هر کجا مفسده اقتصادی است نام این دو می درخشد

مهرداد ابراهیمیان- روزگاری مثل های فارسی ارج و قرب خودش را داشت مثل : "ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است " یا " جلوی ضرر را از هر کجا بگیری منفعت است" ولی ظاهرا دو موسسه بدنام عریض و طویل اقتصادی " ایران خودرو" و "سایپا"  با شرکت های اقماری شان  نه تنها  بدیهی ترین اصول اقتصادی ، اجتماعی  را بلکه امثال و حکم ادبیات شیرین پارسی را نیز قدرتمندانه به سخره گرفته اند.

کمتر کسی است که خبر اخیر منتشر شده در رابطه با فساد اقتصادی  92 هزار میلیاردی فولاد مبارکه را نشنیده  و یا گزارش تحقیق و تفحص مجلس را ندیده باشد.

 در گزارش تحقیق و تفحص مجلس 6 بار نام های منحوس شرکت  "ایران خودرو" و "سایپا" و 13بار نام "شرکت سایپا دیزل" آمده است .در بند 18 بخش اخلال در نظام اقتصادی حین فروش محصولات فولاد مبارکه در مورد دو شرکت همیشه طلبکار ایران خودرو و سایپا آمده است  که این دو شرکت جمعا 153996تن محصولات فولاد مبارکه را به مبلغ حدود 2470میلیارد ریال  مازاد بر نیاز خریداری کرده و بر اساس گزارش های حسابرسی نشده دو شرکت به علت مازاد بر نیاز ورق خریداری شده در بازار آزاد فروخته و تحت عنوان سود و زیان فروش مواد اولیه شناسایی شده اند که بیانگر عدم کنترل دقیق میزان نیاز ایران خودرو و سایپا با میزان خودروی تولیدی توسط وزارت صمت یا عدم تطبیق فولاد مبارکه با سهمیه تعیین شده در سامانه بهین یاب می باشد.

در مورد سایپا دیزل نیز در گزارش تحقیق و تفحص اشاره مستقیمی شده به رانت 300میلیارد ریالی ناشی از فروش حواله خرید 15دستگاه کامیون به یکی از نمایندگی های سایپا دیزل و ...

دو شرکتی که "ارباب" مشتریان خود هستند

مشتریان این دو شرکت اغلب ازخدمات پس از فروش وکیفیت تولیداتشان ناراضی هستند و بارها از لحن و رفتار  طلبکارانه کارگزاران شرکت ایران خودرو و سایپا در تاخیرهای مکرر تحویل محصولات و خدمات بعد از فروش ابزار نارضایتی کرده اند . در مورد کیفیت هم که کافی است  به تذکرات پی در پی رییس پلیس راهور که زبانش مو درآورد تا به همه بگوید : اغلب خودرو های تولیدی "ایران خودرو" و "سایپا" فاقد استاندارد های لازم برای تردد هستند .حتی نا امیدانه پیشنهاد کرد در دو کارخانه تخته شود!  تا حقوق کامل کارکنان از محل صرفه جویی سوخت و استهلاک خودروهای وارداتی قابل تامین شود !

هر وزیر صمتی با هر گرایش سیاسی در دوران صدارت خود بارها با چالش تعیین تکلیف این دو شرکت مواجه می شوند تا جایی که اولین سوال و تهدید استیضاح  موضوعی در رابطه با این دو شرکت است. از رانت و دلالی در نظام توزیع محصولات بی کیفیت گرفته تا چالش عدم تناسب عرضه و تقاضا در بازار داخلی کشور گویی این دو شرکت خودروساز همان کفش های میرزا نوروزی هستند که هیچ مقام مسوولی توان بار مسوولیت پذیری در مواجه با آنها را ندارد و توانایی انحلال و دور انداختن این دو شرکت همیشه مساله دار برای مردم ایران به آرزو تبدیل شده است .

کابوس واردات خودرو برای مردم !

 تاریخچه جهت گیری مدیران این دو شرکت طی فعالیت های چند دهه قبل حاکی است که مستقیم یا غیر مستقیم قدرتمندانه مخالف واردات خودورهای خارجی به مراتب با کیفیت هستند و حداقل  آمار سوابق چند دهه اخیر خودروی اقتصادی با کیفیت نشان داده تا حدود زیادی نیز در این امر موفق بوده اند.

