اشعار محمد وجدانی در مجموعه «از هنوز و انتظار»
برگزیده سهدفتر و شعرهای دیگر محمد وجدانی که از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۹۷ سروده شده، در قالب مجموعهای با عنوان «از هنوز و انتظار» چاپ شده است.
مجموعه شعر حاضر کاملترین دفتر شعر شاعر باسابقه کشورمان است که ازسوی انتشارات آرویج ایرانیان روانه بازار کتاب شده است. محمد وجدانی، شاعر و هنرمند خوشنویس کشورمان در کتاب «از هنوز و انتظار» علاوه بر انتشار اشعار خود مجموعهای از نقدهای ادبی که در سالهای گوناگون در مطبوعات پیرامون آثار او به چاپ رسیده را گردآوری کرده که از این نظر میتواند به شناخت بیشتر جهانبینی مولف کمک کند. همچنین در کنار آن گفتوگوهایی که با این شاعر و هنرمند پیشکسوت کشورمان پیرامون نقاشیخط و شعر انجام شده نیز در این کتاب به چاپ رسیده است.
در مقدمه این کتاب به قلم وجدانی آمده است: دفتری که ورق میزنید برگزیدهای است از شعرهایی که پیش از این چاپ شدهاند؛ از سالهای دانشجویی من تا شعرهایی که بعد از انتشار «کودکان شعله و برگ» تاکنون سروده شده. براساس نظر ناشر محترم که از جهاتی هم درست بود، در فصل پایانی، شماری از نقدها، گفتوگوها و گزارشهای منتشر شده در روزنامهها و مجلههای همان سالها درباره شعر و نمایشگاههای خطنقاشی من گردآوری شده است (البته آنها را که پیدا کردیم). این نقد و نظرها که بی هیچ گزینشی، آرای موافق و مخالف را منعکس میکنند، هم بهجای آوردن سپاسی است از بزرگان اهل نقد و هم فرصتی است برای اندیشیدن دوباره آنها و دیگران درباره یک اثر. درباره این نظرها بهطور کلی و گذرا باید بگویم بهنظرم بهدنبال معنای شعری رفتن، ندیدن آسمان آن شعر است. شعر لزوما بهدنبال معنا نیست. از اساس خود زندگی را تا چه حد میتوان معنا کرد؟ مگر قرنها نیست که در جستوجوی تعریفی از خود میگردیم؟ شعر برای فهمیدن نیست. برای همسفر شدن با سفرهای بیبازگشت شاعر است.
وجدانی مینویسد: شعر تعقل نیست؛ تخیل است. هر شعر خوبی بیشک فرار از منطق و حضور در قلمرو بیخبری را گزارش میکند. شاعر در بیخودی مینویسد و بیخودی علم نیست که در آن اصل بر درست و غلط و زشت و زیبا و از این قبیل استوار باشد، نه هیچ چیز دیگر. شاعر دانشمند نیست که آنچه موجود است را میکاود و تبیین میکند. او و بهطور کلی هر هنرمندی، در پی آفرینش چیزی است که نیست. شعر از راه شوری ناپیدا در سینه شاعر میشکفد و راه را بر عقل یا منطق یا معنا یا هرچیز دیگری میبندد. بهعبارت دیگر، واژه جز معنای مشخص و دقیق خود، به شکلی دیگر در شعر ظاهر میشود. ظاهری که از نگاه برخی بهکلی ناشناس است. شاعر مجبور نیست به فرمان زبان و معنای فرهنگنامهای آن باشد. چرا واژه را مجبور به بیان آنچه در سینهاش گذشته است نکند؛ که البته میکند. این شاعر مطرح کشورمان مینویسد: به باور من، واقعیتهای روبهرو، تنها واقعیتهای روبهرویند! آنچه مهم است حقیقت پشت این واقعیت است که گاه به آن میگوییم رویا و گاه میگوییم شعر. برای اثبات واقعیت میتوان برهان آورد؛ برای حقیقت اما نه. شعر آرزوی شاعر است و کوشیدن او برای پرواز؛ یعنی تبدیل یک حقیقت ناممکن به یک ممکن ناب، یک ناشناخته معطر. پرواز که میکنی از واقعیتها عبور کردهای و این پرواز هرچه بلندتر، فاصله از بیاهمیتها بیشتر. آنجا چیزی نمیبینی، مگر پرواز! پرواز شاعر، شعر اوست و سفرش را باید در واژههای او جست. واژههایی از کبوتر که بر دیواری از ابر نوشته است... از آثار چاپشده این شاعر و هنرمند متولد ۱۳۲۹ تبریز، به «کودکان شعله و برگ»، «زخمه بر زخم» و «بال میله» و داستانی برای نوجوانان باعنوان «راز پرتقال» میتوان اشاره کرد. او که در زمینه هنرهای تجسمی نیز فعالیت دارد، پیشتر نمایشگاهی را از آثار نقاشی-خط خود در گالری والی بهنمایش گذاشته است.
کتاب «از هنوز و انتظار» برگزیده سهدفتر و شعرهای دیگر محمد وجدانی ازسوی انتشارات آرویج ایرانیان در ۴۳۰ صفحه به نرخ ۳۵ هزار تومان در کتابفروشیها و فروشگاههای فرهنگی معتبر سراسر کشور در دسترس علاقهمندان است. طرح روی جلد این کتاب نیز از مجموعه «هفت شهر عشق» اثر محمد وجدانی انتخاب شده است.
ارسال نظر