«خجالت نکش»،یک کمدی شریف

 فیلم داستان زندگی زن و شوهری را روایت می‌کند که با داشتن پسرانی بزرگ و عروس در سن میانسالی بچه‌دار می‌شوند. این اتفاق آن هم در روستایی کوچک که هیچ چیز از دید اهالی پنهان نمی‌ماند، زن و شوهر را دچار اتفاقاتی می‌کند. اتفاقاتی که در نهایت باعث جدال این دو با یکدیگر می‌شود و...

اولین اکران فیلم در جشنواره فیلم فجر بود،فیلمی که به نظر نمی آمد اقبال زیادی داشته باشد اما حضور بازیگرانی چون احمد مهران فر و شبنم مقدمی هم دور از نظر نبود.

«خجالت نکش»موضوع خوبی را روایت می کند،مسئله ای که برای بسیاری تابو و خط قرمز است و این موضوع در قالب طنز بسیار بانمک و جالب شده است.

«خجالت نکش» کمدی شریفی است؛ شریف به آن جهت که به سمت لودگی نمی رود و داستان سالمی را روایت می کند و این خود اتفاق خوبی است«خجالت نکش» شروع به موقعی دارد، روان پیش می رود و رویدادهایش مناسب و به اندازه اند و نقطه اتمامش نیز خوب و به موقع است. فیلم ریتم خوبی دارد، پرکشش است و سعی می کند در چارچوب قواعد ژانری خود قرار بگیرد.در طراحی رویدادها و داستانک ها دست به تکرار نمی زند، موقعیت های کمیک اش واقعا بامزه اند و مخاطب را به خنده می اندازند اما شاید این شوخی ها بسیار یادآورسریال «پایتخت» باشد.

شوخی هایی که ناشی از خنگی و دست و پاچلفتی شخصیت های داستان اند و عموماً براساس پاره ای از سواتفاهم ها و بدشانسی ها اتفاق می افتد.

فیلمنامه به رغم ژانر کمدی اش نسبتاً گاف ندارد و بر مبنا منطقی ای بناشده است اما برخی بی توجهی در روایت داستان به چشم می خورند

«خجالت نکش» فیلمی است که با نادیده گرفتن برخی ضعف های ساختاری و داستانی اش، می تواند گزینه خوبی باشد در جهت تغییر نوع نگاه مخاطب عام برای انتخاب و تماشای فیلم کمدی ای که سطح قابل قبولی دارد و برای خنداندن مخاطبش دست به هر عمل وقیحانه ای نمی زند.

انتخاب بازیگران هم در نوع خود جالب است،مقصودی با انتخاب بازیگرانی چون کاوه آهنگر و میثاق جمشیدی نوستالژی را از بازی دوران کودکی آنها به مخاطب هدیه داد وبا آوردن بازیگران تلویزیونی چون الناز حبیبی،لیندا کیانی و سام درخشانی نشان داد آنها در سینما هم می توانند موفق عمل کنند.

بازی شبنم مقدمی و احمد مهران فر نیز بی شک یکی از بهترین بازی هایشان خواهد بود،چه در ادا لهجه روستایی و هم اکت های بازیگری.