 ولی از آن وحشتناک تر آن است که به بهانه انتقال تکنولوژی بخش قابل توجهی از واردات خودرو توسط این دو خودروساز صورت گرفته با وجود این باز طی دهه های اخیر عاجز از بهینه کاوی یک سیستم  مرتبط با صنعت خودروسازی بوده اند  و اخیرا هم برای واردات پسابرجامی خودرو احتمالا خواب های وحشتناکی دیده اند ، خوابهایی که بیشتر کابوس مردم خواهد بود تا ایران خودرو  و سایپا .

زیان پشت زیان انباشته

تقریبا در اغلب  دوره های حسابرسی فعالیت این دوشرکت زیان انباشته شناسایی می کنند ، گویی موظف به تولید محصول بی کیفیت در اوج ضرر و زیان هستند.  حتی با تجدید ارزیابی دارایی های ثابت هم به نوعی با افزایش تعداد سهام دوباره  بخشی از ضرر و زیانشان را بر گردن سهامدار خرد نگون بخت انداختند .

 دکتر روح الله ایزدی خواه  نماینده مجلس و عضو کمیسیون صنایع مجلس شجاعانه در مورد زیان انباشته ایران خودرو و سایپا می گوید: این چه زیان انباشته ای است که مدیران این دو شرکت خودرو ساز مدام بر سر مردم میزنند ولی در این شرکت اصلاحی صورت نمی گیرد و مدیری تغییر نمی کند؟ چطور است که قطعه سازان زیان نمی کنند ولی خودرو سازان ضرر می کنند؟ اگر هیات مدیره توان کاهش زیان انباشته را ندارد پس چرا پاداش و افزایش حقوق کارکنان قطع نمی شود؟

تقریبا همه ملت با مثل «جلوی ضرر را از هر کجا که بگیریم سود است» آشنایی دارند واقعا جای سوال است چه فرد یا افرادی ، اصرار به حیات دو موسسه ای دارد که :محصولات بی کیفیت که منجر به افزایش آمار مرگ و میر جاده ای در کشور می شود تولید می کنند، سیستم فروش و خدمات بعد از فروش محصولاتشان داد همه مخاطبان را درآورده ، برای واردات  انحصاری خودرو  برنامه ریزی و طرح ارایه می کنند ، مافیای عریض و طویلی در تامین قطعات و مواد اولیه مصرفی اشان ایجاد شده ، دارای حداقل شاخص های بهره وری درکشور هستند ، خورده سهامداران خود را به ستوه آورده اند ، در اکثر بخش های غیر مرتبط کاری از بانکداری و لیزینگ گرفته تا دلالی فروش مواد اولیه  حضور مستقیم و غیر مستقیم دارند، دارای حجم نیروی انباشته زیادی هستند ، اصرار به انحصار در تولید و حتی واردات خودرو دارند ، به بهانه بهبود شاخص های بهره وری در همه ادوار کاری از کمک های مستقیم و غیر مستقیم حاکمیت بهره برده اند ولی افسوس از یک چشم انداز مثبت! ، بار ها محصولاتشان را با تخصیص وام کم بهره بانک ها به فروش رسانده اند ، با وجود نارضایتی مصرف کنندگان محصولاتشان را با قیمت های گزاف در بازار انحصاری پیش فروش می کنند، عامل دعوا و اختلاف سازمان استاندارد با پلیس راهور هستند ، به صورت مستقیم و غیر مستقیم به عنوان عامل موثر افزایش مرگ و میر در ترددهای درون و برون شهری معرفی شده اند ، بدیهی ترین سیستم های امنیتی و زیبایی  خودرو را آپشن اضافه قابل فروش می دانند و .....

شاید نا امیدانه به نظر برسد ولی به نظرمی آید هر وزیری که از پس شرکت "ایران خودرو" و "سایپا" بربیاید نامش در تاریخ ایران همانند اسطوره ای تا ابد!  خواهد درخشید. کسی که این دو غده سرطانی اقتصاد ایران را  محض رضای خدا و مردم جراحی و درمان کند.

منبع: روزنامه روزگارما