رقابت دشوار فعالان مستقل با تئاترهای ارگانی/آیا مدیران تئاتری حواسشان هست؟
در سالهای اخیر فیلمهای ارگانی اغلب در شرایطی نابرابر، فضای اکران را در اختیار گرفته و با توزیع بلیت رایگان و تردستیهایی از این جنس برای مدتی طولانی با حضور در اکران فضا را برای بخش خصوصی واقعی تنگ کردهاند.
حالا تئاترهای ارگانی هم به این جرگه اضافه شدهاند. تئاترهایی که با مشارکت پُرتعداد نهادهای مختلف و با تبلیغات فراوان به روی صحنه میروند و مخاطبان آنها نیز به صورت دعوتی و بدون فروش بلیت به تماشای این آثار دعوت میشوند.
اغلب سازمانها و نهادهای فعال در بخشهای فرهنگی ترجیح میدهند تا به جای حمایت از جریان مستقل، بودجه اندک خود را به چنین نمایشهایی اختصاص دهند. نمایشهایی که هیچ گاه آمار و ارقام دقیقی درباره هزینههای آنها و همچنین مخاطبان آنها منتشر نمیشود و فقط از نمایشی به نمایش دیگر تداوم مییابند.
این روند شرایط دشواری را برای فعالان مستقل تئاتر ایجاد کرده به گونه ای که برخی از نیروهای قدیمی تئاتر در سالهای اخیر برای روی صحنه بردن نمایشهایشان به شدت در مضیقه هستند و حتی سالن رایگانی هم برای اجرا در اختیارشان قرار نمیگیرد ولی ارگانیها که بعضا عقبه ای هم در کار تئاتر ندارند نه فقط فضاهای چندهکتاری برای اجرا دارند بلکه از بنگاههای اقتصادی گرفته تا ارگانهای متصل، هزینه های فراوان در اختیارشان قرار میدهند و کلی تبلیغات محیطی هم بهشان تعلق میگیرد.
این وضعیت قطعا در درازمدت به سرخوردگی بیشتر فعالان مستقل تئاتری منجر خواهد شد که گاهی برای داشتن چند استند تبلیغاتی هم باید درگیر بوروکراسیهای بی حاصل شوند. آیا معاونت هنری ارشاد برای کنترل حضور ارگانیها در تئاتر برنامه ای دارد؟؟
ارسال نظر