دست به دست هم برای دانش آموزان ایران زمین

به نقل از روابط عمومی موسسه خیریه دارالاکرام، نوزدهمین سالگرد تاسیس موسسه دارالاکرام روز پنجشنبه 20 آذر ماه در ستاد مرکزی این موسسه برگزار شد.

در ابتدای این مراسم خلاصه ای از فعالیت و شیوه عملکرد موسسه خیریه دارالاکرام توسط مجری قرائت شد. سپس ویدئویی با همین مضمون برای مخاطبان به نمایش درآمد. در ادامه به مناسبت 10 دسامبر، مصادف با روز حقوق بشر، نماینده کمیسیون حقوق بشر اسلامی در ایران پیام امسال دبیرکل سازمان ملل متحد آنتونی گوترش را قرائت کرد. متن بیانیه دبیرکل سازمان ملل بدین شرح بود: «همبستگی و همکاری، واکنشی موثر به همه گیری کووید-19»

همه گیری کووید-19 دو حقیقت اساسی در مورد حقوق بشر را تقویت کرده است:

نخست، نقض حقوق بشر به همه ما آسیب می رساند.

همه گیری کووید-19 تاثیر نامتناسبی بر گروه های آسیب پذیر، از جمله کارکنان خط مقدم، افراد دارای معلولیت، سالخوردگان، زنان و دختران و اقلیت ها داشته است. این مسئله افزایش پیدا کرده است، زیرا فقر، نابرابری، تبعیض، تخریب محیط زیست طبیعی و سایر ناکامی های حقوق بشری باعث ایجاد شکنندگی های عظیم در جوامع ما شده است. 

در عین حال، این همه گیری با فراهم آوردن دستاویزی برای اقدامات امنیتی سنگین و اقدامات سرکوبگرانه که فضای مدنی و آزادی رسانه ها را محدود می کند، حقوق بشر را تضعیف می نماید. 

واقعیت دوم که توسط همه گیری برجسته شده، این است که حقوق بشر فراگیر است و از همه ما محافظت می کند.

واکنشی موثر به همه گیری برجسته شده، این است که حقوق بشر فراگیر است و از همه ما محافظت می کند. واکنشی موثر به همه گیری باید بر اساس همبستگی و همکاری باشد.

رویکردهای تفرقه افکنانه، اقتدارگرایی و ملی گرایی در برابر یک تهدید جهانی، بی معناست. مردم و حقوق آنان باید اساس پاسخ به همه گیری و بهبودی از آن قرار گیرند. برای غلبه بر این همه گیری و محافظت از ما برای آینده، به چارچوب های فراگیر مبتنی بر حق، مانند پوشش سلامت برای همه نیاز داریم. فراخوان اینجانب برای اقدام برای حقوق بشر بیانگر نقش اصلی حقوق بشر در واکنش به بحران، برابری جنسیتی، مشارکت عمومی، عدالت اقلیمی و توسعه پایدار است. در روز حقوق بشر و در سایر روزها، اجازه دهید به گونه ای جمعی تصمیم بگیریم که با حقوق بشر اساسی برای بهبودی از همه گیری کووید-19 و ایجاد آینده ای بهتر برای همه عمل کنیم.

در ادامه مراسم، از کلیپ پیام محمدرضا شفیعی کدکنی سفیر موسسه به مناسبت نوزده سالگی موسسه خیریه دارالاکرام رونمایی شد. او آخرین اثر خود یعنی کتاب«طفلی به نام شادی» را به این موسسه اهدا و در پیام خود بیان کرد:با احترام بسیار برای پایه گذاران و گسترش دهندگان دارالاکرام حضرت ابوالفضل العباس «ع».خیلی سخت است که در این فرصت های کوتاه آدم بتواند حرفی بزند که همه ی جوانب مشکلات اجتماعی این مملکت و کسانی را که مخاطبان شما و زیر پوشش خدمات شما هستند را تحت تاثیر قرار دهد. ولی این را می دانم که هر قدم کوچکی که شما بردارید و هر قدم کوچکی که فرزندان ایران در راه تعالی  آموزش خودشان بردارند بی تردید آثاری همیشگی در تاریخ اجتماعی ما خواهد گذاشت. 

