به گزارش اکونا پرس،

دنیا مدنی نوشت:

روزی که قصه‌ی فرناز رو از آقای عسگرپور شنیدم داشتم تک تک سکانس ها رو توی ذهنم می‌ساختم، که فرناز رو زندگی کنم اما تنها صحنه های فرناز که تصویر کردنش برام ممکن نبود سکانس های تجاوز بود.

نه تنها تجربه ی زیستش رو نداشتم که حتی تصورش هم برام غیرممکن بود. من باید انعکاس لحظه های فاجعه بار و دردناک قشری آسیب پذیر و شکننده می بودم. من باید فریادی می بودم که زده نشد.من باید سیلی می بودم که اون ها نزدن. باید لمس درد مشترک می بودم. هر چه تلاش کردم و انرژی گذاشتم برای این بود که فرناز هایی که این شبها دارن قصه شون رو از تلویزیون می بینن احساس کنن من فریاد درد مشترکشون هستم. با دست های خودمون فرنازها رو خفه نکنیم.

توضیح دنیا مدنی درباره سکانس تجاوز در رهایم نکن