۱۳ سال زندگی عجیب یک زن در قفس+عکس

به گزارش اکونا پرس،

این محفظه شیشه ای زندان اوست ولی از سوی دیگر تنها جایی است که می تواندخود را از همه چیزهایی که می تواند برای او مرگ آور باشد، حفظ کند. زندگی در قفس شیشه ایبرای او به نوعی است که حتی درآغوش گرفتن فرزندانش برای او تبدیل به آرزو شده است.

پس از آنکه پزشکان متوجه شدند او دچار چهار وضعیت خطرناک (حساسیت شدید شیمیایی (MCS)،فیبرومیالژیا(سندرم درد اسکلتی-عضلانی)، سندرم خستگی مزمن و حساسیت به میدان های مغناطیسی)است، به گزارش پرشین وی چاره ای نبود جز آنکه جوآنا خود را در قفس ۲۵ متری قرنطینه کند.

او نمی تواند بدون پروتکل های بسیار شدید این فضا را ترک کند و هرکسی هم که بخواهد واردآن شود باید اول با شوینده های غیرشیمیایی دوش گرفته و سپس تنها لباس های ارگانیکپنبه ای به تن کند.

یکی از دردناک ترین چیزها این است که این خانم نمی تواند خانواده اش را لمس کند، چه برسدبه آنکه بتوانند او را در آغوش بگیرند چرا که خطر مرگ او را تهدید خواهد کرد. دو فرزند ۲۶ و ۲۹ساله او تنها دو بار در سال و پس از چندین روز انجام مقدمات لازم، می توانند او را در آغوش بگیرند.

دلیل ایجاد آلرژی شدید زن اسپانیایی

جوآنا می گوید کابوس زندگی او از ۲۹ سال پیش با چند سیب زمینی که شوهرش در حیاطشان کاشتهبود، شروع شد. او به خاطر می آورد که به محض لمس کردن سیب زمینی ها، لب ها و چشم هایششروع به تورم کرده و فورا به پزشک مراجعه کرد. هنگامی که بیمارستان رسید تمام بدنش متورم شدهبود و وی را با داروهای کورتواستروئید درمان کرده و ترخیص کردند ولی پس از آن هر بار به مواد شیمیاییمختلف نزدیک می شد دچار تهوع، خستگی، حساسیت های پوستی، اختناق و دیگر واکنشات آلرژیکیمی شد.

ظاهرا آن سیب زمینی ها با آفت کشی اسپری شده بودند که چند سال بود به دلیل ایجاد حساسیت هایشدید، تولید آن توقیف شده بود. او معتقد است آن آفت کش موجب بروز چنین حساسیتی شده ولی ازآنجا که دنبال دردسرهای دادگاهی نیست، از اعلام نام آن امتناع کرد. اکنون تمام چیزی او می خواهد ایناست که بتواند دوباره خانواده اش را در آغوش بگیرد.

زن اسپانیایی با حساسیت بسیار شدید

شوهر جوآنا که نقش پرستار او را نیز ایفا می کند، محصولات ارگانیک در باغچه شان کشت می کند کهبخش زیادی از رژیم غذایی او را تشکیل می دهد. او دو بار در ماه از گوشت ارگانیکی که از یک منبعکاملا معتبر تهیه می شود، مصرف کرده و چهار یا پنج بار در ماه نیز ماهی می خورد. او تنها می تواندلباس هایی از پنبه ارگانیک به تن کند و همچنین برای تنفس اکسیژن در زمان های مورد نیاز، از ماسکیسرامیکی استفاده می کند که به صورت سفارشی در آلمان ساخته شده است.

درد عضلات، اختناق و التهاب پوست و خستگی همگی بخشی از زندگی روزانه جوآنا است ولیبه گونه ای قدرت کنار آمدن با آن را به دست آورده است. یکی از اصلی ترین اهداف او در زندگیایجاد آگاهی نسبت به MCS و ارتقاء زندگی دیگر افراد دچار این شرایط است. از این رو او یک کمپینبه نام "El Abrazo” (آغوش) راه اندازی کرده که هدف آن ساخت ماسکی با فیلترهای مخصوص برایمواد شیمیایی است.

زندگی در قفس شیشه ای به دلیل حساسیت شدید به مواد شیمیایی

این به جوآنا اجازه می دهد بار دیگر مادر خودش را در آغوش بگیرد، چرا که مادرش به عنوان یکشخص سالمند قادر به انجام پروتکل های شدید برای لمس کردن او نیست ولی با ایجاد ماسک این کارساده تر می شود.

برای بیشتر ما بغل کردن خانواده مان یک کار ساده است که گاهی به آن حتی توجه هم نمی کنیم ولیبرای افرادی مانند جوآنا مونوز این کار تبدیل به یک هدف بزرگ شده است.