سپس سخنران اصلی مراسم مصطفی ملکیان در باب ضرورت عقلانی و اخلاقی آموزش عمومی روی صحنه حاضر شدند.

ایشان در مقدمه، عمومی بودن آموزش را به نوعی بازخوانی و آن را به معنای محدود نبودن به تحصیلات و دوره های خاص از زندگی تعریف کردند. «منظور از آموزش عمومی، آموزشی فراتر از تحصیل در مدارس است که معطوف به تعلیم و تربیت افراد برای یادگیری مهارت یا دانش مورد نیاز مشاغل و حرفه های جامعه است. آموزش دیدن برای تصدی یک شغل و حرفه در جامعه فی نفسه چیز بدی نیست و بلکه لازم و ضروری است اما آیا این تنها نیاز آموزشی انسان است؟»

وی در ادامه افزود: ما می دانیم که انسان نیاز به استقلال دارد و بخش مهمی از فردیت مستقل افراد متکی به استقلال مالی است. بنابراین برای استقلال مالی نیاز به درآمد دارد. برای داشتن درآمد باید یک شغل داشته باشد. داشتن شغل منوط به یادگیری یک مهارت است که باید از طریق آموزش فراهم شود. نظام آموزش و پرورش تحصیلی بدین منظور ساخته شده است که افراد با آموزش های مقدماتی و سپس تخصصی برای تصدی مشاغل مختلف در اجتماع آماده شوند و این نقص نظام آموزش و پرورش است. به تعبیر یکی از چهره های جهانی، تعلیم و تربیت این آموزش و پرورش بردگان است. هدف از این نوع آموزش بقاء و حیات است. آموزش و پرورش کشور ما برده پرور است چون هدفش فقط آموزش برای کسب شغل و مهارت است. هر برده ای برای خدمت رسانی نیاز به آموزش دیدن دارد تا بتواند بهتر خدمت کند.عمومی بودن آموزش یعنی آموزش هایی به افراد داده شود که در همه ابعاد زندگی و در طول زندگی بدان نیاز دارد نه فقط آموزشی که برای به دست آوردن یک شغل نیاز دارد. نظام آموزش و پرورش محدود به درس خواندگی افراد در یک سن مشخص است و برای افراد در یک محدوده سنی مشخص طراحی شده است. در حالی که روانشناسی رشد میگوید زندگی مراحلی و هر مرحله ویژگی های خاص خودش را دارد. آموزش دادن تمام مهارت های لازم زندگی در یک مقطع امکان ندارد و هر دوره های شرایط خاصی برای آموزش دیدن دارد. بنابراین نمی توان یک دوره از زندگی را به عنوان دوره آموزش در نظر گرفت که فرد پس از طی آن وارد زندگی شود. ما باید بین درس خواندگی و فرهیختگی تفاوت قائل شویم. به نظر من هدف از آموزش عمومی باید فرهیختگی باشد. این دو عنوان با هم تفاوت هایی دارند. درس خواندگی باید اجباری و رایگان باشد. یعنی همه فرزندان جامعه مجبور باشند که درس بخوانند و طبیعتاً باید رایگان باشد تا افراد کم برخوردار و فقیر از این ضرورت و امر لازم محروم نشوند. اما فرهیختگی نمی تواند اجباری باشد و نیاز به داوطلب بودن فرد دارد. تفاوت دیگر این دو در محدود بودن آنها است. دوره تحصیل و درس خواندگی پایان دارد. یعنی شما درس می خوانی و مدرک میگیری و تمام می شود. اما فرهیختگی پایان ندارد و انسان در همه زمینه ها و در همه عمر می تواند فرهیختگی خود را افزایش دهد.ملکیان در پایان عنوان کرد: تفاوت دیگر این است که در درس خواندگی و تحصیل تفاوت سطح وجود دارد. یعنی یک استاد و یک دانش آموز وجود دارد و ضرورت هم دارد. یعنی برعکس چیزی که در برخی مدارس جدید مد شده است این است که معلم در مقام استادی باید به دانش آموز مطلبی بیاموزد نه اینکه با او گفتگو کند. البته این به معنای متکلم وحده بودن یا سرکوب دانش آموز نیست ولی در واقع این دو، سطح مختلفی دارند. یک نفر چیزی را بلد است و می خواهد به دیگری آموزش دهد. این به معنای تفاوت سطح است. ما در فرهیختگی این را نداریم و مواضع برابر است. 

