به چه فردی رأی می دهم؟

آنچه از صحبت کارشناسان امور بر می آید جامعه مترقی جامعه مطالبه گر است. پس برای مطالبه ی خواسته های مشروع، باید به حقوق خود واقف باشیم. باید کسانی را انتخاب کنیم که به حقوق مردم آگاه باشند و در احقاق حق ایشان کوشش کنند. پس با بررسی برنامه‌های اعلام شده از سوی کاندیداها، فرد اصلح را انتخاب کنیم، اما فرد اصلح چه کسی است؟ کلمه اصلح در لغت به معنای نیک تر و صالح تر بیان شده است و در تضاد با کلمه افسد به معنی فاسد تر قرار دارد، با بررسی منابع از جمله آیات قرآن کریم هم به معنای اصلح پی خواهیم برد؛ آیه ۲۴۷ سوره بقره در شناخت اصلح به توانایی افراد اشاره دارد، توانایی در انجام وظیفه جزء اصول است، در آیه ۵۸ سوره مبارکه نساء از برگرداندن امانات به اهل آنها اشاره شده و حکومت هم از جمله مهمترین ودیعه های الهی است که باید به اهل آن سپرده شود. اما این اهل به چه معناست؟ فردی امین، درستکار، راستگو، فردی دارای تجربه که لغزش هایش کم باشد، فردی باشد که دل در گرو مردم و مملکت خویش داشته باشد، به قول حضرت امام(ره) فردی ملی باشد، دلسوز به ملت باشد، اما نکته اینجاست که جمع تمام این صفات در یک فرد به گمان خیلی از افراد، به دور از واقعیت است، اما بی شک محال نیست. پس باید کسی را انتخاب کرد که به اکثریت صفات خوب مزین باشد، خود را خدمتگزار بداند، خود را مرئوس بشمارد نه رئیس، متوجه باشد که وکیل مردم است نه مدیر ایشان، راههای ارتباط با او تسهیل شده باشد، مردم بتوانند مسائل خویش را با او یا معاونان و مشاوران او در میان بگذارند و مطمئن باشند که به مسائل شان توجه می‌شود، بعضا دیده شده که مردم به نماینده ای برای عدم حضور در معاهده‌ای پیام دادند و نماینده به جای پاسخگویی، مطالبه مردم را بر نتابیده و ایشان را مورد عتاب قرار داده است! چنین افرادی احترام به حقوق عامه را نمی دانند و بی شک راه پیشرفت را هموار نخواهند کرد چراکه اعتماد عمومی را از خود سلب می‌کنند و در سایه بی اعتمادی پیشرفت بی معناست. چنین افرادی با خود نجوا می کنند که چون عده‌ای از مردم به من رأی دادند و حائز اکثریت آراء شدم پس نماینده تام الاختیارم و هر آنچه از ذهن من بگذرد و تصمیم بگیرم همان است و بس، تجربه ثابت کرده که این روش پاسخگوی نیاز فعلی جامعه ایران نیست، ما از این به بعد گوشی شنوا می‌خواهیم، مردمسالاری مطالبه مااست، کسانی را می خواهیم که درد مردم را با پوست و استخوان خود لمس کرده باشند، «درد آشنا باشند»، به صورت حسی و از داخل ماشین ضد گلوله احوال مردم را سنجش نکنند و این طور بپندارند که ما مردم را می فهمیم! منتخب باید کسی باشند که قدرت اجماع داشته باشد و اصول مدیریت را بداند، از ظرفیت ها و پتانسیل های داخلی اعم از منابع و نیروی جوان بهترین و بیشترین بهره را در جهت شکوفایی و رشد اقتصادی و اجتماعی نصیب جامعه کند، از موقعیت و قدرت استراتژیک منطقه‌ای و ژئوپلتیکی- و ایران جزء قدرت هایی در منطقه است که غربی ها و همسایگان نمی‌توانند ایران را نادیده بگیرند- ایران در جهت پیشبرد اهداف برد-برد با اهالی منطقه و جهانیان موثر واقع شود، به یاد داشته باشیم که دسترسی به این اهداف مستلزم رئیس‌جمهور و افرادی در کابینه اوست که ایمان به خدا را سرلوحه کار خود قرار دهند و حقوق مردم را بر حقوق خود ارجح بدانند و برای مردم از جان و مال خود بگذرند، با داشته های مردم قمار نکنند، خود را از وابستگی به بیگانگان برهانند و افق آرزوهای خود را با افق خواسته های مردم گره بزنند، این چنین افرادی در نگاه اول بارز هستند، ایشان دارای برنامه اند و از شعار و حربه دوری می‌کنند، برنامه دارند، برنامه ای جامع و قابل حصول و در تمام ابعاد، سیاست داخلی، بین المللی، اقتصاد و حل مسائل اجتماعی.

«اگر فردی را با این خصوصیات دیدم قطعاً رای خواهم داد».