«عصبانی نیستم» قفل صندوق توقیفی‌ها را می‌شکند؟

اردیبهشت‌ماه امسال فیلم «عصبانی نیستم» رضا درمیشیان که داستانی عاشقانه را از زندگی یک دانشجوی ستاره‌دار در زمان دولت نهم و دهم به تصویر می‌کشید، پس از گذشت پنج سال و پس از وارد شدن اصلاحات و ممیزی‌های متعدد به فیلم تا جایی که مقطع زمانی داستان نامشخص شد، به نمایش درآمد.

 این فیلم در این چند سال با اعتراض‌ها و واکنش‌های زیادی از طرف برخی گروه‌های سیاسی همراه بود تا از اکرانش جلوگیری شود ولی در آخر سازمان سینمایی تصمیم به اکران فیلم گرفت.

اگر چه پیش از این هم اکران برخی دیگر از فیلم‌های توقیفی مثل «به رنگ ارغوان» ابراهیم حاتمی‌کیا که بارها هم در تلویزیون پخش شده، این سوال را از مخالفان و معترضان این نوع فیلم‌ها مطرح می‌کرد که مگر چه اتفاقی خاصی با نمایش آن‌ها افتاده است، اما با شرایطی که «عصبانی نیستم» اکران شد نمی‌شود به راحتی از این مسئله گذشت که این شکل نمایش فیلم، موفقیت درخشانی را برای «عصبانی نیستم» به همراه نداشت؛ چرا که حتی امکان تبلیغ عادلانه‌ای هم به این فیلم اختصاص نیافت و تیزرهای آماده شده برای پخش در تلویزیون با حذف نقش اصلی زن فیلم همراه و در نهایت پخش آن کلا متوقف شد.

البته در این باره «عصبانی نیستم» تنها نبوده و فیلم «خانه دختر» شهرام شاه‌حسینی هم به شکلی دیگر زیان کرد، چون با اصلاحاتی اکران شد که به زعم بسیاری از کسانی که فیلم را در جشنواره فجر دیده بودند، اتفاق اصلی فیلم دچار تغییر شد و حتی به طعنه و کنایه گفته می‌شد که فیلم دیگری به نمایش درآمده است.   

ابراهیم داروغه‌زاده ـ معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی  ـ در این باره به ایسنا گفته بود که مشکل فیلم «خانه دختر» حل شده و حتی قرار بوده یک سکانس کامل فیلمبرداری شود.

او درباره «آشغال‌های دوست‌داشتنی» هم اظهار کرده بود: نباید فراموش کرد بخشی از فیلم به فتنه سال 88 مربوط است که به هر حال آن مسئله خط قرمز نظام است، یعنی مسئله فتنه از آن جنبه‌ای که محسن امیریوسفی به آن نگاه کرده مردود و جزو خطوط قرمز است که طبیعتا شورای پروانه نمایش هیج دوره‌ای به آن مجوز نخواهد داد، ولی آقای امیریوسفی آن‌ بخش‌ها را اصلاح کرده و مواردی که جزو فتنه بوده همه برطرف شده است و الان فیلم تبدیل شده به اثری که فضای گفتمانی ایجاد می‌کند و فرزندان یک خانواده مثل فرزندان یک نظام هر کدام با طرز تفکری متفاوت با یکدیگر گفت‌وگو می‌کنند.

با این حال طبق اعلام قبلی قرار بود علاوه بر «خانه دختر» و «عصبانی نیستم»، فیلم‌های دیگری مثل «خانه پدری» کیانوش عیاری و «آشغال‌های دوست‌داشتنی» محسن امیریوسفی هم  با گرفتن مجوز اکران خیلی زودتر نمایش داده شوند، ولی از آنجا که عیاری زیر بار نرفت تا «خانه پدری» را با حذف یک سکانس مهم از ابتدای فیلم نمایش دهد مجوز اکران محدود آن صادر شد که از نظر عیاری این کار به نوعی از سر باز کردن بود و به همین دلیل تاکنون حاضر نشده «خانه پدری‌»اش را در هیچ سینمایی نمایش دهد.

همچنین از فیلم «پارادایس» عطشانی و فیلم امیریوسفی که به گفته داروغه‌زاده مشکل هر دو هم حل شده فعلا خبری نیست و البته در این بین معلوم نیست تکلیف دیگر فیلم‌های توقیفی چه می‌شود و آیا قرار هست پس از «عصبانی نیستم» فیلم‌های مشکل‌دار دیگری هم نمایش داده شوند یا خیر؟ مخصوصا اینکه از فیلم‌هایی مثل «گزارش یک جشن» حاتمی‌کیا، «خرس» خسرو معصومی، «صد سال به این سال‌ها» سامان مقدم و «خیابان‌های آرام» کمال تبریزی هیچ خبری مبنی بر پیگیر بودن تهیه‌کنندگانشان نیست و البته این باعث نشده که کارگردانان این فیلم‌ها از این وضعیت راضی باشند.

در این باره به اعتراض حاتمی‌کیا در همین جشنواره سال گذشته فجر می‌توان اشاره کرد که در نشست خبری فیلم «به وقت شام» گفت: «دلم می‌خواهد فیلمم پخش شود، چون دچار یک سوءتفاهم شده است. خجالت می‌کشم از اینکه جلوی پخش فیلمی مثل گزارش یک جشن را گرفته‌اند و از این بابت افتخار نمی‌کنم که در جمهوری اسلامی فیلمی دارم که پخش نشده است.»

با وجود اینکه خبری رسمی از ادامه روند اکران فیلم‌های مشکل‌دار نیست، اما پیگیری و شنیده‌های موثق ایسنا حاکی از این است که احتمال اکران عمومی «آشغال‌های دوست‌داشتنی» امیریوسفی و «پارادایس» به کارگردانی علی عطشانی در آینده‌ای نه چندان دور زیاد است و باید منتظر ماند تا ببینیم این زمان کی فرا می‌رسد!