لامینور، فیلمی بیرمق در گیشه
لامینور به عنوان آخرین اثر داریوش مهرجویی فروشی کمتر از حد تصور داشت و آنچنان که پیشبینی میشد نتوانست در گیشه موفق ظاهر شود. این اثر که پیشتولید آن در سال ۹۸ آغاز شد، یکی از پرحاشیهترین آثار سینمای مهرجویی است.
به نقل از همت خبر، لامینور به نویسندگی مهرجویی و وحیده محمدی، تهیهکنندگی رضا درمیشیان و بازی علی نصیریان حاضر به شرکت در سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر نشد و مقرر بود بعد از جشنواره و از ۱۸ اسفندماه اکران شود که به دلیل صادر نشدن مجوز نمایش، این اتفاق در هفتم اردیبهشت ماه رخ داد. حواشی رخ داده پیرامون مجوز نمایش این فیلم و ویدئویی که از مهرجویی منتشر شد، موجی از احساسات را در بین مخاطبان سینما به راه انداخت و موجب اظهار نظرات مختلفی شد. در این بین برخی این اقدام را نقد کردند و عده زیادی نیز طبق معمول به صورت هیجانزده با این موضوع روبرو شدند.
به هر حال با این حواشی، برخی از کارشناسان توقع داشتند با توجه به موجی بزرگی که در حمایت از سینمای مهرجویی و لامینور ایجاد شد، این فیلم بتواند در گیشه به موفقیت چشمگیری برسد اما این مهم حداقل در چند ماه بعد از اکران این فیلم هنوز رخ نداده؛ اتفاقی که شاید بتوان آن را حتی به لحاظ اجتماعی و جامعهشناسی نیز مورد نقد قرار داد.
در این بین البته، علی نصیریان با بیان اینکه در این سن و سال به گیشه فکر نمیکنم، معتقد است: لامینور، در همه ابعاد فیلمنامه و ساخت، فیلم مهرجویی و برآمده از جهان اوست. فیلمی که من را به عنوان یک بازیگر به چالش میکشید و همین موضوع دلیل محکمی برای پذیرفتن آن بود.
نصیریان البته موضعگیری خود را در قبال عدماستقبال چشمگیر از لامینور اینگونه بیان کرد: مهرجویی همیشه مخاطبان خاص خود را داشته و سینمای او نوع خاصی از سینماست. به هر حال برای یک فیلم کیفیت اصل است و جدا از اینکه چند نفر این فیلم را ببینند، اعتقاد دارم هر فردی که لامینور را در سینما ببیند، از آن لذت میبرد.
در پایان باید تاکید کرد که داریوش مهرجویی نامی پرآوازه در سینمای ایران است و با ساختن آثاری مانند گاو، آقای هالو، پری، لیلا، هامون، مهمان مامان و سنتوری، دین خود را به سینمای ایران با بالاترین کیفیت ادا کرده و امضای خود را در فرهنگ کشور به ثبت رسانده است؛ پس فارغ از اینکه لامینور در گیشه به چه سرنوشتی دچار میشود، هنوز هم باید به احترام مهرجویی و سینمای او ایستاد.
ارسال نظر