نظر قرار دهیم.

علی اکبری در خاتمه سخنانش گفت: واقعیت این است که امروزه اقتصاد و اشتغال شهری به فرهنگ، دانش و صنایع دستی و از این قبیل موارد وابسته است و آنچه که مزیت برای رقابت برای او ایجاد می‌کند و می‌تواند به یک جریان پایدارتر برسد. در غیر این صورت تبدیل می‌شود به یک سری کارهای محدودی که به صورت موردی می‌شود انجام داد و صرفاً یک بار هم می‌شود انجام داد و تبدیل به یک موج میرا می‌شوند که به هیچ عنوان پایداری نمی‌توانند پیدا کنند مثل یک بیماری که به کپسول اکسیژن وصل می‌باشد و تا زمانی که به کپسول وصل است زنده است. و در پایان؛ شاید نقطه ضعف ما باشد که در گذشته این ملاحظات را در نظر نگرفته و امروز هم در حوزه توانمندسازی و کارآفرینی عملکرد محدودیتی داشته‌ایم.