به گزارش اکونا پرس،

سپاهان به لطف تفاضل گل بهتر قهرمان نیم فصل شد اما پرسپولیس همچنان مدعی قهرمانی لیگ برتر است و به نظر میرسد رقابت نیمه دوم فصل جذابتر از نیمه اول آن دنبال شود، به خصوص برای سرخپوشان که پنجره های بسته به رویشان باز می‌شود و خریدهای جدید می‌توانند برای این تیم به میدان روند. این مسئله ممکن است چالش‌های جدیدی برای سرمربی این تیم به وجود آورد.

پرسپولیس نیم فصل اول هرچه کمبود بازیکن داشت به جایش از ثبات برخوردار بود؛ عاملی که فلسفه مربیگری برانکو است. مربی کراوات پرسپولیس به شدت به سیستم بازی و ترکیب اصلی تیمش وفادار است و همیشه ثبات در ترکیب و آرایش تیمی را بر ایجاد تغییرات ترجیح می‌دهد. بازیکنان در تیم برانکو به سختی به ترکیب اصلی میرسند و خیلی سخت تر از ترکیب خارج می‌شوند و معمولاً بازیکنان اصلی از حاشیه امنیت بالایی برای حضور در زمین برخوردارند. پرسپولیس 97 شاید یکی از بی‌نظیرترین تیم های تاریخ این باشگاه باشد که با کمترین تعداد بازیکن بهترین نتایج را کسب کرد و تا سال‌های سال در مورد این تیم گفته خواهد شد. این موضوع کار را برای نفرات جدید بسیار سخت کرده است به خصوص در میانه میدان که با توجه به خریدهای جدید، این تیم با ترافیک بازیکن در این پست مواجه است و این علامت سوال پیش می‌آید که پرسپولیس نیم فصل دوم با چه ارنجی پا به میدان خواهد گذاشت.

احتمال اول؛ تغییر سیستم. گفتیم که برانکو به شدت به آرایش تیمش وفادار است که البته با توجه به نتیجه‌گیری این تیم در نیم فصل اول و دو فصل قبل و اصل دست نزدن به ترکیب تیم برنده این روش منطقی است. برانکو بیشتر دوران حضورش در پرسپولیس تیم را با سیستم 2-4-4 روانه میدان کرده است، گاهی خطی و بیشتر مواقع لوزی. و بعید به نظر میرسد شاهد تغییر سیستم در بازی پرسپولیس باشیم اما چنانچه برانکو بخواهد از نفرات جدید بیشتر در ترکیب استفاده کند شاید مجبور به تغییر سیستم شود. نزدیکترین چیدمان به داشته‌های بازیکنان فعلی و خریدهای جدید تیم سیستم 1-4-1-4 است. آرایشی که همزمان پرسپولیس می‌تواند از کامیابی‌نیا (نوراللهی)، نعمتی (نواللهی)، رسن (سروش رفیعی)، ترابی و عالیشاه استفاده کند. این ترکیب بسیار جذاب و هیجان‌انگیز خواهد بود. حضور بازیکنان فانتزی و خلاق و حضور وینگرها و هافبک‌های با میل تهاجمی زیاد به ترکیب میتواند زیبایی بازی سرخپوشان را چند برابر کند و البته از نفرات جدید در کنار بازیکنان فعلی بیشتر بهره ببرد.

احتمال دوم: تداوم بازی با سیستم قبل. احتمال دوم و قویتر این است که برانکو همچنان اصرار بر سیستمی داشته باشد که در نیم فصل اول امسال و دو سال قبل با آن نتیجه گرفته یعنی با همان آرایش 2-4-4 لوزی تیمش را روانه میدان کند. در آن صورت فشردگی و تراکم بازیکن در سه ضلع جلوی لوزی زیاد و رقابت برای رسیدن به ترکیب اصلی برای بازیکنان بسیار سخت می‌شود. پرسپولیس در نیم فصل اول معمولاً از نعمتی، عالیشاه و رسن استفاده میکرد و نوراللهی که بازیکنی با قابلیت بازی در دو پست هافبک دفاعی و وینگر است گاهی به جای کامیابی‌نیا و گاهی در پست وینگر بازی میکرد و اینقدر عملکرد خوبی داشت که به تیم ملی هم دعوت شد. عالیشاه هرچند فصل را خوب شروع نکرد اما رفته رفته به شرایط ایده‌آل رسید و بازیکن تاثیرگذار تیم در هفته‌های پایانی نیم فصل اول بود که با عنوان بهترین پاسور لیگ برتر نیم فصل را به پایان رساند. رسن را میتوان کم نوسان‌ترین بازیکن یکسال و نیم اخیر پرسپولیس نامید که همیشه در فرم خوب قرار داشته و به تیم کمک کرده است. نعمتی که آچار فرانسه برانکو در کمبود بازیکن بود نمایش قابل قبولی در نیم فصل اول داشت که این مسئله کار را برای قرار گرفتن ترابی و رفیعی در ترکیب سخت میکند.

در این میان یک احتمال دیگر وجود دارد و آن این است که برانکو بخواهد از ترابی در خط حمله استفاده کند کاری که دو فصل قبل و پس از اضافه شدن سروش رفیعی در نیم فصل و انتقال مسلمان به پست وینگر چپ با وحید امیری انجام داد و او را به خط حمله منتقل کرد. این جا‌به‌جایی با توجه به عملکرد ضعیف منشا در گلزنی و احتمال خروج این بازیکن از ترکیب اصلی پرسپولیس و البته آمار خوب گلزنی ترابی در سایپا دور از ذهن به نظر نمیرسد. در این صورت، با اضافه شدن ترابی به خط حمله کمی از تراکم میانه میدان کاسته میشود. حالا باید منتظر ماند و دید برانکو با این چالش جدید چگونه مواجه میشود. آیا با تغییر سیستم یا جا‌به‌جایی نفرات کار را برای بازی همزمان بازیکنان آماده فعلی و جدید هموار می‌کند یا مثل فصل گذشته که مسلمان را از ترکیب خارج کرد این فصل هم یک یا دو ستاره را نیمکت نشین می‌کند تا با نیمکت قوی در ادامه لیگ و فصل جدید لیگ قهرمانان حضور پیدا کند. البته همه این احتمالات بدون در نظر گرفتن لیست خروجی است.

پرسپولیس لیگ برتر نیم فصل اول برانکو سپاهان