شکوری راد: برخی وزرا در برابر افراطیون منفعل عمل می‌کنند
دولت این روزها با سرگرمیهایی که مخالفانش برایش درست می‌کنند سرگرم است. یک روز دلواپس هستند و روز دیگر 14 وزیر به مجلس فرا میخوانند. از هر فرصتی برای حمله به دولت استفاده می‌کنند و خیال کوتاه آمدن هم ندارند. دولت این روزها با حجم وسیعی از مخالفانی روبه‌رو است که برای مخالفت در همه حوزههایش مشغول برنامهریزی هستند. با علی شکوریراد، فعال سیاسی اصلاحطلب در مورد علت پدید آمدن این دسته از مخالفان و رفتارهایشان گفتوگو کردیم تا روشن شود که مخالفان در پی چه هستند و دولت باید دربرابر آنها چه رفتاری داشته باشد. شکوریراد اما معتقد است که حجم بالای مخالفتها به دلیل به خطر افتادن منافع مخالفانی است که با برقراری یک انضباط مالی از سوی دولت یازدهم ایجاد شده است. او بر این باور است که رییس‌جمهور و وزرا در مورد فسادهای به بار آمده از دولت قبلی اطلاع‌رسانی کافی را صورت ندادهاند.
امروز دولت با رفتارهای متفاوتی از سوی مخالفانش روبه‌رو است. هر روز بهانه‌یی برای مخالفت با دولت دارند و به نظر می‌رسد که تلاش دارند برای دولت سرگرمی‌های زیادی ایجاد کنند تا دولت را از امور اصلی منحرف کنند. روزی با دلواپسی و روز دیگر با فراخواندن 14 وزیر به مجلس برای پاسخگویی. فکر می‌کنید علت این رفتارها چه باشد و آیا مخالفان دولت واقعا در حال انتقاد هستند؟
به هر حال در دولت گذشته برای کسانی که رابطه خوبی با آن دولت داشتند سفره‌یی پهن بوده است اما این دولت با افرادی که بر سر کار آورده و انضباط مالی‌ای که برقرار کرده است باعث شده که این سفره برچیده شود و طبیعتا برخی افراد از این شرایط ناراضی هستند و نارضایتی‌شان را به این شکل بروز می‌دهند. از مجموعه اقداماتی هم که می‌کنند، می‌توان پی برد که یک هسته یا کمیته‌یی در حال سازماندهی و اجرای برنامه‌هایی برای بحران‌سازی علیه دولت و مشغول کردن دولت به امور جزیی است تا نتواند به کارهای اصلی برسد.
پس فکر می‌کنید هدف اصلی‌شان منحرف کردن دولت باشد؟
بدون شک یکی از اهداف آنان این است که دولت آقای روحانی کارنامه موفقی نداشته باشد. می‌خواهند از روحانی که هم در سیاست خارجی توفیق بزرگی کسب کرده است و هم توانسته تا حدی بحران‌های اقتصادی را مهار کند یک چهره ناموفق نشان بدهند. آنها در تلاش هستند تا دولت را از صرافت جلوگیری از روند گذشته بیندازند و اجازه ندهند که دولت سفره پر سودی را که آنها در دولت گذشته برای خود فراهم کرده بودند برچیند.
پس یعنی هدف اصلی‌شان از انتقاد، کمک به دولت نیست؟
به هیچ‌وجه! هدف انتقاد اگر بیان یک عیب یا نقص باشد و حسن‌نیت همراه آن باشد و از دولت بخواهند که آن نقص را برطرف کند که نعمت است و اگر همراه با حسن‌نیت نباشد و بخواهند که دولت را به لحاظ سیاسی تخطئه و منکوب کنند باز می‌تواند قابل تحمل و یا قبول باشد اما از رفتارهای مخالفان این‌گونه برمی‌آید که آنان قصد دارند دولت را فلج کنند و یا به مسیری بکشانند که خودشان می‌خواهند و هدفشان صرفا حفظ منافع خودشان است. هیچ نیت درستی در کارشان دیده نمی‌شود.
