جای خالی ۹۰ و پرسپکتیو!

شبی که موضوع «پرسپکتیو» به دنیای عبارت‌های فوتبالی اضافه شد شامگاه پنجم آذرماه سال گذشته بود. دیدار تیم‌های پرسپولیس و تراکتورسازی ۴ آذر در حالی تمام شد که احسان حاج‌صفی یک گل به پرسپولیس زد ولی داور خط اعلام کرد ضربه در موقعیت آفساید زده شده است! 
یک شب پس از بازی در برنامه ۹۰، عادل فردوسی‌پور با کمک گرفتن از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف توانست اثبات کند که توپ در لحظه‌ای به حاج‌صفی رسیده که در موقعیت آفساید نبوده است. او با علم ریاضی، محاسبات، کالیبره کردن و هنر نشان داد که گل احسان حاج‌صفی به سرخپوشان در شرایط سالم به ثمر رسیده است. اتفاقی که قبل از آن هرگز در عالم فوتبال رخ نداده بود و مشخص شد می‌توان با بهره گیری از علم و دانش هر موضوعی را به دقت بررسی کرد؛ گر چه در آن شب داود رفعتی رئیس دپارتمان داوری فدراسیون فوتبال روی خط آمد و باز هم تأکید داشت که گل آفساید بوده است! 
امشب باز هم یکی دیگر از دوشنبه‌های دیگری است که برنامه ۹۰ پخش نمی‌شود و جای خالی برنامه عادل فردوسی‌پور و ذره‌بین دقیقش به شدت احساس می‌شود. گر چه در این مدت بار‌ها از این قبیل اتفاقات در فضای فوتبال بوده و در واقع مغفول مانده است که تعدادی از آن‌ها عبارتند از: 
- گل سالم داماش در حساس‌ترین بازی این فصلش که کمک‌داور آن را آفساید اعلام کرد یکی از این قبیل موارد بود. گلی که به هیچ عنوان آفساید نبود و البته کسی نبود به این مسئله رسیدگی کند!
- گل سالم علی کریمی در اصفهان به سپاهان که البته داور بدون هیچ دلیلی آن را رد کرد و شاید اگر پاتوسی در دقیقه ۹۸ موفق به زدن آن گل نمی‌شد امروز داد استقلالی‌ها بلندتر از این شنیده می‌شد!
- درگیری هواداران تراکتورسازی با بازیکنان خودشان، اعضای تیم پیکان و تخریب ورزشگاه یادگار امام و ماشین‌های نیرو‌های انتظامی نیز یکی دیگر از این قبیل موارد بود. 
- درگیری طرفداران پرسپولیس و سپاهان که منجر به شکستگی سر و دست تعدادی از هواداران دو تیم شد هم از موارد مهمی بود که بدون ۹۰ کامل به آن‌ها پرداخته نشد!
- جنجال باشگاه الزورا از حمله به اعضای تیم ذوب‌آهن و سپس توهین به ایران و ایرانی از سوی صفحه رسمی این باشگاه هم یکی دیگر از موارد مورد بحث در روز‌های اخیر بود!
بی شک در نبود ۹۰ و موشکافی‌هایش با پرسپکتیو، بلبشوی موجود در فوتبال هر روز به سمت تاریکی بیشتر رفته و مسئولانی که حتی در زمان بودن چنان برنامه‌ای پاسخگو نبودند، حالا قُلدرمأبانه‌تر از قبل رودرروی باشگاه‌هایی می‌ایستند که بخش اعظم جمعیت کشور را حامی خود می‌بینند. سؤال مهم، چرایی تأیید قطع پخش برنامه ۹۰ از سوی شورای نظارت بر صدا و سیماست که به تازگی (هفته قبل) رأی قطعی به آن داد! مگر رسالت رسانه ملی حق‌جویی و حق‌گویی نیست که یکی از حق‌طلب‌ترین و حق‌گوترین برنامه‌هایش را به دست خود از بین برد؟