توجه به تاب آوری اقلیمی در اقدامات نوسازی و بازآفرینی شهری ضروری است

به نقل از اداره ارتباطات و امور بین الملل سازمان نوسازی شهر تهران، کاوه حاجی علی اکبری در نشست تخصصی "سازگار ساختن شهرها برای تاب آوری اقلیمی" که به همت اداره پژوهش سازمان برگزار شد، با بیان این که موضوع تغییرات اقلیمی یک واقعیت غیرقابل انکار است، عنوان کرد: مجموعه تحولاتی که از دوران پس از صنعتی شدن در جهان رخ داد، منجر به تغییرات بنیادین در زیستگاه و شیوه زیست انسان ها شد و تجربه نشان داده است که تلاش برای مقاومت در مقابل این تغییرات، به موفقیت منتهی نشده و باید خود را با این شرایط و واقعیت های جدید و شکل گرفته سازگار کنیم.

مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران با اشاره به این که تصمیمات محیط زیستی، می توانند پیامدهای جدی در نظام های حکمروایی داشته باشند، خاطرنشان کرد: معمولاً این تصمیمات ایجاد محدودیت در قدرت، تولید ثروت و نحوه توزیع آن می کنند؛ به همین دلیل مورد استقبال حکومت ها واقع نمی شوند و یا بطور مثال چنانچه نرخ GDP با رعایت ملاحظات زیست محیطی در کشورهایی که نرخ مشخصی از GDP دارند کاهش پیدا کند، مردم واکنش نشان می دهند.

علی اکبری اظهار کرد: به نظر می رسد مطالعات و گزارشاتی که از سال 1970 درخصوص تغییرات اقلیمی و محیط زیست انجام شده است، در حد سیاست های کلان و چشم اندازسازی بوده و در عمل، تلاش ها و اقدامات مؤثری از سوی کشور هایی که بیشترین نقش را در ایجاد تغییرات دارند، مشاهده نمی شود و یا اقدامات صورت گرفته بسیار ناکافی بوده است.

مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران در ادامه به مفهوم تاب آوری اشاره کرد و اذعان داشت: تاب آوری معنای یگانه و واحدی که همگان روی آن توافق داشته باشند، ندارد و متناسب با نظریه های مختلف اقتصادی، سیاسی و ... متفاوت بوده و مفهوم آن در طول زمان دستخوش تغییر می شود.

وی افزود: تاب آور شدن لزوماً به مفهوم امکان بازگشت به تعادل پیشین نیست؛ بلکه گذر به تعادل و توازن جدید نیز می تواند به مفهوم تاب آوری باشد.

علی اکبری بر ضرورت داشتن سیاست های آمایشی مشخص در رابطه با شهر و شهرنشینی برای کنترل و انطباق با تغییرات اقلیمی کشور تأکید کرد و یادآورد شد: اخیراً برنامه ای تحت عنوان سیاست ملی شهری (NUP) مطرح شده که عنوان می کند یک کشور در مقیاس سرزمینی می بایست تکلیف خود را با شهرنشینی، شیوه های زیست شهری، مراکز تمرکز جمعیت، فعالیت ها و موضوعاتی از این دست روشن کند و تا زمانی که چنین برنامه مشخصی وجود نداشته باشد، صحبت کردن پیرامون سازگار ساختن شهرها برای تاب آوری اقلیمی در مقیاس کلان به نتیجه خاصی نخواهد رسید.

مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران با بیان این که سیاست محیط زیستی در مقیاس های مختلف ,macro   mesoو micro قابل تبیین هستند، اظهار داشت: در کشورهای کمتر توسعه، اتفاقاتی که در عمل رخ می دهد، چه در مقیاس منطقه ای و چه در مقیاس شهری، جلوتر از سیاست هاست و معمولاً سیاست گذاری در تداوم اتفاقاتی که قبلاً رخ داده، صورت می گیرد. 

وی در ادامه به اتفاقاتی که در شهرهای شمالی کشور در حوزه تفکیک زمین، شهرک سازی و یا تغییر کاربری اراضی کشاورزی به مسکونی و یا جانمایی استقرار برخی از شهرهای جدید در نقاطی که هیچ گونه منطق محیط زیستی ندارند، اشاره کرد و گفت: موضوع ساده تر، موضوع آسفالت کردن خیابان هاست که لایه لایه روی هم ریخته می شود؛ در حالی که این امر یکی از عوامل اصلی ناتراوا کردن محیط های شهری است و آب های سطحی نمی توانند راهی به سمت زیر زمین پیدا کنند و تبدیل به سیلاب و سیل می شوند.   

علی اکبری با بیان این که موضوع برنامه ریزی برای اراضی رهاشده و ناکارآمد در شهر تهران، یکی از موضوعاتی است که با سیاست های مرتبط با تغییر اقلیم ارتباط مستقیم دارد، بر ضرورت در نظر گرفتن ملاحظات و اصول لازم برای تاب آوری اقلیمی در اقدامات نوسازی و بازآفرینی شهری تأکید کرد.

در این جلسه نظرات و پیشنهادات کارشناسان در رابطه با موضوع نشست مطرح شد و مورد بحث و بررسی قرار گرفت.