قهرمانی در لیگ، تنها چیزی که اسکوچیچ و تراکتور به آن نیاز دارند

زهرا نوری- تراکتورسازی تبریز علیرغم اینکه در سال‌های اخیر هزینه‌های بسیار زیادی را برای جذب بازیکن انجام داد، هرگز نتوانسته به قهرمانی در لیگ برتر برسد. موضوعی که هم مدیریت و هم هواداران پرشمار این تیم نسبت به آن اعتراض دارند. تیمی که به جرأت می‌توان ادعا کرد به لحاظ امکانات به همراه سپاهان اصفهان، بهترین تیم‌های ایران هستند و تقریباً مشکلی از بابت پرداختی هم ندارد.

این تیم همواره در فصل نقل و انتقالات بهترین‌های داخلی را جذب کرده و در خرید بازیکن باکیفیت خارجی هم همیشه خوب عمل کرده است. از طرفی، تراکتورسازان در انتخاب مربی هم به کم و بی‌کیفیت راضی نبودند و مربیان کارنامه‌داری را به خدمت گرفتند. این یعنی در ظاهر تمام آنچه برای قهرمانی نیاز است را فراهم کرده بودند و گرچه یکی دو بار هم به جام قهرماین نزدیک شدند، ولی هیچوقت آن را بالای سر نبردند. تیمی که همیشه خوب آغاز می‌کرد و در ابتدای لیگ یکی از گزینه‌های اصلی قهرمانی بود اما در انتهای فصل تقریباً از گردونه رقابت خارج می‌شد.

عملکرد خوب تراکتورسازی در ابتدای این فصل نیز گرچه امیدی در دل هواداران پرشور تبریزی ایجاد کرده، ولی آنان همچنان به تجربه ترسی در دل دارند که این تیم قدرتمند که حتی توانست سپاهان را در اصفهان ببرد آن هم در شرایطی که دوسوم بازی را یک بازیکن کمتر داشت، در انتهای فصل دچار همان زخم کهنه و همیشگی شود و نتواند کیفیت خود را حفظ کند.

این موضوع گرچه بارها تکرار شده، اما این بار یک تفاوت جدی وجود دارد. تفاوتی که می‌توان آن را وجه تمایز تراکتورسازی امسال با سال‌های قبل دانست؛ آن هم حضور اسکوچیچ است. مربی که شناخت کاملی از فوتبال ایران دارد و در تیم‌های مختلفی حضور داشته و حتی در تیم ملی هم عملکرد قابل دفاعی داشت و کارنامۀ بسیار خوبی از خود برجا گذاشت.

اسکوچیچ زیر و بم فوتبال ایران را می‌شناسد و شناخت او از فراز و نشیب بازیکن‌های ایرانی کمتر از همتایان موفق کروات خود نیست. او حتی جو سکوهای بی‌رحم یادگار امام تبریز را خوب می‌شناسد و خیلی خوب می‌داند حمایت گسترده از او و تیمش تا کجا ادامه خواهد داشت و خوب‌تر می‌داند که تا کورسوی امیدی وجود داشته باشد، هواداران تبریزی برای او و تیمش سنگ تمام می‌گذارند و از بزرگترین حمایت برخوردار خواهد بود اما به محض اینکه امید قهرمانی از دست برود، تمام سنگینی ورزشگاه را روی شانه‌هایش حس خواهد کرد.

اسکوچیچ خیلی خوب می‌داند این همه هزینه و خرید بهترین‌‎های لیگ ایران، برای کسب سهمیه نیست و تبریزی‌ها جز به قهرمانی فکر نمی‌کنند و جز به بردن جام به تبریز راضی نخواهند شد، حتی اگر پرسپولیس باثبات‌ترین تیم ایران و سپاهانِ همیشه تشنه به قهرمانی را به عنوان دو رقیب اصلی در این فصل پیش روی خود ببینند.

در این فصل تراکتورسازان البته انتظارات دیگری هم دارند؛ آنها این فصل در یکی از جام‌های مهم آسیا حضور دارند و قدم اول را محکم برداشته‌اند. جامی که گرچه تیم‌های قدرتمندی از غرب و شرق آسیا حضور دارند اما قطعاً هیچکدام از تیم‌ها این تعداد بازیکن ملی ندارند و از آن مهمتر، هیچ تیمی در این لیگ به اندازۀ تراکتور هوادار دوآتیشه ندارد. تراکتور می‌تواند در این جام نیز تبریز را به جهنم رقبا تبدیل کند.

اسکوچیچ که همچنان از بابت کنار گذاشته شدن از تیم ملی و عدم‌حضور روی نیمکت تیم ملی ایران در جام جهانی ناراحت است، می‌تواند با کسب اولین قهرمانی تراکتور در لیگ امسال و لیگ آسیا، به بهترین شکل توانایی خود را به رخ بکشد. این یک بازی دو سر برد برای تراکتور و اسکوچیچ است، دو طرفی که می‌خواهند شخصیت قهرمانی خود را اثبات کنند.