از نظر شما دولت باید چه رفتارهایی در برابر این رفتار مخالفانش داشته باشد؟ فکر نمی‌کنید که رییس‌جمهور بیش از اندازه با آنان مماشات کرده است؟
به نظر من دولت باید در برابر افراطیون پرهیاهو محکم باشد. اتفاقا شخص رییس‌جمهور در مقابل آنان منفعل نشده و خوب عمل کرده است. او در سخنانش جواب بحران‌سازان را داده و تلاش کرده است که آنان را ناکام بگذارد. در این مسیر برخی از وزرا رییس‌جمهور را همراهی کرده‌اند اما ظاهرا برخی دیگر از وزرا در این مورد منفعل عمل کرده‌اند. این در حالی است که این بخش از وزرا هم باید با مخالفان جوساز دولت برخورد متناسب کنند.
یعنی از نظر شما بخشی از وزرا آن‌گونه که لازم است رییس‌جمهور را در این مسیر همراهی نکرده‌اند؟
نه. در دولت گذشته در غالب دستگاه‌ها نابسامانی‌های مالی زیادی وجود داشته و روند کارها نادرست بوده است. در برخی از دستگاه‌ها فسادهای بزرگی وجود داشته است که اگر شمه‌یی از آنان از سوی وزرا بازگو شود پاسخ بسیاری از مدعیان داده می‌شود. در حال حاضر این سوال مطرح است که چرا برخی از وزرا به جای افشا کردن چهره‌هایی که غرض‌ورزانه به دولت حمله می‌کنند در حال مماشات کردن با آنها هستند؟ بدون شک افرادی که این روزها بیشتر از سایرین سر و صدا می‌کنند منافع‌شان بیشتر به خطر افتاده است.
پس می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که یکی از دلایل اصلی رفتارهای این روزهای مخالفان این است که از مشکلات و فسادهای به بارآمده در دولت گذشته اطلاع‌رسانی کافی صورت نگرفته است؟
دولت در مورد نابسامانی‌های گذشته 10درصد هم اطلاع‌رسانی نکرده و مسائلی که بوده است را نگفته و شفاف‌سازی نکرده است. اگر شفاف‌سازی صورت می‌گرفت دیگر با این حجم از جوسازی و کارشکنی‌های مخالفان دولت روبه‌رو نبودیم. در دوره گذشته فردی که از یکی از سازمان‌های فرهنگی 500 میلیون تومان، برای ترویج اسلام در نشریه خود پول گرفته و هیچ حساب و کتاب پس نداده است حالا در صف اول غوغاسالاران قرار دارد. وزیر مربوطه باید بررسی کند که این پول چگونه خرج شده است؟ افرادی که این روزها دلواپس هستند و ادعای نگرانی برای عزت کشور می‌کنند با رفتارهای خودشان بیشترین لطمه را به عزت کشور و آبروی اسلام زده‌اند. بدون شک دولت می‌تواند این مسائل را مطرح کند تا مدعیان زیاده‌خواه را بر سر جای خود بنشاند. اما دولتیان در این مورد اغلب سکوت کرده و نجابت به خرج داده‌اند.
فکر می‌کنید چرا دولت سکوت کرده است؟ مصلحت‌سنجی صورت گرفته یا آنکه شرایطی برای مطرح کردن آن وجود ندارد؟
من احساس می‌کنم که برخی از وزرا هنوز به خود نیامده‌اند و پیش خود تصور می‌کنند که این مخالفان در مجلس هستند و ممکن است برای کار آنها مزاحمتی ایجاد کنند و به همین علت بیشتر مماشات می‌کنند.
فکر می‌کنید این تردید وزرا به یک تحمل دوساله تا پایان دوره مجلس منتهی شود تا شاید با روی کار آمدن مجلس جدید شرایط برای دولت هم بهتر شود؟
من فکر می‌کنم اگر اطلاع‌رسانی درست صورت بگیرد این‌گونه نمایندگان هستند که باید به فکر چگونه گذراندن دو سال باقی مانده خود باشند. اینها هستند که باید پاسخگوی این حجم از فسادها در دولت گذشته باشند و بگویند که چرا در برابر این حجم از فسادهای اقتصادی که سر انسان از شنیدن ارقام آن سوت می‌کشد نظارت موظف خود را انجام ندادند. بابک زنجانی تنها یک نمونه از این موارد است. به عنوان مثال من خبر دارم که یک فرد یا شرکت در دولت گذشته برای وارد کردن یک میلیون و 800 هزار تن گندم، از دولت گذشته ارز دولتی گرفته اما حتی یک کیلو گندم هم وارد نکرده است. این نمایندگان هستند که باید پاسخ دهند که چرا در برابر این فسادها هشت سال سکوت کرده بودند و اجازه داده‌اند ابعاد آنها اینقدر بزرگ بشود.
ارسال نظر