از اختصاص ارز ترجیحی دارو تا اختلاس ۲۳۵ میلیون یورویی

شاید یکی از حساس ترین موارد لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ که دولت و مجلس شورای اسلامی با آن مواجه باشند تخصیص ارز دارو برای واردات است و این اساس حوزه دارو دارای حساسیت های ویژه و خاص  است و سال ۱۳۹۷ ارز ترجیحی به برخی از حوزه‌ها مانند دارو اختصاص یافت.

این تصمیم غالباً به علت افزایش نرخ ارز و دلار در کشور انجام شد تا مردم بتوانند داروها را با قیمت مناسب خریداری کنند اما اکنون مجلس شورای اسلامی بر این تصمیم رسیده است که ارز ترجیحی از مسیر دیگری به دارو اختصاص یابد.

مهمترین چالش های موجود در تامین دارو و تجهیزات پزشکی با ارز ترجیحی شامل کندی و محدودیت‌های موجود در تخصیص ارز  ترجیحی است که موجب می‌شود  بالغ و شش ماه برای دریافت آن زمان صرف شود.

از دیگر چالش های ارز ترجیحی دارو افزایش قاچاق معکوس است که طبق آمار پلیس در سال ۱۳۹۸ شاهد ۵ هزار میلیارد تومان قاچاق معکوس دارو بوده است.

آزادسازی بخشی از ارز مورد نیاز صنعت  دارو بدون در نظر گرفتن حمایت‌های بیمه‌ای، ایجاد کمبودهای گسترده به خاطر عدم تخصیص ارز، نبود ارز مرغوب، قاچاق معکوس، افزایش بازار سیاه، ارجاع بیش از ۲۰۰ شرکت تامین کننده به تعزیرات حکومتی به علت اخذ ارز تجزیه و عدم تامین کالا یا مواد اولیه  از دیگر مشکلات و موانع اعطای ارز ترجیحی برای واردات دارو و مواد اولیه داروسازی بوده است.

سوء استفاده شرکت های تولید کننده مواد اولیه دارویی به دلیل عدم قیمت‌گذاری شامل رانت ۷۰۰ هزار میلیارد تومانی ناشی از اختلاف نرخ ارز و فروش با نرخ آزاد و همچنین پیش از هادی در قیمت کالا و مواد وارداتی جهت بهره مندی از سود ناشی از اختلاف نرخ ارز شامل بیش از ۲۳۵ میلیون یورو به ازای ۳۱ قلم دارو طبق گزارش دیوان محاسبات این تنها بخشی از تخلفات ارز ترجیحی دارو بوده است.