سپس از ایشان به واسطه مقام شامخ شان تجلیل شد.

در بخش پایانی برنامه علی اکبر زین العابدین روانشناس، نویسنده کودک و سردبیر گروه سنجاق قفلی، محمد مسلمی بازیگر و مجری کودک و محمد معتضدی دوبلور و بازیگر دعوت شد تا هم از آنها تقدیر شود  و هم آنها حمایت خود را از موسسه خیریه دارالاکرام و پویش «مدرسه برای همه» اعلام کنند. 

علی اکبر زین العابدین در معرفی پویش «مدرسه برای همه» اینطور بیان کرد: این پویش حاصل یک جلسه در گروه سنجاق قفلی است، گروهی برای ترویج کتاب های کودک و نوجوان. اگر ما امروز از ترویج کتاب های کودک و نوجوان می گوییم، امروز چهار میلیون دانش آموز از تحصیل هوشمند برخوردار نیستند.پس ما از ترویج کدام فرهنگ کتابخوانی سخن می گوییم؟ بسیاری از دانش آموزان امسال نتوانستند الفبای فارسی را بیاموزند و ما هم نمی توانیم به آنها بگوییم درجا بزنید و درس نخوانید. امروزه ما با یک فاجعه انسانی مواجه هستیم و اگر در مدت زمان کوتاهی کاری انجام ندهیم، شاید هرگز نتوانیم خود را ببخشیم و این ضایعه جبران نشود. به همین دلیل از اهالی فرهنگ و ادب کودک و نوجوان کمک گرفتیم تا این خواسته را عنوان کنند تا اعتماد و جلب نظر بیشتری پیرامون این مسئله باشد. بعد از این به دنبال موسسه ای بودیم تا بتوانیم هدایای مردمی را بدان بسپاریم. با آشنایی قبلی که من از موسسه خیریه دارالاکرام داشتم تصمیم گرفتم این موسسه را انتخاب کنم و خدا را شکر دوستان من در موسسه دارالاکرام به خوبی با گروه و هدف نهایی ما همراه شدند. تا به امروز حمایت خوبی از این پویش صورت گرفته و هدایای نقدی و غیر نقدی بسیاری به دست ما رسیده است. سپس محمد مسلمی حمایت خود را از این پوشش اینطور اعلام کرد: خداوند از سال 64 به ما کمک کرد و ما در حال کار برای کودکان هستیم و در بسیاری از شهر ها و روستا ها اجرا برنامه داشته ایم. بسیار خوشحالم که سفیر موسسه دارالاکرام هستم و این پویش کاری اساسی و ریشه ای است. بچه های امروز بسیار نیازمند کمک هستند چه بچه هایی که شرایط مالی مساعدی دارند و چه آنهایی که ندارند. مشکلاتی از جمله چاقی، استرس، ترس و در نهایت فضای مجازی که امروز باید از طریق آن آموزش ببینند.من از طرف تمام هنرمندان گروه کودک این مسئله را عنوان می کنم که خداوند ما را واسطه ای برای شادی بچه های این سرزمین قرار داده پس از ما  و هنرمان استفاده کنید. خدا را شکر می کنم که تا حدودی توانستیم موفق باشیم و رسالت خود را انجام دهیم. 

در ادامه محمد معتضدی در ارتباط با این پویش گفت:بسیار از خداوند ممنون هستم که چنین تقدیری برای من رقم زد که امشب در کنار شما و حامی پویش شما باشم. امیدوارم لیاقت داشته باشم و اگر دنیای هنر بخش کوچکی از خود را به من اختصاص دهد، خوشحال می شوم که جزوی از این پویش باشم تا قدمی در جهت بهتر شدن حال هموطنانم بردارم. سپس از این عزیزان نیز تقدیر به عمل آمد.