بازنده حمله آمریکا به سوریه که بود؟

مرتضی داستانی در ادامه سرمقاله امروز روزنامه «۱۹ دی» نوشت: نیم‌نگاهی به بازتاب این حمله در رسانه‌ها نشان می‌دهد علی‌رغم اینکه ترامپ تلاش می‌کند خود را پیروز مطلق این حمله بداند و به واسطه آن به ایران و روسیه خط و نشان بکشد، اغلب رسانه‌ها از آن به عنوان عملیاتی با دستاورد «هیچ» نام برده‌اند.

سی‌ان‌ان نوشت: حمله به سوریه نمادین بود و دستاوردی نداشت. روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت اعتراف کرد این حمله هرگز تأثیری بر استقامت بشار اسد و قدرت او در استمرار پیروزی‌هایش نخواهد داشت.

عبدالباری عطوان تحلیل‌گر مسائل عرب در تحلیل خود در رأی‌الیوم نوشت: ترامپ به دنبال این است که امنیت کشورش را بازگرداند اما تلاشش ناکام است و همانند کسی است که به پای خود شلیک می‌کند. او تصریح کرد: این تجاوز آغازی برای عقب‌نشینی آمریکا از خاورمیانه و بازگشت حاکمیت دولت سوریه بر تمامی اراضی این کشور است.

از سوی دیگر برخی تحلیل‌گران معتقدند بعد از پیروزی سوری‌ها در آزادسازی غوطه‌شرقی، آمریکایی‌ها در سایه ترس از افول قدرت منطقه‌ای، پذیرفته‌اند که بایستی با اسد کنار بیایند و دولت او را به رسمیت بشناسند، کماینکه نیکی هیلی نماینده تندروی آمریکا در سازمان ملل چندی پیش گفته بود برکناری اسد دیگر تمرکز اصلی سیاست خارجی آمریکا نیست و بوریس جانسون وزیر خارجه بریتانیا هم تصریح کرده بود: اسد می‌تواند بخشی از توافق صلح باشد.

بنابر این آمریکایی‌ها از حمله اخیر دو هدف را نشانه رفته بودند: اول / بغض و کینه خود از افول قدرتشان در منطقه را نشان دهند و ژست اقتدار بگیرند؛ دوم / از آنجا که همه تحلیل‌گران و کنشگران سیاسی منطقه معتقدند که رفع مشکلات سوریه راه حل سیاسی دارد، دنبال کشاندن سوریه به پای میز مذاکره و گرفتن امتیاز بیشتر هستند.

براین اساس است که برخی‌ها اسد را برنده این حمله و صهیونیست‌ها و عربستان را بازنده واقعی و نهایی آن می‌دانند؛ بی‌جهت نیست که روزنامه‌های صهیونیستی که قبل از حمله رجزخوانی می‌کردند، بعد از آن یا به کما رفته و یا اعتراف به قدرت یابی بیشتر اسد در سوریه کرده‌اند.